Σαρακατσάνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Κυνίσκος (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 15:
Η καταγωγή των Σαρακατσάνων έχει απασχολήσει τους ερευνητές, ιστορικούς, γλωσσολόγους και λαογράφους, με μία μεγάλη μερίδα από αυτούς να αποφαίνεται πως οι Σαρακατσάνοι είναι [[Έλληνες|ελληνικό]] φύλο, καταγόμενο πιθανώς από παλαιούς ποιμενικούς πληθυσμούς. Μια δημοφιλής θεωρία που βασίζεται στη γλωσσολογία και τον υλικό πολιτισμό τους, υποστηρίζει ότι οι Σαρακατσάνοι κατάγονται από [[Δωριείς|δωρικά]] φύλα,<ref>{{cite book|last=Kakouri|first=Katerina|title=Death and resurrection|url=http://books.google.gr/books?id=prPRAAAAMAAJ&q|publisher=G. C. Elefteroudakis|year=1965|page=16}}</ref> τα οποία έμειναν απομονωμένα για αιώνες στους ορεινούς όγκους της ηπειρωτικής Ελλάδας,<ref>{{cite book|last=Cusumano|first=Camille|title=Greece, a Love Story|url=http://books.google.gr/books?id=zSMaCiNzSZcC&pg=PA72&dq#v=onepage&q&f=false|publisher=Seal Press|year=2007|isbn=978-0-786-75058-0|page=72}}</ref> κυρίως στην ραχοκοκαλιά της Πίνδου και των απολήξεών της που αποτελεί την κοιτίδα τόσο των Δωριέων όσο και των Σαρακατσάνων. Ο [[Πάτρικ Λη Φέρμορ]] υποστηρίζει τη δωρική καταγωγή των Σαρακατσάνων υπογραμμίζοντας πως τα γεωμετρικά σχέδια στην κεραμεική των Δωριέων διασώζονται μέχρι σήμερα στα σχέδια που κοσμούν τις παραδοσιακές σαρακατσάνικες ενδυμασίες.<ref>{{cite book|last=Eliot|first=Alexander|title=The penguin guide to Greece|url=http://books.google.gr/books?id=vqxZAAAAYAAJ&q|publisher=Penguin Books|year=1991|page=318}}</ref><ref>{{cite book|last=Young|first=Kenneth|title=The Greek passion|url=http://books.google.gr/books?id=IsUeAAAAMAAJ&q|publisher=Dent|year=1969|page=12}}</ref>
 
Ο πρώτος επιστήμονας που μελέτησε εκτενώς τους Σαρακατσάνους εκτενώς είναι ο [[Δανία|Δανός]] [[Γλωσσολογία|γλωσσολόγος]] CarstenΚάρστεν HoegΧεγκ, καθηγητής στο [[Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης]], ο οποίος στηταξίδεψε μελέτηστην τουΕλλάδα ''Lesτη Saracatsans,δεκαετία uneτου tribu1920 nomadeκαι Greque''μελέτησε (''Οιτη Σαρακατσάνοι,διάλεκτο μιακαι ελληνικήτις νομαδικήπαραδόσεις φυλή'')τους. Ο Χεγκ υποστηρίζει ότι οι Σαρακατσάνοι είναι αρχαίο ελληνικόαρχαιοελληνικό φύλο και προσπάθησε να βρει παραδείγματα νομαδισμού στην [[Αρχαία Ελλάδα]].<ref>Carsten{{cite Hoeg,book|last=Høeg ''|first=Carsten|title=Les Saracatsans, une tribu nomade Greque'', greque|year=1925|location=Παρίσι 1925}}</ref> Ο [[Αγγλία|Άγγλος]] κοινωνικός ανθρωπολόγος J.K. Campbell έζησε και μελέτησε τους Σαρακατσάνους της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] το 1955, ακολουθώντας το νομαδικό τους βίο και κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά το τσελιγκάτο και τη δομή της οικογένειας. Ο Στέφανος Γρανίτσας στο έργο του ''Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου'' χαρακτηρίζει τους Σαρακατσάνους ως τους «καταλαγότερους Έλληνες»,<ref>Στέφανος Γρανίτσας, ''Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου'', Αθήνα 1921</ref> ο καθηγητής Δημήτρης Γεωργακάς απέδειξε ότι η σαρακατσάνικη διάλεκτος είναι απαλλαγμένη από ξενισμούς, ενώ η εθνογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη η οποία επίσης έζησε με τους Σαρακατσάνους, υποστηρίζει την καταγωγή τους από νομαδικά φύλα της [[Αρχαία Ελλάδα|Αρχαίας Ελλάδας]] και χαρακτηριστικά αναφέρει:<ref>[[Οικία Αγγελικής Χατζημιχάλη|Αγγελική Χατζημιχάλη]], ''Οι Σαρακατσάνοι'', 1957, επανέκδοση «Σαρακατσάνοι» ISBN 978-960-87697-4-8, σελ. 82 (Αρχείο Λαογραφικού Μουσείου Σαρακατσάνων)</ref>
<blockquote>''«Νομάδες από πανάρχαια μήτρα κτηνοτρόφων, τσελιγκάδες, τσοπάνοι, προβαταραίοι, χωρίς δική τους γη και μόνιμη κατοικία. Περπατάρηδες και κόσμος από λόγγα, αυτοί είναι οι Σαρακατσάνοι. Ζούνε στους κάμπους τον χειμώνα κι ανεβαίνουν στα βουνά το καλοκαίρι. Η ζωή τους είναι ένα ταξίδι, μια αδιάκοπη μετακίνηση».''
</blockquote>