British Leyland Motor Corporation: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
Η εταιρεία έμεινε στην ιστορία ως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα παρακμής της βιομηχανίας της Βρετανίας τη [[Δεκαετία 1970|Δεκαετία του 1970]]. Στις αρχές της λειτουργίας της, η παραγωγή αυτοκινήτων γινόταν σε 42 διαφορετικά εργοστάσια, αριθμός που ακόμα και σήμερα θεωρείται τεράστιος, αν αναλογιστεί κανείς πως τα μεγέθη παραγωγής αυτοκινήτων ήταν μικρά σε σχέση με τα σημερινά. Ακόμη και πριν την συγχώνευση, η BMH κρατούσε σε λειτουργία μάρκες οι οποίες ανταγωνίζονταν η μία την άλλη. Μάλιστα, αυτές οι μάρκες διέθεταν στην αγορά εντελώς ίδια αυτοκίνητα ελαφρώς ανασχεδιασμένα, η καθεμία με το σήμα της. Σε αυτή την κατάσταση προστέθηκαν και οι μάρκες της LMC, οι οποίες ήταν ήδη ανταγωνιστικές. Η [[Rover (αυτοκινητοβιομηχανία)|Rover]] ανταγωνιζόταν τη [[Jaguar]], ενώ η [[Triumph]] ανταγωνιζόταν άλλες τρεις εταιρείες που ανήκαν στη BLMC, τις [[Austin]], [[Morris]] και [[MG (αυτοκινητοβιομηχανία)|MG]].
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η ύπαρξη μιας γκάμας προϊόντων στην οποία έλειπε η συνοχή και κυριαρχούσε η διάθεση ίδιων αυτοκινήτων με διαφορετικά σήματα, τα οποία αντί να ανταγωνίζονται τα οχήματα άλλων εταιρειών, ανταγωνίζονταν τα οχήματα της ίδιας της BLMC. Η έλλειψη λογικής στην γκάμα οχημάτων, μαζί με εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της εταιρείας λόγω των σωματείων (που σε πολλές περιπτώσεις παρασύρονταν από τους αρχηγούς τους, οι οποίοι προσπαθούσαν να αναδειχθούν μέσα από επιδείξεις δύναμης, που εκδηλώνονταν με τη μορφή συνεχιζόμενων απεργιών), [[Πετρελαϊκή κρίση του 1973|η πετρελαϊκή κρίση του
Ο Sir Don Ryder (Σερ Ντον Ράιντερ) ανέλαβε το έργο εκπόνησης έρευνας σχετικά με την κατάσταση της εταιρείας και η έρευνά του (Ryder Report, που τιτλοφορήθηκε "British Leyland: The Next Decade", "Μπρίτις Λέιλαντ: Η Επόμενη Δεκαετία") παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του [[1975]]. Οι προτάσεις της έρευνας εφαρμόστηκαν αμέσως και έτσι η εταιρεία αναδιοργανώθηκε δραστικά. Η κυβέρνηση των Εργατικών, πάλι υπό τον Ουίλσον, ανέλαβε τότε τον έλεγχο της εταιρείας δημιουργώντας μια εταιρεία συμμετοχών, την "British Leyland Limited" (BL Ltd.) στην οποία το κράτος ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος. Τώρα όλες οι δραστηριότητες της εταιρείας οργανώθηκαν σε 4 διαφορετικούς τομείς:
| |||