Ανδρέας Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 4557668 από τον 85.75.150.246 (Συζήτηση)
χψφυ
Γραμμή 110:
Τον Ιανουάριο του [[1822]] εκλέχθηκε, μετά την παραίτηση του [[Ιάκωβος Τομπάζης|Ιάκωβου Τομπάζη]], ναύαρχος του στόλου της Ύδρας. Στις [[8 Φεβρουαρίου]], ως ναύαρχος πια, ξεκίνησε για την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]. Εκεί συναντήθηκε με τα Ψαριανά και τα Σπετσιώτικα και στις [[20 Φεβρουαρίου]] πραγματοποιήθηκε η [[ναυμαχία της Πάτρας (1822)|ναυμαχία των Πατρών]], όπου ο τουρκικός στόλος ηττήθηκε και αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Η ιδέα της ναυμαχίας ανήκε στον Μιαούλη και σύμφωνα με τον ιστορικό [[Διονύσιος Κόκκινος|Διονύσιο Κόκκινο]] η νίκη ήταν δικό του επίτευγμα. Σημειώνει επίσης ότι από τότε αναγνωρίστηκε από όλους ως αρχηγός του ελληνικού στόλου.<ref>[[Διονύσιος Κόκκινος]], ''Η Ελληνική Επανάστασις'', τόμος Β΄, Αθήνα 1968, σελ.481</ref>
 
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, και αφού είχε λάβει μέρος σε μερικές αψιμαχίες στην [[Χίος|Χίο]], βρέθηκε στο Ναύπλιο. Εκεί αντιμετώπισε με επιτυχία το στόλο του Καπιτάν πασά που αριθμούσε πάνω από 80 πλοία, σε αντίθεση με τον ελληνικό που είχε μόλις 60. Ο Μιαούλης σε συνεργασία και με τους άλλους πλοιάρχους, και κυρίως με τον Υδραίο [[Αντώνιος Κριεζής|Αντώνη Κριεζή]], κατάφερε να τρέψει σε φυγή τον τουρκικό στόλο και να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό του τουρκικού φρουρίου του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]], το οποίο πολιορκούνταν από τους Έλληνες. Στις [[30 Σεπτεμβρίου]] ο [[Στάικος Σταϊκόπουλος]] κατέλαβε το κάστρο του Ναυπλίου και ο Μιαούλης παρέλαβε τον τουρκικό πληθυσμό για να τον μεταφέρει στην [[Μικρά Ασία]], απ' όπου επέστρεψε τον Ιανουάριο του [[1823]].2014
 
[[Αρχείο:Miaoulis Aris ship figurehead.jpg|thumb|right|200px|Το ακρόπρωρο του πλοίου ''Άρης'' του Μιαούλη. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα]]