Μονοξείδιο του άνθρακα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος θανάσιμης αέριας δηλητηρίασης σε πολλές χώρες<ref>Omaye ST (2002). "Metabolic modulation of carbon monoxide toxicity". Toxicology 180 (2): 139–150. doi:10.1016/S0300-483X(02)00387-6. PMID 12324190.</ref>. Το μονοξείδιο του άνθρακα είναιείναιείναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο, αλλά πολύ τοξικό. Ενώνεται με την [[αιμογλοβίνη]] παράγοντας [[καρβοξυαιμογλοβίνη]], που καταλαμβάνει το χώρο που φυσιολογικά καταλαμβάνει η αιμογλοβίνη, που μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς, ενώ η ίδια (η καρβοξυαιμογλοβίνη) είναι αναποτελεσματική στον ίδιο ρόλο. Σε σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις, και πιο συγκεκριμένα από τα 667 [[ppm]], αχρηστεύει μέχρι και το 50% της αιμογλοβίνης του ανθρώπινου σώματος, το οποίο μετατρέπει σε καρβοξυαιμογλοβίνη<ref>Tikuisis, P; Kane, DM; McLellan, TM; Buick, F; Fairburn, SM (1992). "Rate of formation of carboxyhemoglobin in exercising humans exposed to carbon monoxide". Journal of Applied Physiology 72 (4): 1311–9. PMID 1592720.</ref>. Ένα επίπεδο της τάξης του 50% καρβοξυαιμογλοβίνης μπορεί να προκαλέσει σπασμούς, κώμα και τελικά το θάνατο. Στις [[ΗΠΑ]], τα επίπεδα [[Διεύθυνση Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας ΗΠΑ|OSHA]] για μακροχρόνια έκθεση εργασιακού χώρου σε μονοξείδιο του άνθρακα είναι πάνω από 50 ppm<ref>"OSHA CO guidelines". OSHA. Retrieved May 2009.</ref>. Σε επίπεδο βραχυπρόθεσμης έκθεσης, η απορρόφηση του μονοξειδίου του άνθρακα είναι προσθετική, εφόσον η [[ημιζωή]] του είναι περίπου 5 ώρες, σε ανοικτό χώρο (δείτε το [[Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα|κύριο λήμμα]] για λεπτομέρειες).