|
Η Ελισάβετ βρέθηκε ανακατεμένη με τα σχέδια του Τόμας Σέιμουρ να πάρει τον έλεγχο της Αγγλίας τον Μάρτιο του [[1549]]. Όταν ο Τόμας συνελήφθη για την απόπειρα απαγωγής του βασιλιά και για προετοιμασία πραξικοπήματος, υποστηρίχθηκε η άποψη πως έλαβε μέρος στα σχέδια αυτά και πως ενθάρρυνε τη φιλοδοξία του να την παντρευτεί. Η Ελισάβετ, παρόλο που ανακρίθηκε, θεωρήθηκε αθώα και δεν τιμωρήθηκε. Ο Σέιμουρ, λιγότερο τυχερός, καταδικάστηκε και εκτελέστηκε.
Όσο ο ετεροθαλής αδερφός της Εδουάρδος ΣΤ΄ παρέμεινε στο θρόνο, η Ελισάβετ ήταν ασφαλής. Το [[1533]]1553, ωστόσο, ο Εδουάρδος πέθανε από [[φυματίωση]] σε ηλικία 15 ετών. Άφησε διαθήκη με την οποία προσπάθησε να ακυρώσει τις επιθυμίες του πατέρα του σχετικά με τη διαδοχή. Παραβλέποντας το διάταγμα του [[1543]], το νέο έγγραφο απέκλειε τη Μαρία και την Ελισάβετ από τη διαδοχή και ανακήρυσσε τη Λαίδη [[Τζέiν Γκρέι]], εγγονή της [[Μαρία Τυδώρ της Γαλλίας|Μαρίας, Δούκισσας του Σάφοκ]] (αδερφής του Ερρίκου Η΄), διάδοχο του θρόνου. Η αλλαγή αυτή ήταν μέρους του σχεδίου του αντιβασιλέως, του [[Τζον Ντάντλεϊ, 1ος δούκας του Νορθάμπερλαντ|Τζον Ντάντλεϊ, Α΄ Δούκα του Νορθάμπερλαντ]], που ήταν αποφασισμένος να διατηρήσει την εξουσία του και τις μεταρρυθμίσεις που είχε κάνει, και που αιφνιδιάστηκε από τον ξαφνικό θάνατο του Εδουάρδου. Με τη συγκατάθεση της οικογένειας της Τζέιν, των Γκρέι, ο Ντάντλεϊ πάντρεψε τη διάδοχο με το μικρότερο γιο του, τον [[Γκίλφορντ Ντάντλεϊ]]. Μετά το θάνατο του Εδουάρδου, η Λαίδη Τζέιν ανέβηκε στο θρόνο, μα δεν τον κράτησε περισσότερο από δύο εβδομάδες. Οπλισμένη με την υποστήριξη του λαού, η Μαρία ίππευσε θριαμβευτικά στο Λονδίνο με την Ελισάβετ στο πλάι της.
[[Αρχείο:Anthonis Mor 001.jpg|thumb|200px|''Η Μαρία Τυδώρ, Βασίλισσα της Αγγλίας και αδελφή της Πριγκίπισσας Ελισάβετ, την φυλάκισε στον Πύργο του Λονδίνου με την κατηγορία της συνενοχής στα σχέδια του προδότη Τόμας Ουάϊατ.'']]
|
