Αριστόβουλος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αριστόβουλος Β΄''' κατείχε το βασιλικό αξίωμα από το [[67 π.Χ.]] <ref> Ιώσηπος '' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.V.4. [117]''σελ.73-75</ref> ως το [[63 π.Χ.]] <ref> Jewish Encyclopedia ''ARISTOBULUS II. Aristobulus and Pompey.''</ref> . Ο Αριστόβουλος, που ήταν ο νεώτερος γιος του [[Αλέξανδρος Ιανναίος|Αλέξανδρου Ιανναίου]], δεν ήταν ο [[Σαλώμη Αλεξάνδρα #Αριστόβουλος εναντίον Υρκανού. Το τέλος της Σαλώμης Αλεξάνδρας |νόμιμος διάδοχος]] . Κατάφερε όμως [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τον Γνάιο Πομπήιο (63 π.Χ.) |να επιβληθεί]] και να οδηγήσει τον αδελφό του και νόμιμο βασιλιά [[Υρκανός Β'|Υρκανό]] σε παραίτηση ([[66 π.Χ.]]) <ref> Jewish Encyclopedia ''ARISTOBULUS II. Supports the Sadducees''.</ref><ref> Бuблuomeкa Pycлaнa Xaзapзapa.''Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΔ.Ι.2.''[5]-[7]</ref>.

Η απόφαση της παράταξης του Υρκανού να συνεχίσει την εμφύλια διαμάχη οδήγησε τον Αριστόβουλο στον Ρωμαίο αντιταμία Μάρκο Αιμίλιο Σκαύρο, που βρίσκοντανβρισκόταν στηνστη γειτονική Συρία<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.VΙ.2. [127]''σελ.77</ref>. Η ανάμειξη των Ρωμαίων έφερε τελικά τον τερματισμό της εξουσίας του Aριστόβουλου , όταν ο [[Πομπήιος|ΓνάιοςΓναίος Πομπήιος]] κατέλαβε την [[Ιερουσαλήμ]] και κατέλυσε το βασίλειο των [[Ασμοναϊκή δυναστεία|Ασμοναίων]]<ref> Бuблuomeкa Pycлaнa Xaзapзapa.''Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΔ.IV.5.''[77]</ref ><ref> Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. ''Τόμος Ε΄ Ελληνιστικοί Χρόνοι. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΝΑÏΟΥ ΠΟΜΠΗΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ.Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ ΒΙΘΥΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΡΙΑΣ.ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΘΟΥΣ.ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΜΠΗΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΟΥΔΑΙΑ .''σελ.207 </ref>.

Ο Αριστόβουλος αιχμαλωτίστηκε και μεταφέρθηκε μαζί με τους δυο γιους του , τις κόρες του και την υπόλοιπη οικογένειαοικογένεά του στην στη [[Ρώμη]] όπου συμμετείχε στην παρέλαση του θριάμβου του Πομπήιου ([[61 π.Χ.]]) <ref> Jewish Encyclopedia ''ARISTOBULUS II. Aristobulus and Pompey.''</ref>. Ο μεγαλύτερος γιος του Αριστόβουλου, [[Αλέξανδρος της Ιουδαίας|Αλέξανδρος]], κατόρθωσε ναν΄ αποδράσει κατά τηντη μεταφορά της οικογένειας<ref> Jewish Encyclopedia .''ALEXANDER II., of Judea: '' </ref> . Ο Αριστόβουλος και ο μικρότερος γιος του, [[Αντίγονος Β' Ματταθίας|Αντίγονος Ματταθίας]], κατάφεραν να κάνουν το ίδιο αρκετά χρόνια αργότερα το [[56 π.Χ.]] και έσπευσαν στην [[Ιουδαία]] για να ενισχύσουν την εξέγερση που είχε οργάνωσειοργανώσει ο Αλέξανδρος<ref> Jewish Encyclopedia ''ARISTOBULUS II. Aristobulus and Pompey''.</ref>.

Ο Αριστόβουλος κατάφερε να οχυρώσει το φρούριο Αλεξάνδρειο , να συγκεντρώσει 8.000 στρατό και να κερδίσει την υποστήριξη του στρατηγού Πειθόλαου που αποστάτησε από την παράταξη του Υρκανού<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.VΙIΙ.6. [171]-[172].''σελ.97</ref>. Ο έπαρχος της [[Συρία|Συρίας]] Γαβίνιος κινήθηκε τότε εναντίον τους. Ο Αριστόβουλος που βρίσκοντανβρισκόταν στο Αλεξάνδρειο, όταν το έμαθε έφυγε για τοντην πόλη Μαχαιρούντα. Πριν όμως καταφέρει να φτάσει εκεί οι Ρωμαίοι τον πρόλαβαν και τον συνέτριψαν. Οι Ιουδαίοι του Αριστόβουλου είχαν 5.000 νεκρούς , 2.000 κατέφυγαν σε σ΄ έναέναν λόφο και μόνο 1.000 μαζί με τον Αριστόβουλο έφτασαν στονστην Μαχαιρούντα<ref> Ιώσηπος ''Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.VΙIΙ.6. [172]''.σελ.97</ref>. Το φρούριο όμως βρίσκοντανβρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση και καταλήφθηκε με έφοδο από τους Ρωμαίους ύστερα από λίγες ημέρες<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.VΙIΙ.6. [172]-[173].''σελ.97</ref><ref> Smith, William, Sir, ed. 1813-1893 ''A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. By various writers. Ed. by William Smith. Illustrated by numerous engravings on wood. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Library 2005. Vol 1 . 2. ARISTOBULUS .''page(σελ.) 301</ref>.

