Τράπεζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Τράπεζα''' ονομάζεται μιαμία [[επιχείρηση]], η οποία ασχολείται με χρηματικές και πιστωτικές συναλλαγές. Ανάλογα με το είδος της μπορεί να δέχεται καταθέσεις, να χορηγεί δάνεια, να φυλάσσει και να διαχειρίζεται [[αξιόγραφο|αξιόγραφα]], να αναλαμβάνει την πληρωμή για λογαριασμό του πελάτη.

Πολλές από τις τραπεζικές πράξεις έχουν την καταγωγή τους σε πανάρχαιες εποχές όπως στην αρχαία [[Βαβυλώνα]]: ήδη από το 3400 π.Χ. ο Ερυθρός Ναός στην Ουρούκ της Χαλδαίας της Μεσοποταμίας, λειτουργούσε ως τράπεζα; , οι ιερείς εμπορεύονταν εν ονόματι του Θεού. Παραχωρούσαν δάνεια με τόκο στους καλλιεργητές και δέχονταν αγαθά προς φύλαξη, δίνοντας στον καταθέτη αντί αποδείξεως ένα πήλινο πλακίδιο. Ελλέιψει νομισμάτων βάση των συναλλαγών ήταν σάκκοι με κριθάρι.<ref>Beranard Boringe, «Πότε εμφανίστηκαν οι πρώτες τράπεζες»,Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.61 (Ιούλιος 1973), σελ.62</ref>

Οι πρώτες πραγματικές τραπεζικές εργασίες μπορούν να εντοπιστούν στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με τους «τραπεζίτες». Τέτοιες απλές τράπεζες υπήρχαν ήδη στην αρχαία Αθήνα, προσφέροντας κυρίως υπηρεσίες ανταλλαγής διαφόρων νομισμάτων αλλά και πιστώσεις για τη χρηματοδότηση του τότε «διεθνούς εμπορίου». Επρόκειτο για τους αργυραμοιβούς. Γνωστοί τραπεζίτες της αρχαιότητας ήταν οι Φιλοστέφανος από την Κόρινθο με πελάτη τον [[Θεμιστοκλής|Θεμιστοκλή]], ο απελύθεροςαπελεύθερος δόυλοςδούλος Πασίων, οφιλόσοφοςο φιλόσοφος Διογένης που δίηυθνηεδιηύθυνε την τράπεζα της Σινώπης<ref>Beranard Boringe, «Πότε εμφανίστηκαν οι πρώτες τράπεζες»,Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.61 (Ιούλιος 1973), σελ.63-64</ref>

Στην Ρώμη η παλιά τάξη των Ιππέων ασχολέιταιασχολείται με τέτοιες δοσοληψίες και πλουτίζει. Οι ιππέιςιππείς προμηθεύουν τον στρατό, ενοικίάζουνενοικιάζουν τις δημόσιες προσόδους και εισπράτουνεισπράττουν τους φόρους. ΕισπράτουνΕισπράττουν τα έσοδα του κράτους και ονομάζονται ''τελώνες''. Συγκεντρώνοντας τεράστια κεφάλαια συγκροτούν συνεταιρισμούς με επικεφαλής τον ''μάγιστρο'' και δραστηριοποιούνται στις ρωμαϊκές βασιλικές. Πολλοί απ'αυτούς πλουτίζουν με υπέρογκους τόκους: 30 ή 50% ενώ ο επίσημος είναι8είναι 8-12%. Ο Κικέρων στηλιτεύει τον Βέρρη για τον αθέμιτο πλουτισμό του.

Οι αργυραμοιβοί έχουν μικρότερο κύκλο εργασιών και ελέγχονται από τον έπαρχο της πόλης: ανταλλάσουνανταλλάσσουν νομίσματα, δέχονται καταθέσεις, παραχωρούν δάνεια ή πιστώσεις, λαμβάνουν μέρος στις αγοραπωλησίες.

Υπάρχουν και οι δημόσιες, οι κρατικές τράπεζες,οι ''mensae'' που ασχολούνται με τη συγκέντρωση φόρων. και την προώθησή τους προς το κεντρικό θυσαυροφυλάκιοθησαυροφυλάκιο.<ref>Beranard Boringe, «Πότε εμφανίστηκαν οι πρώτες τράπεζες»,Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.61 (Ιούλιος 1973), σελ.64</ref>

==ΜεσαίωνικήΜεσαιωνική περίοδος==