Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 25:
Ο Δαρείος τον διαδέχθηκε στον θρόνο της Περσίας ως Δαρείος Α’ το 521 π.Χ. και πολλές επαρχίες της αυτοκρατορίας του όπως το [[Ελάμ]], η [[Μηδία]], η [[Αίγυπτος]], η [[Βαβυλώνα]], η [[Παρθία]] και η Μοργιανή κήρυξαν την επανάσταση. Όλα τα κινήματα καταπνίγηκαν στο αίμα από τον Δαρείο Α’ με μεγάλη σκληρότητα, μόνο στην Μοργιανή εκτέλεσε 55.000 επαναστάτες. Ο [[Δαρείος Α΄]] κατέγραψε όλα αυτά τα πολεμικά γεγονότα όταν ανέβηκε στον θρόνο μαζί με τη βιογραφία και τη γενεαλογία του στο βράχο Μπεχιστούν στα βόρεια του [[Ελάμ]]. Στη γενεαλογία του καταγράφεται αναλυτικά η καταγωγή του από τον γενάρχη της δυναστείας των Αχαιμενιδών Αχαιμένη, κοινό προπάτορα του με τον Κύρο από διαφορετικούς κλάδους των απογόνων του. Η καθιερωμένη άποψη ήταν ότι έγραψε την πραγματικότητα αλλά νεώτεροι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι είχε ταπεινή καταγωγή αλλά ισχυρίστηκε τη συγγένεια με τον Κύρο με τη συγκεκριμένη γενεαλογία για να νομιμοποιήσει την άνοδο του στον θρόνο της Περσίας. Ο Δαρείος Α’ γιος του [[Υστάσπης της Περσίας|Υστάσπη]] και εγγονός του [[Αρσάμης της Περσίας|Αρσάμη]] ισχυρίστηκε ότι ανέβηκε στον Περσικό θρόνο και σκότωσε τον Σμέρδι με τη βοήθεια του [[Αχούρα Μάσδα]], τον όρισε σαν προστάτη θεό του, ενώ ονόμασε τον εαυτό του εκλεκτό και απεσταλμένο του Αχούρα Μάσδα.
 
Στα ανατολικά οι κατακτήσεις του σταμάτησαν από φυσικά εμπόδια στα [[Ιμαλάια]] γι´αυτό στη συνέχεια το ενδιαφέρον του Δαρείου Α’ στράφηκε δυτικά στην [[Ευρώπη]]. Το [[512 π.Χ.]] κατέκτησε ολόκληρη την [[Θράκη]] υποτάσσοντας τους [[Θράκες|Θρακοσκυθικούς]] πληθυσμούς, την [[Μακεδονία]], την Ίμβρο και την Λήμνο περιοχές που τις έβαλε όλες στη σατραπεία των Σάρδεων. Επόμενος στόχος του Δαρείου Α’ ήταν η κατάκτηση της κυρίως Ελλάδας, και πρόσχημα σε αυτό στάθηκε η [[Ιωνική Επανάσταση|εξέγερση των Ιωνικών πόλεων]] το 499 π.Χ. για την οποία ο Δαρείος ισχυρίστηκε ότι έγινε με υποκίνηση της [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνας]]. Ο Δαρείος κατέπνιξε όλες τις επαναστάσεις το [[493 π.Χ.]] στη συνέχεια αποφάσισε να εκστρατεύσει στην [[Ελλάδα]] για να τιμωρήσει την [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] για τη βοήθεια που πρόσφερε στις επαναστατημένες Ιωνικές πόλεις. Στην πρώτη εκστρατεία του γαμπρού του [[Μαρδόνιος|Μαρδόνιου]] ο στόλος του καταστράφηκε στο ακρωτήρι [[Χερσόνησος του Άθω|Άθως]] ύστερα από επίθεση που δέχτηκε από το Θρακικό φύλο των [[Βρύγες|Βρυγών]]. Στη δεύτερη εκστρατεία των Περσών εναντίον των Αθηναίων έγινε το [[490 π.Χ.]] με επικεφαλής τους στρατηγούς Δάτη και Αρταφέρνη, οι Πέρσες γνώρισαν για δεύτερη φορά τη συντριβή στη [[μάχη του Μαραθώνα]] από τους Αθηναίους του [[Μιλτιάδης|Μιλτιάδη]]. Η ήττα των Περσών στη μάχη του Μαραθώνα στάθηκε αιτία να ξεσπάσουν νέα επαναστατικά κινήματα όπως στην Αίγυπτο το 486 π.Χ. και στην [[Βαβυλώνα]] το 484 π.Χ. Ο Δαρείος ο Μέγας πέθανε το 485 π.Χ. ενώ προετοίμαζε Τρίτη εκστρατεία εναντίον των Αθηναίων. Διάδοχο του είχε ορίσει τον δεύτερο γιο του, Ξέρξη.
 
==Ο Ξέρξης Α’, οριστική αποτυχία των Περσών να καταλάβουν την Ελλάδα==