Ο Αριστόβουλος στάλθηκε σιδηροδέσμιος στηνστη Ρώμη<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.VΙIΙ.6. [173]-[174].''σελ.97</ref> . Το [[49 π.Χ.]] απελευθερώθηκε από τον [[Ιούλιος Καίσαρας|Καίσαρα]] και στάλθηκε στηνστη Συρία προκειμένου να πάρει με το μέρος του τις λεγεώνες του Πομπήιου που βρίσκονταν εκεί. Όταν όμως έφτασε στην [[Αντιόχεια]] δηλητηριάστηκε από τους οπαδούς του Πομπήιου<ref> Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.ΙX.1. [183]-[184].''σελ.103-105</ref><ref> Jewish Encyclopedia ''ARISTOBULUS II. Aristobulus and Pompey.''</ref>.

Το όνομα του Αριστόβουλου αναφέρεται σε ένα κείμενο της [[Εσσαίοι|εσσαϊκής ]] γραμματείας που ονομάζεται '' Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ''( ''Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B''). Το κείμενο αυτό είναι το τρίτο , έπειτα από το ''Υπόμνημα στον Ναούμ '' (''4Q169'') και τον ''Παιάνα για τον βασιλιά Ιωνάθαν ''(''4Q448'') στο όποιοοποίο αναφέρονται [[Αλέξανδρος Ιανναίος#Ο Αλέξανδρος Ιανναίος και η εσσαϊκή γραμματεία |ιστορικά πρόσωπα]]<ref>Robert Eisenman & Michael Wise ''Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). '' σελ. 151 </ref>.

Μέσα στο κείμενο διακρίνονται δυο παρατάξεις . ΣτηνΣτη μια παράταξη βρίσκονται ο Αιμίλιος Σκαύρος ,ο οποίος διορίστηκε από τον Πομπήιο έπαρχος της Συρίας ύστερα από την κατάλυση του βασίλειουβασιλείου των Ασμοναίων, η [[Σαλώμη Αλεξάνδρα]] και ο Υρκανός ΙΙΒ΄. Στην άλλη παράταξη βρίσκεται ο Αριστόβουλος ΙΙΒ΄. <ref>Robert Eisenman & Michael Wise'' Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). ''σελ. 151 </ref>.

Η μια παράταξη , στην όποιαοποία βρίσκεται ο Σκαύρος και οι υπόλοιποι, εμφανίζεται ως συμβιβαστική και [[Φαρισαίοι|φαρισαϊκή]], η άλλη του Αριστόβουλου εμφανίζεται ως εθνικιστική και [[Σαδδουκαίοι|σαδδουκαϊκή]] <ref>Robert Eisenman & Michael Wise ''Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). '' σελ. 152 </ref>.Το κείμενο γράφτηκε από υποστηρικτές του Αριστόβουλου<ref>Robert Eisenman & Michael Wise ''Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). '' σελ. 151-152 </ref>που ήθελαν να καταγγείλουν τις δολοφονίες που διέπραξε ο Σκαύρος ως έπαρχος, και ενδεχομένως τις δολοφονίες που διέπραξαν οι οπαδοί του Υρκανού<ref>Robert Eisenman & Michael Wise'' Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). ''σελ. 153-154 </ref>.

Η εσσαϊκή κοινότητα εμφανίζεται μέσα από αυτό το κείμενο και τα δυο προηγούμενα ως εθνικιστική και φίλοφιλο-ασμοναϊκή που υποστηρίζει τον [[Ιούδας ο Μακκαβαίος|Ιούδα τον Μακκαβαίο ]], τον [[Ιωάννης Υρκανός|Ιωάννη Υρκανό]], τον [[Αλέξανδρος Ιανναίος|Αλέξανδρο Ιανναίο ]], τον Αριστόβουλο ΙΙΒ΄, όχι όμως τηντη Σαλώμη Αλεξάνδρα , τον Υρκανό ΙΙΒ΄ και τις φίλοφιλο-φαρισαϊκές τάσεις τους<ref>Robert Eisenman & Michael Wise'' Αποκαλύπτοντας τα 50 χειρόγραφα-κλειδιά της Νεκρής θάλασσας.Κεφ.4. Ημερολογιακά Κείμενα και Ιερατικές Εφημερίες .24. Ιερατικές Εφημερίες ΙΙΙ -Ο Αιμίλιος δολοφονεί ( Χειρόγραφα Α-Ε-4Q323-324A-B). ''σελ. 154 </ref>.