{{Απόφθεγμα|πλάτος=300px|απόφθεγμα= «<small>Πάσαν μέν κακίαν φευκτέον εστί τοις νουν έχουσιν, μάλιστα δε την πλεονεξίαν·αύτη γάρ δια την εκ του συμφέροντος ελπίδα προκαλουμένη πολλούς πρός αδικίαν μεγίστων κακών αιτία γίνεται τοις ανθρώποις.»|πηγή=Fragmenta, Libri XXI 21.1.4α.}}
{{Απόφθεγμα|πλάτος=300px|απόφθεγμα= «<small>Πάσαν μέν κακίαν φευκτέον εστί τοις νουν έχουσιν, μάλιστα δε την πλεονεξίαν·αύτη γάρ δια την εκ του συμφέροντος ελπίδα προκαλουμένη πολλούς πρός αδικίαν μεγίστων κακών αιτία γίνεται τοις ανθρώποις.»|πηγή=Fragmenta, Libri XXI 21.1.4α.}} Το έργο του μπορεί να περιέχει ελλείψεις, οι οποίες δικαιολογούνται εν μέρει από το μέγεθος του χρονικού ορίου που αναστορεί . Ο Διόδωρος Σικελιώτης τα έχει με τους Ιστορικούς που φοβούνται να ασχοληθούν με γεγονότα που έχουν γίνει σε ένα απώτερο παρελθόν διότι είναι δύσκολο να καθοριστούν χρονολογικά αλλά ο ίδιος δεν φοβάται να αναλάβει αυτό το ρίσκο και να μιλήσει για αυτά , διότι θεωρεί όπως οι Έλληνες ιστορικοί, ότι έχουν γίνει.Οι Έλληνες Ιστορικοί και συνεπώς και ο Διόδωρος ήταν οι μόνοι που κατέγραφαν τα πάντα με λεπτομέρεια ακόμη και τους πιο ασήμαντους λαούς και τα πιο ασήμαντα γεγονότα , από αυτούς έχουμε όλες τις πληροφορίες του παρελθόντος . Ο Ίδιος μάλιστα στο πρόλογο του Έργου του αναφέρει ότι προσπάθησε με επιστημονική έρευνα , διασταυρώσεις και σύγκριση οι χρονολογίες και τα γεγονότα που μας δίνει ναι είναι αληθινά, δεν γράφει τίποτα αυθαίρετα. Σε αντίθεση με τον Ηρόδοτο που θεωρείται "πατέρας" της Ιστορίας δεν αναστορεί ότι ακούει η βλέπει ,προσπαθεί να αιτιολογήσει και να επαληθεύσει τα πάντα βάση των πηγών που χρησιμοποιεί .Αυτό Το "Σφάλμα" του Ηροδότου να καταγράφει αυτά που του έλεγαν δεν το έκανε ο Διόδωρος Σικελιώτης διότι θα εισέρχονταν σε μεγάλο φαύλο κύκλο φημών ,μυθοπλασίας ,φαντασίας που μόνο ιστορία δεν θα θύμιζε . Ο Διόδωρος όσο αφορά την θεογονία και την μυθολογία κατηγορούσε τους επικούς ποιητές Ησίοδο και Όμηρο διότι βάση της υπερβολής στην ποίηση οι άνθρωποι έχουν λανθασμένη γνώμη για τους Θεούς και την μυθολογία χάριν αυτής της υπερβολής στη ποίηση.Πάρα πολλοί Ιστορικοί όπως ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λένε ότι οι θεοί ήταν ισχυρές προσωπικότητες που ευεργέτησαν την ανθρωπότητα και για τις ευεργεσίες τους αυτές έμειναν αθάνατοι στην ιστορία .Ο Όμηρος κατά τον Διόδωρο έγραψε ένα ποίημα βασισμένος σε αληθινά γεγονότα μεν αλλά ήταν ποιητής και όχι Ιστορικός.Πολλοί μνημονεύουν τον Ηρόδοτο στις Υποθέσεις και θεωρίες που αναπτύσσουν βοηθούμενοι του ομιχλώδους Ιστορικού τοπίου που δημιούργησε αλλά εάν ανατρέξουν στον Διόδωρο Σικελιώτη σίγουρα η θα καταπονιστούν η θα ισχυροποιήσουν τις θεωρίες τους .Το Λάθος πολλών είναι οτι διαβάζουν Ηρόδοτο και οχι Διόδωρο. Είναι γεγονός ότι ο φιλοφοινικισμός του Ηροδότου είναι υπαίτιος και για τις θεωρίες περί ελεύσεως των ελληνικών γραμμάτων από την Φοινίκη, ενώ σε άλλο σημείο ο Ηρόδοτος δεν διστάζει να «πολιτογραφήσει» και τον <strong>Θαλή τον Μιλήσιο</strong> Φοίνικα!
Ο Πλούταρχος έχει γράψει ένα βιβλίο περί κακοήθειας Ηρόδοτου Ο Πλούταρχος διατυπώνει μία βαρύτατη κατηγορία εναντίον του (Πλούταρχος, Περί κακοηθείας Ηροδότου, 31). Ζήτησε λέει χρήματα απ` τους Θηβαίους . Και επειδή δεν του έδωσαν έγραψε ότι στις Θερμοπύλες δείλιασαν και παραδόθηκαν'''''» (Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί της Ηροδότου κακοηθείας», 854E-F)'''''.
