Δαρείος Α΄ της Περσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Abocanto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 20:
Εφόσον ήταν κυρίαρχος στη μια πλευρά του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] έπρεπε να αποκτήσει επιρροή και στην απέναντι. Έτσι προσπάθησε να δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα στη [[Θράκη]] και στη [[Μακεδονία]] αλλά και να προφυλάξει τα νώτα του από τα βόρεια της [[Βαλκάνια|Βαλκανικής Χερσονήσου]], όπου έκαναν επιδρομές οι [[Σκύθες]]. Έτσι το καλοκαίρι του [[512 π.Χ.]] ο στρατός του Δαρείου πέρασε πάνω από μια πλωτή γέφυρα, που κατασκεύασε ο [[Σάμος|Σάμιος]] Μανδροκλής, τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] με 700.000 στρατιώτες, βοηθητικούς και μάχιμους, ενώ στις εκβολές του [[Δούναβης|Δούναβη]] τον περίμεναν να τον συνδράμουν και 600 πλοία, κυρίως των υποτελών του [[Φοίνικες|Φοινίκων]]. Ηγέτες του ελληνικού τμήματος στρατού που ακολουθούσε τον Δαρείο ήταν όλοι οι τύραννοι των πόλεων της [[Ιωνία|Ιωνίας]], δηλαδή οι ο Ιστιαίος της [[Μίλητος|Μιλήτου]], ο [[Μιλτιάδης]] (ο [[Αρχαία Αθήνα|Αθηναίος]]) της [[Καλλίπολη|Καλλίπολης]], ο Αρισταγόρας της [[Κύζικος|Κυζίκου]], ο Ίπποκλος της [[Λάμψακος|Λαμψάκου]], ο Αιάκης της [[Σάμος|Σάμου]], ο Λαοδάμας της [[Φώκαια|Φώκαιας]] και ο Ηρόφαντος του Παρίου. Η Θράκη με τους λαούς των Κικόνων, των Αστών, των Παιόνων, των Καινών, των Θυνών και των Νιψαίων υποτάχθηκε στο Δαρείο, ο οποίος συνέχισε μέχρι τον [[Δούναβης|Δούναβη]] και έχτισε μια δεύτερη γέφυρα για να περάσει ο στρατός του. Εκεί κατάφερε να νικήσει αρκετούς θρακοσκυθικούς πολιτισμούς (Αγαθύρσους, Κροβύσσους και Κιμμέριους) αλλά παρότι δεν κατάφερε να τους υποτάξει, κατάφερε να τους εμποδίσει να επιτεθούν όσο θα κατακτούσε την ηπειρωτική [[Ελλάδα]]. Στην επιστροφή του στον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] υπέταξε τις επαναστατημένες πόλεις του [[Βυζάντιο|Βυζαντίου]], της Περίνθου και της Καλχηδόνας και πέρασε στην [[Ασία]] αφήνοντας 80.000 στρατιώτες υπό τις εντολές των στρατηγών [[Μεγάβαζος|Μεγάβαζου]] και Οτάνη. Οι δυο τους κατέλαβαν την [[Ίμβρος|Ίμβρο]], τη [[Λήμνος|Λήμνο]] και το [[Μακεδονικό βασίλειο|βασίλειο της Μακεδονίας]]. Οι περιοχές της Θράκης (από το [[Βόσπορος|Βόσπορο]] μέχρι το Δούναβη) άνηκαν διοικητικά στη σατραπεία των [[Σάρδεις|Σάρδεων]].
 
Το [[499 π.Χ.]] ξέσπασε η [[Ιωνική Επανάσταση]] την οποία ο Δαρείος κατέπνιξε με συνεχόμενες αποστολές στρατηγών και ύστερα από πολλές μάχες και πολιορκίες το [[493 π.Χ.]]. Ο Δαρείος Α' ήταν αυτός που ξεκίνησε την εκστρατεία των Περσών εναντίον των [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίων Ελλήνων]] που ήταν ο πρώτος από τους [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικούς Πολέμους]] για να τιμωρήσει τους Αθηναίους και τους Ερετριείς, που βοήθησαν τους Ίωνες να ξεσηκωθούν. Η πρώτη εκστρατεία του γαμπρού του, του στρατηγού [[Μαρδόνιος|Μαρδόνιου]] απέτυχε καθώς καταστράφηκε ο στόλος στο ακρωτήρι [[Χερσόνησος του Άθω|Άθως]] και ο στρατός ηττήθηκε από τους Βρύγες, θρακικό βαρβαρικό φύλο. Η δεύτερη εκστρατεία του, με επικεφαλής των [[Δάτης|Δάτη]] και τον [[Αρταφέρνης|Αρταφέρνη]], ηττήθηκε στη [[μάχη του Μαραθώνα]], το [[490 π.Χ.]], εναντίον της Αθήνας του [[Μιλτιάδης|Μιλτιάδη]].
 
Το 486 π.Χ. ξέσπασε επανάσταση στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και το [[484 π.Χ.]] στη [[Βαβυλώνα]] ως συνεπακόλουθο της ήττας των Περσών στο [[Μαραθώνας|Μαραθώνα]]. Ο Δαρείος πέθανε προτού τελειώσει τις προετοιμασίες για την τρίτη εκστρατεία εναντίον της Ελλάδος.
Γραμμή 87:
 
[[Αρχείο:Persian empire 490bc Bactria el.gif|thumb|right|220px|Η Περσική Αυτοκρατορία την εποχή του Δαρείου]]
Η εξωτερική του πολιτική χαρακτηρίζεται από μια ιμπεριαλιστική τάση, που διακατείχε όλους τους αρχαίους λαούς της Μέσης Ανατολής, ενώ παρουσίαζε την αυτοκρατορία του ως συνέχεια των αρχαίων αυτοκρατοριών των [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγυπτίων]] και των Βαβυλώνιων. Στην επιγραφή του Ναξιστουρέμ καταγράφετε ότι ο Δαρείος κατέκτησε 7 λαούς όσο βασίλευε. Οι [[Θράκη|Θράκες]], οι [[Ινδία|Ινδοί]] και οι [[Καύκασος|Καυκάσιοι]] ήταν ορισμένοι από αυτούς. Ταυτόχρονα επειδή ήθελε να επεκταθεί η αυτοκρατορία στα δυτικά και να μετατρέψει το [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]] σε "περσική λίμνη" κήρυξε το πόλεμο στις ελληνικές πόλεις της ηπειρωτικής [[Ελλάδα|Ελλάδας]], με αφορμή το ότι η [[Αθήνα]] και η [[Ερέτρια]] βοήθησαν τους [[Ιωνία|Ίωνες]] στην [[Ιωνική Επανάσταση]]. Τελικά η πρώτη του εκστρατεία, υπό το στρατηγό [[Μαρδόνιος|Μαρδόνιο]] και γαμπρό του Δαρείου, απέτυχε καθώς ο στόλος διαλύθηκε στο [[ΆθωςΧερσόνησος του Άθω|ακρωτήριο Άθως]] και ο στρατός ηττήθηκε από άγριους λαούς της Θράκης. Επίσης η δεύτερη υπό τους [[Δάτης|Δάτη]] και [[Αρταφέρνης|Αρταφέρνη]] ηττήθηκε από τους Αθηναίους και τους [[Πλαταιές|Πλαταιείς]] στη [[μάχη του Μαραθώνα]].
 
== Ο θάνατος ==