Δημοκρατικός σοσιαλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αποδημαροποίηση του λήμματος, εμπλουτισμός των ιστορικών στοιχείων |
Προσθήκη στοιχείων για σχέση με σημερινή σοσιαλδημοκρατία |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|08|2012}}
Ο '''δημοκρατικός σοσιαλισμός''' είναι [[Κεντροαριστερά|κεντροαριστερός]] πολιτικός χώρος, συγγενής με τη [[σοσιαλδημοκρατία]]. Συνήθως εκπροσωπείται από κόμματα τα οποία ήταν παλαιότερα [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικά]] και μετατράπηκαν λόγω των θεσμών της [[φιλελεύθερη δημοκρατία|φιλελεύθερης δημοκρατίας]] σε δημοκρατικά σοσιαλιστικά. Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν αντιτίθεται ούτε στον [[φιλελευθερισμός|φιλελεύθερο]] [[κοινοβουλευτισμός|κοινοβουλευτισμό]] ούτε στον [[καπιταλισμός|καπιταλισμό]], πιστεύοντας σε μια [[αντιπροσωπευτική δημοκρατία]] όπου επιτρέπεται η ιδιωτική ιδιοκτησία των επιχειρήσεων και των μέσων παραγωγής, αλλά το [[κράτος]] είναι σε θέση να ελέγξει τους ιδιώτες επιχειρηματίες ανά πάσα στιγμή. Ακόμη, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός υποστηρίζει πως το κράτος πρέπει να επιτηρεί αυστηρά την [[ελεύθερη αγορά]] και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να υπηρετείται το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Έτσι, ιδανικά, το κράτος συντηρεί ένα πλέγμα προστασίας των πιο αδύναμων πολιτών, ενώ ο καθένας συνεισφέρει στα δημόσια βάρη αναλόγως με τη δύναμή του.
Η διαφοροποίηση του δημοκρατικού σοσιαλισμού από τα επίσης κεντροαριστερά κινήματα και κόμματα της [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατίας]] είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία κινείται περισσότερο στα πλαίσια ενός φιλελεύθερου κράτους εμπλουτισμένου με στοιχεία κρατικοσοσιαλιστικής αντίληψης: [[μεικτή οικονομία]], [[κράτος πρόνοιας]] κλπ. Η διαφορά του από τον [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερό]] κρατικιστικό [[Σοσιαλισμός|σοσιαλισμό]], όπως ο [[λενινισμός]], είναι ότι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν στοχεύει ούτε στην κατάργηση της [[κοινωνική τάξη|ταξικής διαίρεσης]] μέσω της όξυνσης της [[ταξική πάλη|ταξικής πάλης]], ούτε στον βίαιο, επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική, ενώ αποδέχεται πλήρως την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και τη διανομή των παραγόμενων αγαθών μέσω της ελεύθερης αγοράς, στο πλαίσιο μίας καπιταλιστικής οικονομίας.
Μετά την [[Άνοιξη της Πράγας]] το [[1968]], και ακόμα περισσότερα μετά την [[περεστρόικα]] κατά τη [[δεκαετία του 1980]] και την κατάρρευση του [[ανατολικό μπλοκ|ανατολικού μπλοκ]] το 1991, ένα μεγάλο υποσύνολο των λενινιστικών κομμάτων διεθνώς διασπάστηκαν και μετακινήθηκαν σταδιακά πρώτα προς τον [[ευρωκομμουνισμός|ευρωκομμουνισμό]] και κατόπιν προς την κεντροαριστερά, τοποθετούμενα συνήθως σήμερα είτε στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, είτε στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα, εποχή ανόδου του [[νεοφιλελευθερισμός|νεοφιλελευθερισμού]] στον απόηχο της [[οικονομική κρίση 1973-1975|οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του 1970]], τα περισσότερα κυβερνητικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα μετακινήθηκαν εμπράκτως σε θέσεις εγγύτερα σε αυτές οι οποίες περιγράφονται εδώ ως αντιλήψεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, εγκαταλείποντας τη μεταπολεμική δέσμευσή τους στην πλήρη απασχόληση, τη μεικτή οικονομία και το κράτος πρόνοιας. Συνεχίζουν όμως να αυτοαποκαλούνται σοσιαλδημοκρατικά και να διαφοροποιούνται από κόμματα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, τα οποία έχουν συνήθως απώτερες [[μαρξισμός|μαρξιστικές]], πιο αριστερές καταβολές.
{{πολιτικές ιδεολογίες}}
| |||