Αιχμάλωτος πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επιμέλεια με τη χρήση AWB (10193) |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:
Με τον αρχικό όρο '''αιχμάλωτος''', ή τον σύγχρονο '''αιχμάλωτος πολέμου''', ορίζεται γενικά οποιοσδήποτε άνθρωπος που χάνει την ελευθερία του δια της βίας των όπλων και ειδικότερα «εν καιρώ πολέμου», σε αντιδιαστολή με τους συλληφθέντες υπό άλλης μορφής ένοπλης βίας ή απειλής (π.χ. υπό ληστών, πειρατών, τρομοκρατών, αγρίων ή ημιάγριων λαών κ.λπ.) που χαρακτηρίζονται "όμηροι".<br />
Του ορισμού αυτού εξαιρούνται βεβαίως οι συλληφθέντες υπό νομίμων Αρχών στο εσωτερικό μιας χώρας για διάφορες αιτίες που χαρακτηρίζονται "κρατούμενοι".
Στη στενότερη έννοια του όρου περιλαμβάνονται μόνο οι συλληφθέντες μαχητές αντίπαλου στρατού και όχι ο «άμαχος πληθυσμός». Άλλωστε η λέξη αιχμάλωτος είναι αρχαία ελληνική που σημαίνει ο δια της «αιχμής» (του δόρατος) «αλωθείς» (κυριευθείς). Εξ ου και στην αρχαία Ελλάδα οι αιχμάλωτοι ονομάζονταν επίσης και «δορυάλωτοι»
== Ιστορική ανασκόπηση ==
Γραμμή 12:
[[Αρχείο:KoreanWar NKPA POW.jpg|thumb|right|190px|Κορεάτες αιχμάλωτοι κατά τον [[Πόλεμος της Κορέας|Πόλεμο της Κορέας]]]]
Οι τύχες των αιχμαλώτων σε μεγάλες ιστορικές περιόδους του παγκόσμιου πολιτισμού αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία τα θλιβερότερα κεφάλαιά του. Τα πρώτα εν τούτοις βήματα βελτίωσης της τύχης αυτών παρατηρούνται στην αρχαία ιστορική Ελλάδα με την σημειούμενη «ανταλλαγή αιχμαλώτων», που όμως δεν μπόρεσαν στη συνέχεια να επικρατήσουν.<br />
Τόσο στη περίοδο της Ρωμαιοκρατίας όσο και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η τύχη των αιχμαλώτων επανήλθε στη κατώτερη μοίρα του σκλάβου. Στις μακραίωνες περιόδους αυτές η τύχη τους εξαρτιόνταν κυρίως από την γενναιοψυχία των Ηγητόρων των εμπολέμων. Αυτός είναι και ο λόγος που καθιστά αδύνατη μια ευρεία και ενιαία ανασκόπηση του θέματος είτε κατά εποχή, είτε κατά έθνη.
Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια μιας κάποιας ευρύτερης κατοχύρωσης της ζωής των αιχμαλώτων ανιχνεύεται στη [[Γαλλική Επανάσταση]], όχι τόσο αυτό καθ΄ αυτό επί των αιχμαλώτων, όσο στη διάδοση των ανθρωπιστικών ιδεών της, δίνοντας έτσι μια νέα κατεύθυνση στη διάσταση του θέματος. Έπρεπε όμως να περάσει άλλος ένας αιώνας, και λίγο περισσότερο, για να μπορέσει το ζήτημα των αιχμαλώτων να πάρει το δρόμο της οριστικής ρύθμισής του, το [[1907]] με την ίδρυση του Δ.Δ.Δ. της [[Κ.τ.Ε.]] που εξελίχθηκε στο σημερινό [[Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης]] και την συνομολόγηση σχετικών [[Διεθνής συνθήκη|διεθνών συνθηκών]] «περί
== Διεθνές Δίκαιο ==
Γραμμή 26:
== Σημείωση ==
Ο όρος «υπό αιχμαλωσία» που σημαίνει την κατάσταση του αιχμαλώτου χρησιμοποιείται ευρύτατα και για τα ζώα, ιδίως για άγρια, ή παραδείσια, ή τροπικά, που συλλαμβάνονται και εκτρέφονται για διάφορους σκοπούς (σε ινστιτούτα έρευνας, ζωολογικούς κήπους, ενυδρεία, τσίρκο κ.λπ.)
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 33:
* [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης]]
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:
| |||