Γυάρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στα [[Ρωμαϊκή εποχή|Ρωμαϊκά χρόνια]] το νησί αναφέρεται ως τόπος εξορίας επωνύμων: επί [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίου]] εξορίζεται ο [[Γάιος Σιλανός]], ανθύπατος της Ασίας.<ref>Αντ. Σακελλαρίου, ''Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου'', Πλάτων τομ.50 (1998),σελ.169, «Όταν ο Γ. Σιλανός δικάζεται ενώπιον της Συγκλήτου για οικονομική αφέμαξη των επαρχιών (repetundarum), ο Λ. Πείσων προτείνει τον εκτοπισμό του Σιλανού στη Γυάρο. Ο [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίος]], θεωρεί πολύ σκληρή την εξορία αυτή, γιατί η νήσος είναι τραχεία και ακατοίκητη και προτείνει τον περιορισμό στην Κύθνο (ille...addidit insulam Gyarum inmitem et sine cultu hominum esse...ut Cythnum potius concederet»</ref> και ο Βίμπιος Σέρενος ανθύπατος της Εκτός Ισπανίας. Επί [[Γάιος Καλιγούλας|Γαΐου Καλλιγούλα]], ο Φλάκκος Αουίλλιος, επίτροπος Αλεξανδρείας Αιγύπτου. Εδώ επί [[Νέρων]]α εξορίζεται ο στωικός φιλόσοφος [[Μουσώνιος Ρούφος]]. Θα ανακαλύψει μια κρήνη και θα επιβιώσει. Ο στωικός [[Επίκτητος]] αναρωτιέται: ''"τί Ρώμη, τί Γυάρος, τί Αθήνα, τι φυλακή..."''

 

 

Ήδη ο [[Κλων Στέφανος]] από το [[1870]] αναγνωρίζει ότι η επιγραφή περί Αφροδίτης Μυχίας προέρχεται από τον ερειπιώνα της αρχαίας πολίχνης του νησιού. Προκειται για τον οικισμό των ψαράδων του Πλούταρχου ή εκείνον των αλιέων κοχυλιών πορφύρας του Λουκιανού;<ref>Αλέξανδρος Γούναρης,όπ.π., σελ.220-221</ref> Οι αναφορές για το νησί τα επόμενα χρόνια είναι ελάχιστες.<ref name="anosyros"/>