Κριστιάν ντε Ντυβ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κριστιάν Ρενέ''', υποκόμης '''ντε Ντυβ''' (''Christian René de Duve'', γενν. [[2 Οκτωβρίου]] [[1917]] -– [[4 Μαΐου]] [[2013]]), ήταν [[Κυτταρολογία|κυτταρολόγος]] και [[Βιοχημεία|βιοχημικός]] που βραβεύθηκε με το [[Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής|Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής]] το [[1974]] για έρευνες επί των [[Υπεροξειδιοσώματα|υπεροξειδιοσωμάτων]] και των [[Λυσόσωμα|λυσοσωμάτων]], [[Οργανίδια|οργανιδίων]] του [[Κύτταρο|κυττάρου]].

Το 1960 ο Ντε Ντυβ τιμήθηκε με το Βραβείο Φρανκί (Francqui) για τις Βιολογικές και Ιατρικές Επιστήμες. Το 1974 μοιράσθηκε το [[Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής|Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής]] με τους [[Αλμπέρ Κλωντ]] και [[Τζωρτζ Παλέιντ]] «για την περιγραφή της δομής και της λειτουργίας των οργανιδίων (λυσοσωμάτων και υπεροξειδιοσωμάτων) στα βιολογικά κύτταρα». Οι μετέπειτα έρευνές του επικεντρώθηκαν κυρίως σε μελέτες για την [[προέλευση της ζωής]], που, όπως παραδέχεταιπαραδεχόταν, αποτελεί ακόμα ένα ερευνητικό πεδίο που κυριαρχείται από απλές εικασίες (βλ. [[θειεστέρας]]).

Ο Ντε Ντυβ προτείνειπρότεινε ότι τα [[υπεροξειδιοσώματα]] υπήρξαν πιθανότατα οι πρώτοι ενδοσυμβιώντες οργανισμοί. Αυτά βοήθησαν τα κύτταρα να ανθέξουν τα αυξανόμενα ποσοστά ελεύθερου [[Οξυγόνο|οξυγόνου]] στη γήινη ατμόσφαιρα. Επειδή τα υπεροξειδιοσώματα δεν έχουν δικό τους [[DNA]], αυτός ο ισχυρισμός είναιήταν πιο τολμηρός από ό,τι οι αντίστοιχοι ισχυρισμοί για τα μιτοχόνδρια και τους χλωροπλάστες.

Ο Κριστιάν ντε Ντυβ έχει ανακηρυχθείήταν μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία Επιστημών|Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών]]. Πέθανε στις 4 Μαΐου 2013, όταν ζήτησε να του γίνει [[ευθανασία]].<ref>[http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5iUEVGjz8w5yEhlJ6IMQ-iifBhMxw?docId=CNG.bd3bc6264bfdabd2490f3c25cef9808b.451 Décès du prix Nobel belge Christian de Duve, qui a choisi l'euthanasie], AFP 6/5/2013.</ref>.