Καζίμιες Φουνκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Καζίμιερς Φανκ''' (23 Φεβρουαρίου 1884 – 19 Νοεμβρίου 1967), κοινώς Κάζιμιρ Φανκ, ήταν ένας [[Πολωνία|Πολωνός]] βιοχημικός ο οποίος γενικά θεωρείται από τους πρώτους επιστήμονες που διατύπωσαν την έννοια των [[βιταμίνη|βιταμινών]] το [[1912]], τις οποίες ο ίδιος αποκαλούσε ''ζωτικής σημασίας αμίνες'' ή ''βιταμίνες''.

Γιος δερματολόγου, ο Κάζιμιρ Φανκ γεννήθηκε στη [[Βαρσοβία]] το [[1884]], σπούδασε στη [[Βέρνη]] της [[Ελβετία]]ς όπου και απέκτησε το διδακτωρικόδιδακτορικό του δίπλωμα από το πανεπιστήμιο της Βέρνης, και εργάστηκε στην Ευρώπη στο [[Ινστιτούτο Παστέρ]] της Γαλλίας[[Γαλλία]]ς, στο δημοτικό νοσοκομείο του Wiesbaden[[Βισμπάντεν]] στηνστη [[Γερμανία]], στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου[[Βερολίνο]]υ και το ινστιτούτο Λίστερ στο [[Λονδίνο]], πριν μεταναστεύσει στις [[ΗΠΑ]] το 1915, όπου κατείχε διάφορες βιομηχανικές και πανεπιστημιακές θέσεις στη [[Νέα Υόρκη]]. Πέντε χρόνια αργότερα έγινε και πολιτικογραφημένοςπολιτογραφημένος πολίτης των ΗΠΑ. Επέστρεψε στη Βαρσοβία το 1923, αλλά, λόγω της αβέβαιης πολιτικής κατάστασης της χώρας, το 1927 πήγε στο [[Παρίσι]], όπου ίδρυσε ένα ερευνητικό ίδρυμα, το Κάσα Μπιοκέμικα. Με τη γερμανική εισβολή στην [[Γαλλία]] στο ξέσπασμα του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|ΒΒ΄ 'Παγκοσμίου Πολέμου]] το [[1939]], ο Φανκ επέστρεψε στις ΗΠΑ όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Μετά την ανάγνωση ενός άρθρου από τον Ολλανδό ιατρό [[Κρίστιαν Άικμαν]] που ανέφερε ότι οι άνθρωποι που τρώνε καστανό ρύζι ήταν λιγότερο ευάλωτοι σε '''μπέρι-μπέρι''' ''(πολυνευρίτηςπολυνευρίτις)'' από ότι εκείνοι που έτρωγαν μόνο το πλήρως αλεσμένο προϊόν, προσπάθησε να απομονώσει την ουσία υπεύθυνη για αυτό και το πέτυχε κατά το 1912. Επειδή η ουσία περιέχει μια αμινομάδα, ονομάστηκε βιταμίνη. Αργότερα διατύπωσε την υπόθεση ότι και άλλες ασθένειες εκτός από το μπέρι-μπέρι, όπως η ραχίτιδα, η πελλάγρα, η χοάνη και το σκορβούτο θα μπορούσαν επίσης να θεραπευτο'υνθεραπευτούν με βιταμίνες.

Αργότερα υπέθεσε την ύπαρξη και άλλων απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, τα οποία έγιναν γνωστά ως Β₁, Β₂, C και D. Το 1936 προσδιόρησεπροσδιόρισε τη μοριακή δομή της θειαμίνης, αν και δεν ήταν ο πρώτος που την απομόνωσε.

O Φανκ επέστρεψε στις [[ΗΠΑ]] το 1939 και το 1940 έγινε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Φανκ για την ιατρική έρευνα ''(Funk Foundation for Medical Research)''. Κατά το τέλος της καριέρας του, διεξήγαγε έρευνewέρευνες για τις [[ορμόνες]], τον [[διαβήτης|διαβήτη]], το [[έλκος]], και την βιοχημεία του καρκίνου. Το Πολωνικό Ινστιτούτο Τεχνών και Επιστημών της Αμερικής ''(PIASA)'' τιμά ετησίως Πολωνούς-Αμερικανούς επιστήμονες με το βραβείο Φυσικών Επιστημών Κάζιμιρ Φανκ ''(Casimir Funk Natural Sciences Award)''.

Τέλος, βελτίωσε τις μεθόδους παραγωγής για πολλά εμπορικά φάρμακα και ανέπτυξε πολλά νέα εμπορικά προϊόντα στα εργαστήριά του. Πέθανε στο Albany[[Όλμπανι]] της Νέας Υόρκης, στις 20 Νοεμβρίου 1967.