Κλασική εποχή της μουσικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 4546701 από τον 94.70.90.215 (Συζήτηση)
Γραμμή 12:
== Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ==
[[Αρχείο:Wolfgang-amadeus-mozart 1.jpg|thumb|right|150px|Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ]]
Η κλασική μουσική χαρακτηρίζεται γενικά από μια [[ομοφωνία (μουσική)|ομοφωνική]] μουσική γραφή κατά την οποία κυριαρχεί μια βασική [[μελωδία]], ενώ τα υπόλοιπα συνοδευτικά μέρη υποστηρίζουν την μελωδία αυτή. Το ύφος αυτό ήταν σε πλήρη αντίθεση με την [[πολυφωνία|πολυφωνική]] και [[αντίστιξη|αντιστικτική]] δομή της προκλασικής ή μπαρόκ μουσικής. Επιπλέον το κλασικό ύφος εισάγει μια μελωδική και αρμονική περιοδικότητα.
Η κλασική αρκαδική
 
μουσική χαρακτηρίζεται γενικά από μια [[ομοφωνία (μουσική)|ομοφωνική]] μουσική γραφή κατά την οποία κυριαρχεί μια βασική [[μελωδία]], ενώ τα υπόλοιπα συνοδευτικά μέρη υποστηρίζουν την μελωδία αυτή. Το ύφος αυτό ήταν σε πλήρη αντίθεση με την [[πολυφωνία|πολυφωνική]] και [[αντίστιξη|αντιστικτική]] δομή της προκλασικής ή μπαρόκ μουσικής. Επιπλέον το κλασικό ύφος εισάγει μια μελωδική και αρμονική περιοδικότητα.
 
Το μουσικό κείμενο χωρίζεται τις περισσότερες φορές σε σύντομες περιόδους ή φράσεις ενώ οι αρμονίες εναλλάσονται με βραδύτερο ρυθμό. Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό της κλασικής μουσικής είναι η εναλλαγή συναισθημάτων και διάθεσης, κάτι που δεν παρατηρείται στην μπαρόκ μουσική, όπου ένα μουσικό κομμάτι εκφράζει από την αρχή ως το τέλος του μια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση.