Βίλια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε μικρή απόσταση από τα Βίλια, υπάρχουν τα χαλάσματα ενός άλλου χωριού με το όνομα «'''Παλαιοχώρι'''» ή «'''Παλιοχώρι'''». Για το Παλαιοχώρι υπάρχουν ασαφή στοιχεία στην τοπική παράδοση. Μία πρώτη εκδοχή της παράδοσης είναι ότι το Παλαιοχώρι καταστράφηκε από πειρατές που μπήκαν στο χωριό, το έκαψανπυρπόλησαν, σκλάβωσαναιχμαλώτισαν τους κατοίκους και τους μετέφεραν στη [[Καλαβρία|Καλαβρία]] της [[Ιταλία|Ιταλίας]] για να τους πουλήσουν ως δούλους. Οι λίγοι Παλαιοχωρίτες που σώθηκαν, έχτισαν τα σημερινά Βίλια περίπου το 1230 μ.Χ. Η δεύτερη εκδοχή, είναι ότι οι κουρσάροι μπήκαν στο χωριό περίπου το 1783 μ.Χ., την εποχή δηλαδή της [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] , (όπου οι πειρατικές επιδρομέςοπότε βρίσκονταν σε μεγάληέξαρση δράσηπειρατικές επιδρομές από Τυνήσιους, Σικελούς, Βενετσιάνους, Κορσικανούς, Αλγερινούς, Γενοβέζους, Τούρκους, ακόμη και από Έλληνες νησιώτες), άρπαξαν και πούλησαν τους κατοίκους στην Καλαβρία. Οι Βιλιώτες έμαθαν το περιστατικό από τους λίγους Παλαιοχωρίτες που σώθηκαν επειδή έλειπαν μακριά με τα κοπάδια τους. Οι λίγοι αυτοί κάτοικοι που διασώθηκαν από την αρπαγή, κατέφυγαν στα Βίλια. Από το Παλαιοχώρι διασώζονται σήμερα ερείπια, καθώς και το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

Κατά την [[τουρκοκρατία]], η περιοχή αποτελούσε έκταση του [[Δερβένι|Δερβενίου]] στη Μεγαρίδα, το οποίο διαφέντευε ο Πασάς. Οι Βιλιώτες έδωσαν το παρών στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] και αρκετοί έλαβαν μέρος στην πρώτη πολεμική επιχείρηση. Με επικεφαλής τον Βιλιώτη [[Αναγνώστης Στέφας|Αναγνώστη Στέφα]] λαμβάνουν μέρος στην πολιορκία του [[Ακροκόρινθος|Ακροκορίνθου]]. Η πολιορκία άρχισε από τους επαναστατήσαντες προκρίτους και οπλαρχηγούς της περιοχής της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] και των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] , στις 27 Μαρτίου. Τους πολιορκήτες ενίσχυσαν Βιλιώτες, Μεγαρίτες, [[Κούντουρα Αττικής|Κουντουριώτες]], και Περαχωρίτες που είχαν ήδη επαναστατήσει από τις 23 Μαρτίου υπό τον οπλαρχηγό Γιάννη Χατζημελέτη, από τα Κούντουρα. Τον Απρίλιο του 1821, ενισχύουν με την συμμετοχή τους, τους επαναστατήσαντες Θηβαίους από τα αρβανιτοχώρια της [[Βοιωτία|Βοιωτίας]]. Με αρχηγούς τον Σταμάτη Λούκο και Αθανάσιο Κριεμάδη 200 Βιλιώτες, μαζί με 200 Κουντουριώτες υπό τους Γιάννη Χατζημελέτη, Γιώργη Λάσκο και Δημήτριο Κριεκούκη, πολέμισανπολέμησαν στους λόφους της [[Θήβα|Θήβας]]. Βοήθησαν τους Βοιωτούς στην απελευθέρωση της Θήβας, ενώ στη συνέχεια βοήθησαν στην απόκρουση των επελθόντων [[Οθωμανοί|Τούρκων]] από την [[Χαλκίδα]] για την ανακατάληψη της. Σημαντική ήταν και η συμμετοχή των Βιλιωτών με τους Δερβενοχωρίτες στις επιχειρήσεις καταστροφής του [[Δράμαλης Μαχμούτ πασάς|Δράμαλη]], καθώς από τις 10 Ιουλίου φύλαγαν τα στενά στο [[Μακρυπλάγι Μεγαρίδας|Μακρυπλάγι]] της [[Επαρχία Μεγαρίδας|Μεγαρίδας]], εμποδίζοντας τις ενισχύσεις του [[Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς|Χουρσίτ Πασά]] προς τον Δράμαλη, ο οποίος βρισκόταν στον Αργολικό κάμπο. Οι Βιλιώτες μαζί με τους Μεγαρίτες και άλλους χωρικούς των Μεγάλων Δερβενίων πήραν μέρος στο μεγάλο εγχείρημα του [[Νικηταράς|Νικηταρά]]( Νικήτα Σταματελόπουλου), που αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη νίκη εναντίον του Δράμαλη στο περασμά του από την Μεγαρίδα. Ακόμα 150 [[Δερβενοχώρια|Δερβενοχωρίτες]], μεταξύ των οποίων αρκετοί Βιλιώτες, έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της πολιορκίας στην [[Πάτρα]], υπό τον [[Δημήτριος Φλέσσας|Δημήτριο Ηλία Φλέσσα ]], ανηψιό του [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]].