Δήμος Αλαγωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Χριστιανισμός==

 

Με την πάροδο του χρόνου, με την επίδραση της χριστιανικής θρησκείας και κυρίως με την επίδραση που είχε για τους Σλάβους η επικοινωνία και επιμειξία τους με τους Έλληνες κατοίκους των γειτονικών περιοχών, με τους οποίους ανέπτυξαν διάφορες σχέσεις, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές κλπ., οι Σλάβοι των παραπάνω χωριών άρχισαν να αποκτούν ελληνική συνείδηση, να μιλάνε την Ελληνική γλώσσα και έτσι να εμφανίζονται σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής ως Έλληνες. Με αυτόν τον τρόπο μετά τον εκχριστιανισμό συνετελέσθη και ο εξελληνισμός τους.

 

==Τουρκοκρατία==

 

Το έτος [[1645]] οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] επιτέθηκαν εναντίον των Ενετών που κατείχαν την [[Κρήτη]] και κατέλαβαν τα [[Χανιά]]. Στη συνέχεια, διαρκώς πολεμώντας, υπέταξαν μέσα σε είκοσι πέντε χρόνια ολόκληρη την Κρήτη, εκτός από την πόλη του [[Ηράκλειο|Ηρακλείου]], που λεγόταν τότε «Χάνδαξ» και ήτανε καλά οχυρωμένη. Οι Τούρκοι συνέχισαν την πολιορκία του Ηρακλείου από το [[1645]] μέχρι το [[1669]] όπου το Ηράκλειο παρεδόθη με συνθήκη στους Τούρκους. Οι Τούρκοι μπήκαν στην πόλη του Ηρακλείου που ήτανε έρημη από κατοίκους. Όλοι οι κάτοικοι της πόλεως και πολλοί άλλοι Κρητικοί που είχαν καταφύγει εκεί, εγκατέλειψαν την πόλη και πέρασαν με παντός είδους πλωτά μέσα, Ενετικά και Κρητικά, στις απέναντι ακτές της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] και στα [[Ιόνια νησιά]], παίρνοντας μαζί τους τις οικογένειές τους και ότι άλλο μπορούσαν να μεταφέρουν από τα περιουσιακά τους στοιχεία.

 

4) Κατά τους πρώτους χρόνους μετά την απελευθέρωση, ο Εθνικός ευεργέτης [[Πέτρος Δημάκης]], που γεννήθηκε στη Μικρή Αναστάσοβα, πλούτισε ως έμπορος στη [[Ρουμανία]] και όταν επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] δώρισε τη μεγάλη περιουσία του στο [[Κράτος]] με τον όρο να λειτουργεί στην περιοχή της πατρίδας του ένα «Αλληλοδιδακτικό» και ένα «Ελληνικό» σχολείο κατά το εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής εκείνης.

Το θαυμάσιο εκείνο διδακτήριο λειτούργησε από το [[1857]] μέχρι το [[1902]] που καταστράφηκε από πυρκαγιά.

 

Ιδιαίτερη σημασία είχε το ιερό μοναστήρι του Μαρδακίου, που βρισκότανε στον μέσο του δρόμου που ξεκίναγε από τα χωριά της Αρκαδίας πέρναγε από τα πισινά χωριά και κατέληγε στα χωριά της Μάνης. Έτσι το μοναστήρι του Μαρδακίου χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ως τόπος συγκεντρώσεως των μεγάλων οπλαρχηγών [[Κολοκοτρώνης|Κολοκοτρώνη]], [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]], [[Παναγιώτης Κεφάλας|Κεφάλα]] κ.λπ. οι οποίοι συσκέπτονταν σε αυτό και έπαιρναν τις μεγάλες αποφάσεις. Έτσι συνήλθαν εκεί στις [[18 Μαρτίου]] [[1821]] οι οπλαρχηγοί και αποφάσισαν να πάρουν την [[Καλαμάτα]], πράγμα που έγινε στις [[23 Μαρτίου]] [[1821]].

 

 

==Βιβλιογραφία==