Ιβάν Πασκέβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dasnik (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 27:
 
Στις 14 Απριλίου του 1828 ο Ρώσος τσάρος Νικόλαος Α΄, αγανακτισμένος από τις παραβιάσεις των προηγούμενων συμφωνιών για τη ναυσιπλοΐα στα Στενά της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]] από τους Τούρκους και άλλες προκλητικές ενέργειες στα Λιμάνια της, κήρυξε τον πόλεμο στην [[Υψηλή Πύλη]]. Η στρατιωτική δράση, αργότερα, άρχισε επίσης στην Ασία, σύμφωνα με το γενικό σχέδιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων, και ο Πασκέβιτς, για να αποσπάσει την προσοχή των Τούρκων από τον κύριο θέατρο του πολέμου στα [[Βαλκάνια]], επιτέθηκε στις ασιατικές κτήσεις της.
Προσωπικά, διοικώντας τους στρατιώτες, προχώρησε στις 14 Ιουνίου του 1828 προς τητην [[ΚάρςΚαρς]] και Γιουμρή, κάτω από τα τείχη της νίκησε τον τουρκικό ιππικό, στη συνέχεια πολιόρκησε το φρούριο και ανάγκασε να του παραδοθεί μεγάλος αριθμός των όπλων και μπαρούτι.
Ο Πασκέβιτς προκαλούσε φόβο στους Τούρκους. Εν το μεταξύ είχε διοριστεί νέος επικεφαλής του τούρκικου στρατού ο Πασά Σαλέγκ Μανδάησκι ο οποίος αποφάσισε να καταλάβει το φρούριο [[Αχαλτσίχε]], το πολιόρκησε και επιτέθηκε σε αυτό. Ο Πασκέβιτς έστειλε άλλους να προφυλάξουν το φρούριο ενώ ο ίδιος στράφηκε προς το [[Ερζερούμ]].Μετά από μάχες στις 25 Ιουλίου, στράφηκε προς την πρωτεύουσα της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], απαίτησε την παράδοση της κάτι που οι Τούρκοι δεν έπραξαν, έτσι ο Πασκέβιτς κατέλαβε το Τοπ Ντούγκ και η [[Ερζερούμ]] παραδόθηκε.
Μετά τη σύναψη της ειρήνης με την [[Υψηλή Πύλη]] σταμάτησαν και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία. Ο Πασκέβιτς έγινε Στρατάρχης, και του ανατέθηκε η εντολή κατάκτησης των λαών που κατοικούν στα βουνά του Καύκασου.