Ο Αγών μου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι σκέψεις του Χίτλερ εκτίθενται μέσα σε ένα κυκεώνα αντιφάσεων, επαναλήψεων και κατά τόσο απλοϊκό τρόπο, που είναι αδύνατο να σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε κριτική. Κατηγορεί με τόση απλοϊκότητα (και τόσες αντιφάσεις) τόσο το καθεστώς των [[Αψβούργοι|Αψβούργων]] όσο και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, ώστε σε πολλά σημεία προκαλεί από αγανάκτηση έως θυμηδία. Το βιβλίο διαπνέεται από έντονο μίσος κατά των Εβραίων, των Σλάβων, των Γάλλων και από υπέρτατο θαυμασμό για τη γερμανική φυλή. Όπως επισημαίνει ο '''[[Κλεάνθης Γρίβας''']], προλογίζοντας την ελληνική έκδοση, "''ο Χίτλερ μπορεί να κατηγορηθεί για τα πάντα, εκτός από το ότι είχε σαφέστατα προειδοποιήσει τον κόσμο σχετικά με το τι θα συνέβαινε όταν αναλάμβανε την εξουσία''". Πράγματι, υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο βιβλίο του: Η πρόθεσή του για την εξολόθρευση των Εβραίων, το φυλετικό μίσος κατά των μη Γερμανών, η πρόθεση υποδούλωσης (όχι κατάκτησης, αλλά κυριολεκτικά υποβάθμισης σε δούλους) των "κατώτερων φυλών", η πρόθεσή του να καταλάβει τόσο την Ευρώπη όσο και την ΕΣΣΔ για να εξασφαλίσει "[[ζωτικός χώρος|ζωτικό χώρο]]" στους Γερμανούς ώστε να μεγαλουργήσουν, η εμμονή του στην "Αρχή του Ενός Ηγέτη" [[Φύρερ]] και την επιβολή στυγνής δικτατορίας.