Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|ιθαγενές_όνομα = Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei

|λογότυπο = [[Αρχείο:Parteiadler der Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (1933–1945) (andere).svg|250px]]

|ηγέτης = [[Καρλ Χάρερ]] (1919-1920)<br />[[Άντον Ντρέξλερ]] (1920-1921)<br />[[Αδόλφος Χίτλερ]] (1921-1945)<br />[[Μάρτιν Μπόρμαν]] (1945)

|chairperson =

|ιστοσελίδα =

|χώρα = Γερμανίας

}}

 

Το '''Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα''' ([[γερμανική γλώσσα|γερμ.]] '''''N'''ational'''s'''ozialistische '''D'''eutsche '''A'''rbeiter'''p'''artei''), γνωστότερο ως '''NSDAP''', '''Ναζιστικό Κόμμα''', '''Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών''' ή απλά '''Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα''', είναι το [[πολιτικό κόμμα]] που οδηγήθηκε στην εξουσία της [[Γερμανία]]ς με την καθοδήγηση του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]] το [[1933]].

 

Το νέο καθεστώς αντιμετώπισε εξ αρχής σημαντικά προβλήματα, προερχόμενα τόσο από την αριστερά όσο και από την άκρα δεξιά. Το βασικό πρόβλημα, όμως, προερχόταν από τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών, που ήταν ιδιαίτερα ταπεινωτικοί για το Γερμανικό έθνος, όσο και από τις επακόλουθες πολεμικές αποζημιώσεις που απαιτούνταν - κυρίως από την πλευρά της [[Γαλλία]]ς από την Γερμανία.

 

=== Ίδρυση ===

Μέσα σε αυτή την έκρυθμη κατάσταση, στις [[5 Ιανουαρίου]] 1919, οι ακροδεξιοί εθνικιστές [[Άντον Ντρέξλερ]] (Anton Drexler), Γκότφριντ Φέντερ (Gottfried Feder), [[Ντίτριχ Έκαρτ]] (Dietrich Eckart) και Καρλ Χάρρερ (Karl Harrer) ηγούνται μιας μικρής ομάδας είκοσι εργατών από το [[Μόναχο]] και πραγματοποιούν συναντήσεις, με σκοπό την δημιουργία ενός νέου πολιτικού Κόμματος. Οι βασικές αρχές για το Κόμμα αυτό απηχούσαν τις πεποιθήσεις κυρίως του Ντρέξλερ: Αντίθεση στους όρους των Βερσαλλιών, άκρατος εθνικισμός, αντισημιτισμός και αντίθεση κατά των Κομμουνιστών. Αρχικά, ο Ντρέξλερ ήθελε να ονομάσει το Κόμμα "Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα", οι υπόλοιποι, όμως, και κυρίως ο Χάρρερ, αντέδρασαν στον όρο "Σοσιαλιστικό", τον οποίο πέτυχαν να απαλείψουν. Έτσι, το κόμμα ονομάστηκε, τελικά, "Κόμμα των Γερμανών Εργατών" (Deutsche Arbeiterpartei, DAP). Η αρχική του δύναμη, αν και αυτοαποκαλούνταν "Κόμμα", δεν ξεπερνούσε τα εξήντα μέλη. Το καθεστώς, όμως, ανησυχώντας για την ανάπτυξη των ποικίλων ομάδων, έστειλε τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]], [[Δεκανέας|δεκανέα]] του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], άεργο υποψήφιο καλλιτέχνη, να ενταχθεί στο Κόμμα για να το κατασκοπεύει. Συμμετέχοντας σε κάποια συζήτηση, ο Χίτλερ κατάφερε να εντυπωσιάσει τους παρευρισκόμενους με την ρητορική του δεινότητα. Ο Χίτλερ, ο οποίος ως τότε δεν είχε ούτε σταθερή εργασία ούτε βλέψεις για το μέλλον του, ανακαλύπτει για πρώτη φορά ένα ταλέντο, το οποίο δεν γνώριζε πως διέθετε, την ρητορική του δεινότητα, χάρη στην οποία μπορούσε να προσελκύει μέλη στο Κόμμα. Το ταλέντο αυτό, σε συνδυασμό με την αναλγησία του, δεν άργησαν να τον αναδείξουν σε ηγετική φυσιογνωμία. Το Κόμμα συνέχισε να προσελκύει νέα μέλη, αλλά παρέμενε στα επίπεδα ενός τοπικού, μικρού Κόμματος, παρά το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 1920 κατάφερε να αποκτήσει το δικό του όργανο στον Τύπο, την εφημερίδα "[[Völkischer Beobachter]]" ("Λαϊκός Παρατηρητής").