Νεροκοτσέλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
XenoVon (συζήτηση | συνεισφορές)
διόρθωση-μορφοποίηση παραπομπών IUCN
Γραμμή 6:
| status = LC
| status_system = iucn3.1
| status_ref = <ref name="iucn">{{IUCN2013.2| assessors = [[BirdLife International]]| year = 2012 | title = Rallus aquaticus | id = 22692489 | downloaded = 29 Μαρτίου 2014}}</ref>
| regnum = [[Ζώα]] ''(Animalia)''
| phylum = [[Χορδωτά]] ''(Chordata)''
Γραμμή 34 ⟶ 35 :
Στην [[Ασία]], το είδος βρίσκεται όλο το χρόνο σε πολλές περιοχές της [[Τουρκία]]ς, τις χώρες του Ευξείνου Πόντου, και της δυτικής Κασπίας, σε θύλακες του [[Ιράν]], του [[Αφγανιστάν]] και του [[Πακιστάν]], καθώς και σε μεγάλες εκτάσεις της δυτικής [[Κίνα]]ς, ενώ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, «ανεβαίνει» μέχρι την κεντρική [[Σιβηρία]] στα βόρεια και, μέχρι την [[Κορέα (περιοχή)|Κορέα]] και την [[Ιαπωνία]] στα ανατολικά.
 
Στην [[Αφρική]], τέλος, είναι επιδημητικό σε βόρειες παραμεσογειακές περιοχές του [[Μαρόκο]]υ, της [[Αλγερία]]ς, της [[Τυνησία]]ς, της [[Λιβύη]]ς και της Αιγύπτου. <ref>{{cite web| url=http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=10600287022692489| author=BirdLife International and NatureServe| date=2012|title=Rallus aquaticus: Χάρτης γεωγραφικής κατανομής| publisher=[[IUCN]]| accessdate=29 Μαρτίου 2014}}</ref>
 
Ωστόσο, τα στοιχεία από την ασιατική επικράτεια είναι ελλιπή και, θεωρείται ότι το [[είδος]] έχει μεγαλύτερη εξάπλωση από την καταγεγραμμένη. <ref>Taylor & van Perlo (2000) pp. 293–299</ref>
Γραμμή 42 ⟶ 43 :
Οι δυτικοί και νότιοι πληθυσμοί του [[είδος|είδους]] είναι κατ’ουσίαν μόνιμοι (επιδημητικοί) (Snow and Perrins 1998), ενώ άλλοι είναι πλήρως αποδημητικοί, μετακινούμενοι διά ξηράς και, σε ευρύ μέτωπο, μεταξύ αναπαραγωγικών και χειμερινών εδαφών (del Hoyo et al. 1996). Όταν οι χειμώνες είναι ήπιοι, η εαρινή μετανάστευση ξεκινάει στα τέλη Φεβρουαρίου, αλλιώς αυτό συμβαίνει από το Μάρτιο έως τα μέσα Απριλίου (Snow και Perrins 1998) ή τον Μάιο (del Hoyo et al. 1996). Στην [[Ευρώπη]] και τη [[Ρωσία]], η φθινοπωρινή μετανάστευση ξεκινάει από τον Αύγουστο και διαρκεί έως το Δεκέμβριο (del Hoyo et al. 1996, Snow και Perrins 1998). Το [[είδος]] αναπαράγεται κατά μεμονωνένα ζεύγη ή μικρές οικογενειακές ομάδες (Snow και Perrins 1998), αν και μεγάλες συγκεντρώσεις πουλιών αναπαραγωγής μπορεί να απαντώνται σε εκτεταμένες υγρότοπους, με φωλιές 20-50 μέτρων μεταξύ τους, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού είναι υψηλή (Taylor και van Perlo 1998). Αμέσως μετά την αναπαραγωγή, τα πουλιά μπορεί να συχνάζουν σε ευνοϊκά ενδιαιτήματα μεταξύ αρχών Ιουλίου και αρχών Σεπτεμβρίου (Taylor και van Perlo 1998), για να αλλάξουν πτέρωμα (Snow και Perrins 1998), πράγμα που μπορεί να διαρκέσει για 3 εβδομάδες, περίπου (Taylor και van Perlo 1998, Snow και Perrins 1998). Έξω από την περίοδο της αναπαραγωγής το είδος παραμένει μοναχικό (Taylor και van Perlo 1998, Snow και Perrins 1998), αλλά μπορεί περιστασιακά να συναθροίζεται σε μικρές ομάδες έως 30 άτομα κατά τη διάρκεια του χειμώνα (Taylor και van Perlo 1998). Το είδος χρησιμοποιεί, τακτικά, σαφώς καθορισμένα μονοπάτια μεταξύ των αγαπημένων του ενδιαιτημάτων προς αναζήτηση τροφής. (Snow και Perrins 1998).
 
Τυχαίοι, περιπλανώμενοι επισκέπτες έχουν αναφερθεί μεταξύ άλλων από τη [[Γροιλανδία]] και τα [[Σβάλμπαρντ]], το [[Νεπάλ]] και τη [[Σρι Λάνκα]], το [[Μπρουνέι]] και το [[Βιετνάμ]]. <ref>http: name="iucn"//www.iucnredlist.org/details/106002870/0</ref>
 
Στην [[Ελλάδα]], η νεροκοτσέλα είναι επιδημητικό πτηνό, δηλαδή ζει και αναπαράγεται στη χώρα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Γραμμή 96 ⟶ 97 :
==Κατάσταση πληθυσμού==
[[Αρχείο: Rallus aquaticus aquaticus -Liguria, Italia.jpg|thumb|right|300px| Νεροκοτσέλα]]
Γενικά, οι αναπαραγωγικοί πληθυσμοί της Νεροκοτσέλας, βρίσκονται σε καλή κατάσταση, γι αυτό, η IUCN, έχει χαρακτηρίσει το [[είδος]] ως Ελαχίστης Ανησυχίας (LC), παγκοσμίως, αλλά με καθοδικές τάσεις. <ref>http: name="iucn"//www.iucnredlist.org/details/106002870/0</ref> Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι πληθυσμοί είτε είναι σταθεροί, είτε εμφανίζουν κάποια μείωση, λόγω κυρίως της υποβάθμισης των οικοτόπων τους.
==Απειλές==
Τα διάφορα εισηγμένα αρπακτικά αποτελούν την κυριότερη απειλή, για τους ευάλωτους πληθυσμούς των νησιών. Ιδιαίτερα το αμερικανικό βιζόν (''Neovison vison'') είναι υπεύθυν για σημαντικές μειώσεις στους πληθυσμούς των πτηνών στις [[Εβρίδες]]. Το βιζόν προέρχεται από εκτροφεία γουνοφόρων ζώων στο Lewis, απ 'όπου εξαπλώθηκε μέσω των άλλων νησιών. <ref>Moore et al</ref><ref>"Outer Hebrides Biosecurity Plan 2010–2015". Outer Hebrides Fisheries Trust. Retrieved 21 April 2011</ref> Ωστόσο, έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται προγράμματα ελέγχου των πληθυσμών του σαρκοφάγου, τόσο στις [[Εβρίδες]] όσο και στην κυρίως [[Σκωτία]], όπου υφίσταται το ίδιο πρόβλημα. <ref>Consultation draft - March 2001". The natural heritage of the Western Isles. Scottish Natural Heritage. Retrieved 21 April 2011</ref><ref>"American mink 'safe haven' project under way". BBC News Scotland, 12 May 2011 (BBC). 12 May 2011. Retrieved 12 May 2011</ref>