Κάρολος Λινναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Σκαθάρι (σύνδεσμος άλλαξε σε Κολεόπτερα) |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 25:
=== Επιστροφή στη Σουηδία ===
Επιστρέφοντας στη Σουηδία, τον Σεπτέμβριο το 1738, εξάσκησε την ιατρική και τον Ιούνιο της επόμενης χρονιάς πήρε για σύζυγό του την ''Σάρα Μορέα (Sara Morea)''. Το 1739 ήταν ένας από τους ιδρυτές της σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών ''(Kungliga Vetenskapsakademin)''. Το 1741 του δόθηκε μία έδρα στην ιατρική της Ουψάλας, όμως σύντομα την αντάλλαξε με μια έδρα στην βοτανική. Την ίδια χρονιά ταξίδεψε στις νήσους ''[[Έλαντ]] (Öland)'' και ''[[Γκότλαντ]] (Gothland)'' με κρατική διαταγή και δημοσίευσε τα αποτελέσματα του ταξιδιού στο ''Öländska och Gothländska Resa'' (1745).
Όταν δεν ταξίδευε, εργαζόταν πάνω στην ταξινόμησή του, εκτείνοντας τη μελέτη του στα [[Βασίλειο (βιολογία)|βασίλεια]] των ζώων και των [[Ορυκτό|ορυκτών]]. Επιχειρούσε να κατηγοριοποιήσει τα στοιχεία του φυσικού κόσμου με τον κατάλληλο (και βολικό) τρόπο.
Το 1744 ο Λινναίος έφερε το [[θερμόμετρο]] στη σημερινή του μορφή, αντιστρέφοντας την κλίμακα που εφηύρε ο ''[[Άντερς Κέλσιος]] (Anders Celsius)'' - αρχικά το σημείο βρασμού του [[Νερό|νερού]] ήταν στους 0 βαθμούς και το σημείο τήξης του [[Πάγος|πάγου]] στους 100 <ref>[http://www.astro.uu.se/history/Celsius_eng.html Anders Celsius (1701-1744)<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot -->]</ref>. Το 1745 εξέδωσε τα έργα του ''Flora Suecica'' και ''Fauna Suecica'', κατόπιν δύο τόμους με παρατηρήσεις που έκανε κατά τη διάρκεια ταξιδιών στη Σουηδία, ''Wästgöta Resa'' ([[Στοκχόλμη]] 1747) και ''Skanska Resa'' (Στοκχόλμη, 1751) αλλά και το ''Hortus Upsaliensis'' (1748). Το 1750 βγήκε το έργο του ''Philosophia Botanica'', που ήταν μια κριτική στα διάφορα αξιώματα που είχε εξεδώσει το 1735 στο ''Fundamenta Botanica''. Όμως το σημαντικότερο έργο αυτής της περιόδου ήταν το ''Species Plantarum'' (Στοκχόλμη, 1753), το οποίο είναι το σημείο εκκίνησης της σύγχρονης ονοματολογίας των φυτών. Την ίδια χρονιά του δόθηκε ο τίτλος του ''"ιππότη του πολικού αστέρα"'', που δόθηκε για πρώτη φορά σε άνδρα των επιστημών.
Οι παραδόσεις του στο πανεπιστήμιο τραβούσαν ανθρώπους απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό πως, ενώ ο αριθμός των φοιτητών στην Ουψάλα ήταν περίπου πεντακόσιοι, όταν κατείχε την έδρα στη βοτανική αυξήθηκε στους χίλιους πεντακόσιους.
| |||