Διακήρυξη Χειραφέτησης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|07|05|2014}}

Η '''Διακήρυξη Χειραφέτησης''' ήταν η διαταγή από τον [[Πρόεδρος των Η.Π.Α.|πρόεδρο των Η.Π.Α]] [[Αβραάμ Λίνκολν]] να ελευθερώσει [[Σκλάβος|σκλάβους]] σε 10 [[Πολιτείες των ΗΠΑ|πολιτείες]].Ίσχυε μόνο για τις πολιτείες που ήταν σε επανάσταση ενάντια των Η.Π.Α το 1863 κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου.Δεν ελευθέρωσε αμέσως τους σκλάβους σε αυτές τις 10 πολιτείες καθώς αυτές ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο των [[Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής|Συνομόσπονδων Πολιτειών της Αμερικής]].Παρ'όλα αυτά απελευθέρωσε κατευθείαν τουλάχιστον 20.000 σκλάβους μέσα στην Ένωση και σχεδόν όλους τους τέσσερις εκατομμύριους του Νότου καθώς ο στρατός της Ένωσης κινούνταν μέσα στα εδάφη της Συνομοσπονδίας.Μέχρι την 13η τροποποίηση του συντάγματος των Η.Π.Α το 1865 μόνο η κάθε πολιτεία ξεχωριστά είχε το δικαίωμα να απαγορεύσει την σκλαβιά στα δικά της σύνορα.Επιπλέον ο Λίνκολν εξέδωσε την διακήρυξη μόνο ως ένα μέτρο πολέμου στον ρόλο του ως αρχιστράτηγος.

Η Διακήρυξη μετέτρεψε την χειραφέτηση ένα στόχο του Εμφυλίου Πολέμου. Επίσης εξασθένησε προσπάθειες μέσα στην [[Αγγλία]] και την [[Γαλλία]] να αναγνωρίσουν επίσημα την Συνομοσπονδία. Ενώ οι στρατιώτες της Ένωσης προέλασαν μέσα στα εδάφη των επαναστατών ελευθέρωναν χιλιάδες σκλάβους την μέρα. Πολλοί δεν περίμεναν και απλά το έσκασαν από τους ιδιοκτήτες τους αναζητώντας ελευθερία.

Η διακήρυξη εκδόθηκε σε δύο μέρη. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1862 ο Λίνκολν ανακοίνωσε ότι σε 100 μέρες θα ελευθερώσει όλους τους σκλάβους που άνηκαν σε περιοχές εκτός ελέγχου των Η.Π.Α. Στις 1 Ιανουαρίου 1863 ονόμασε τις 10 πολιτείες στις οποίες θα ίσχυε η διακήρυξη: [[Τέξας]], [[Νότια Καρολίνα]], [[Βόρεια Καρολίνα]], [[Τζόρτζια]], [[Αλαμπάμα]], [[Μισισίπι]], [[Αρκάνσας]], [[Βιρτζίνια]], [[Κεντάκι]] και [[Λουιζιάνα]]. Οι πέντε συνοριακές πολιτείες όπου η σκλαβιά ήταν ακόμα νόμιμη δεν επηρεάστηκαν από την διακήρυξη καθώς ήταν ακόμα κομμάτια της Ένωσης. Επίσης η διακήρυξη δεν ίσχυε ούτε στο [[Τενεσί]] καθώς οι δυνάμεις της Ένωσης είχαν ήδη καταλάβει την περιοχή. Ορισμένες κομητείες της Βιρτζίνια που ήταν ακόμα στην διαδικασία απόσχισης από την τότε πολιτεία και δημιουργία της νέας πολιτείας της [[Δυτική Βιρτζίνια|Δυτικής Βιρτζίνιας]] ονομάστηκαν συγκεκριμένα ως εξαιρέσεις όπως και μερικές ενορίες γύρω από την [[Νέα Ορλεάνη]] στην Λουιζιάνα.

"{{απόσπασμα|[...]''όλα τα άτομα κρατούμενα ως σκλάβοι μέσα σε οποιαδήποτε πολιτεία της οποίας οι κάτοικοι είναι σε επανάσταση ενάντια της Ένωσης θα είναι από σήμερα για πάντα ελεύθεροι. Η εκτελεστική διοίκηση των Η.Π.Α συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής και ναυτικής εξουσίας θα αναγνωρίσουν και θα διατηρήσουν την ελευθερία αυτών των ατόμων και δεν θα δράσουν με σκοπό την κατάπνιξη τους[...]"''}}