Κωνσταντίνος Δαμιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κωνσταντίνος Δαμιανός''' ([[1853]]-[[1915]]) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος, πρεσβύτερος αδερφός του υποναυάρχου Ιωάννη Δαμιανού και γιος του διαπρεπούς Υδραίου νομομαθούς Ιωάννη Δαμιανού (1813-1860), δικαστή, δικηγόρου, βουλευτή και υπουργού.

Γεννήθηκε στην [[Ύδρα]] το 1853 και εξήλθε από τη [[Σχολή Ευελπίδων]] ως αξιωματικός [[πυροβολικό|πυροβολικού]]. Έλαβε μέρος στον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]] όπου ως [[ταγματάρχης]] μετείχε στην εκστρατεία της Ηπείρου, καθώς και την περίοδο 1906-1907 διετέλεσε διοικητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Συμμετείχε, επίσης, στους δύο [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]], ως υποστράτηγος διοικητής της 3ης Μεραρχίας που κατέλαβε την Κορυτσά το 1913, λαμβάνοντας μέρος σχεδόν σε όλες τις μάχες του [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικού Πολέμου]]. Λίγο πριν το τέλος αυτού ορίσθηκε διοικητής τμήματος Στρατιάς αποτελούμενο από την 3η και 10η Μεραρχίες.<br>

Μετά τη λήξη των πολέμων αυτών, το 1913, ανέλαβε πρώτος διοικητής του μόλις συσταθέντος 4ου Σώματος Στρατού με ταυτόχρονη προαγωγή του στο βαθμό του αντιστρατήγου, για να συνταξιοδοτηθεί τον επόμενο χρόνο, το 1914, ως αντιστράτηγος σε πολεμική διαθεσιμότητα. Τιμήθηκε με τον Ανώτατο Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος το 1913 για την εξαίρετη πολεμική του δράση. Πέθανε στην Αθήνα το 1915.