Κωνσταντίνος Βολανάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harrygouvas (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Harrygouvas (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 15:
Σύμφωνα με την επίσημη γραμμή της Ακαδημίας Μονάχου, τότε που σπούδαζε ο Βολανάκης, οι καθηγητές συνιστούσαν "αποφυγή της [[τοπιογραφία]]ς, γιατί αποτελεί την παρακμή της ζωγραφικής" και συνιστούσαν ενασχόληση με την [[προσωπογραφία]]. Φαίνεται ότι ο Βολανάκης δεν είχε ταλέντο στην προσωπογραφία, όπως ο [[Γεώργιος Ιακωβίδης]], ή ο [[Νικόλαος Γύζης]]. Έτσι προσπέρασε αυτή την απαγόρευση ενασχολούμενος με το αγαπημένο του θέμα, τη θαλασσογραφία. Το ταλέντο του αναγνωρίσθηκε νωρίς, αλλά στάθηκε τυχερός ύστερα από ένα ιστορικό γεγονός. Το 1866 έλαβε χώρα στην [[Αδριατική θάλασσα]], κοντά στις Δαλματικές ακτές, η [[Ναυμαχία της Λίσσας]] μεταξύ των στόλων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ιταλίας. Νίκησε η [[Αυστρία]]. Ο Αυτοκράτορας τότε προκήρυξε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής για την απεικόνιση αυτού του σημαντικού γεγονότος. Ο Βολανάκης κέρδισε το διαγωνισμό αυτό και έλαβε ως έπαθλο 1000 χρυσά [[φιορίνι]]α και δωρεάν ταξίδια - κρουαζιέρες με το πολεμικό ναυτικό της Αυστρίας για 3 χρόνια. Εκμεταλλευόμενος αυτά τα ταξίδια ζωγράφισε μια δεκάδα περίπου άλλους πίνακες σχετικούς με πλοία και θάλασσα, όπως το πλοίο Kaiser κ.λπ.<ref name="ReferenceA"/> Σήμερα, ο πίνακας του Κ. Βολανάκη ''Η Ναυμαχία της Λίσσας'' βρίσκεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης.
 
Ένα από τα διάσημα έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη είναι ''Η Πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας'', εκτελεσμένο τουλάχιστον δύο φορές (ιδιωτική συλλογή Stavros Michalarias Art, Αθήνα, και "Πυρπόληση Τουρκικής Φρεγάτας" 1882, [[Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος|Ναυτικό Μουσείο]], Πειραιάς). Παρόμοιο είναι και το έργο του "Η Πυρπόληση του Τουρικού δικρότου, Δημοπρασία Christie's Αθήνα 1994). Το ίδιο έργο ζωγράφισε και ο [[Νικηφόρος Λύτρας]] (βρίσκεται στην [[Πινακοθήκη Αβέρωφ]], στο [[Μέτσοβο]] Ιωαννίνων). Με μια προσεκτική ματιά στους δύο πίνακες διαπιστώνεται εύκολα η διαφορετική τεχνοτροπία των δύο ζωγράφων. Ο μεν Κ. Βολανάκης εστιάζει στο γεγονός της πυρπόλησης δίνοντας σημασία στην απεικόνιση του πλοίου που το ζώνουν οι φλόγες ενώ σαν λεπτομέρειες διακρίνονται οι Τούρκοι ναυαγοί και ελάχιστα οι πυρπολητές. Αντίθετα, ο [[Νικηφόρος Λύτρας]] έχει στο πρώτο πλάνο την ομάδα των πυρπολητών να κωπηλατούν δυνατά για να απομακρυνθούν, με όρθιο τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρη]] να χαιρετά χαρούμενος, ενώ στο βάθος θολά και σκοτεινά φαίνεται πυρπολημένο το πλοίο μέσα στις φλόγες ενώ οι Τούρκοι ναυτικοί προσπαθούν να κατεβούν στις βάρκες με σχοινιά. Ο Βολανάκης είναι θεματοκεντρικός, ενώ ο Λύτρας ανθρωποκεντρικός.<ref name="ReferenceA"/>
 
Διάσημο είναι το έργο του Κ. Βολανάκη ''Η [[Ναυμαχία της Σαλαμίνας]]'' (βρίσκεται στο γραφείο του αρχηγού ΓΕΝ, στο Χολαργό). Αρχικά θεωρήθηκε ότι επρόκειτο για τη [[Ναυμαχία του Ακτίου]], για αυτό και εκ παραδρομής μια φωτογραφία του πίνακα κοσμεί την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας. Όμως η διδακτορική διατριβή του Μανώλη Βλάχου (1974) απέδειξε ότι πρόκειται για τη [[Ναυμαχία της Σαλαμίνας]], έργο που εκτελέστηκε επί παραγγελία του Ελληνικού κράτους, και η βασίλισσα που απεικονίζεται στην πλώρη ενός σκάφους δεν είναι η [[Κλεοπάτρα]] αλλά η βασίλισσα της Φρυγίας [[Αρτεμισία]] η οποία είχε συμμαχήσει με τον [[Ξέρξης|Ξέρξη]].<ref name="ReferenceA"/>
 
== Εμπορικές τιμές πινάκων του Κ. Βολανάκη==