Μονή Αγίου Ιωάννη Καλυβίτη Ευβοίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Τμήμα του παλιού ναού βρίσκεται στο βάθος του περιβόλου. Στο παλιό κομμάτι του ναού και γύρω από αυτόν ο επισκέπτης με την πρώτη ματιά μπορεί να παρατηρήσει κομμάτια από αρχαία γλυπτά εκ των οποίων άλλα είναι εντοιχισμένα στα παράθυρα του Ιερού και άλλα είναι σκόρπια. Σύμφωνα με τον ερευνητή Θόδωρο Σκούρα έχουμε να κάνουμε με μια εξαφανισμένη παλαιοχριστιανική εκκλησία, που έδωσε τη θέση της στο βυζαντινό ναό του Ιωάννη του Καλυβίτη, ο οποίος αργότερα μετετράπη στον σημερινό.

Το Ιερό είναι το μόνο μέρος που σώζεται από τον αρχικό ναό και διασώζονται σπαράγματα τοιχογραφιών στην Πρόθεση, την Πλατυτέρα και το Διακονικό. Σκεπάζεται δε από μεγάλη λιθόκτιστη καμάρα. Δίπλα από τον ναό σώζονται κομμάτια μαρμάρινων κιόνων και γωνιόλιθων από τον Παλαιοχριστιανικό και ειδωλολατρικό ναό.

 

Ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στο τέλος του 4ου αιώνα. Ήταν γιος του συγκλητικού Ευτραπίου και της Θεοδώρας, που καταγόταν από τη Ρώμη. Σε ηλικία 12 ετών αναχώρησε κρυφά και μόνασε στη μονή Ακοιμήτων, διακριθείς για την αυστηρή άσκηση και αρετή. Ύστερα από 6 χρόνια γύρισε στο πατρικό του σπίτι, αγνώριστος και σαν ζητιάνος. Κοντά στην πόρτα του σπιτιού του έφτιαξε μια καλύβα στην οποία έμενε και ονομάστηκε από αυτό «Καλυβίτης». Στο διάστημα αυτό εμπαιζόταν ακόμα και από τους δικούς του. Προαισθανθείς το θάνατο του, αποκαλύφθηκε στους γονείς του και μετά από μικρό διάστημα πέθανε (γύρω στο 450 μΧ.)