|
Η '''Ελισάβετ της Αυστρίας''' ([[24 Δεκεμβρίου]] [[1837]] – [[10 Σεπτεμβρίου]] [[1898]]), γνωστή και με το όνομα ''Σίσι'', υπήρξε αυτοκράτειρα της [[Αυστρία]]ς και βασίλισσα της [[Ουγγαρία]]ς, σύζυγος του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ της Αυστρίας]].
Η Ελισάβετ έγινε ένας θρύλος που οι [[Ιστορία|ιστορικοί]] ακόμα δεν έχουν καταφέρει να ξεκαθαρίσουν για το ποιος είναι ο μύθος και ποια η πραγματικότητα. Eιδικά γιάγια την περίοδο [[1889]]-[[1898]]. Η Ελισάβετ ήταν η δεύτερη κόρη του δουκόςδούκα Μαξιμιλιανού της Βαυαρίας και της Λουδοβίκας των Βίττελσμπαχ, αδελφής της αρχιδούκισσας Σοφίας. Παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα [[Φραγκίσκος Ιωσήφ|Φραγκίσκο Ιωσήφ]] των [[Αψβούργων]] και έκαναν 4 παιδιά.Την: Τη Σοφία που πέθανε σε ηλικία 2 ετών , τηντη Γκιζέλα , τον πρίγκιπα Ροδόλφο [(ο οποίος αργότερα πέθανε]) και τηντη Μαρία Βαλέρια. ΔολοφονήθηκεΗ Σίσι δολοφονήθηκε το 1898, αφού προηγουμένως είχε συγκλονιστεισυγκλονιστεί γιααπό τον θάνατο του γιούγιου της. Η περίοδος 1889 - 1898 ξεκινάει με ένα τραγικό γεγονός που συγκλόνισε τα ανάκτορα της [[Βιέννη]]ς και ολόκληρο το λαό. Οι [[εφημερίδα|εφημερίδες]] της εποχής εκείνης έγραψαν τη μεγάλη ,φοβερή είδηση πως ο Ροδόλφος, διάδοχος του θρόνου, και η ερωμένη του (φίλη έγραψαν κάποιοι) [[Μαρία Βετσέρα]] βρέθηκαν νεκροί στο κυνηγετικό περίπτερο του [[Μάγιερλιγκ]]. Και εδώ αρχίζει το μπέρδεμα. Επρόκειτο γιάγια δολοφονία από αναρχικούς, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, ή για αυτοκτονία, όπως επιμένουν να λένε όσοι είχαν την πληροφορία ότι η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ είχε στα χέρια της την τελευταία επιστολή του γιου της Ροδόλφου που εξηγούσε τους λόγους της αυτοκτονίας του αλλά και της θανάτωσης της αγαπημένης του Μαρίας από τον ίδιο. Ένας διάδοχος αυτοκρατορίας σκοτώνεται μαζί με την ερωμένη του και ποτέ δεν βρίσκονται οι ένοχοι.
Μετά το τραγικό εκείνο γεγονός η Ελισάβετ αποφασίζει να φύγει από τα ανάκτορα της Βιέννης και να κτίσει ένα "δικό της" ανάκτορο στην [[Κέρκυρα]]. Μερικά δημοσιεύματα,ακόμα και σε κινηματογραφικά σενάρια ισχυρίζονται ότι η κλονισμένη υγεία της από τη φυματίωση την οδήγησε στην Κέρκυρα, όμως αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια αφού το υγρό κλίμα της Κέρκυρας κάθε άλλο από ευεργετικό για την περίπτωση αυτή θα ήταν. Κτίζει λοιπόν το δικό της ανάκτορο και το αφιερώνει στον [[Όμηρος|ομηρικό]] ήρωα [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] που ενσαρκώνει τη δύναμη και την ομορφιά, αλλά που πεθαίνει κτυπημένοςχτυπημένος από βέλος στο μοναδικό τρωτό σημείο του, την "Αχιλλειοαχιλλειο πτέρνα". Αυτό είναι και το κοινό σημείο ανάμεσα στον Αχιλλέα και το γιόγιο της, Ροδόλφο. Σαν τον Αχιλλέα και εκείνος ήταν αήττητος στα μάτια της μάνας του και τον κτύπησεχτύπησε η μοίρα με το βέλος της στη δική του "Αχίλλειοαχίλλειο πτέρνα", στην καρδιά (Τραγικόςτραγικός έρωτας;).
Μέχρι το [[1960]] στο ανάκτορο αυτό που λέγεται "Αχίλλειο" ο φύλακας και ξεναγός, παρουσίαζε το γεγονός του θανάτου του Ροδόλφου και της ερωμένης του Μαρίας σαν αυτοκτονία και η αιτία ήταν, όπως έλεγε, η αποκάλυψη από τη μάνα της Μαρίας ότι η αγαπημένη του ήταν στην πραγματικότητα ετεροθαλής αδελφή του. Γι´' αυτό το λόγο και η Ελισάβετ εγκατέλειψε τα ανάκτορα της Βιέννης και ήρθε στην Κέρκυρα γεμάτη πόνο και θλίψη, χωρίς τον αυτοκράτορα άνδρα της που ήταν η αιτία να χάσει τοτον μονάκριβο γιόγιο της τόσο νέο.
Από τότε η ζωή της και μέχρι τη δολοφονία της το 1898 στη [[Γενεύη]] πέρασε με τη μελαγχολία, τον πόνο και τις πικρές αναμνήσεις της.
|
