Στρατής Ελευθεριάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Εικόνα:Teriade_matisse.jpeg|right|200px|thumb|Ο Στρατής Ελευθεριάδης-Τεριάντ (αριστερά) είχε στενές προσωπικές σχέσεις με καλλιτέχνες της εποχής του, όπως ο [[Ανρί Ματίς]] (δεξιά). Φωτογραφία: H. Cartier-Bresson, πιθανότατα πριν το 1940.]]

Ο '''Στρατής (Ευστράτιος) Ελευθεριάδης''' - [http://fr.wikipedia.org/wiki/T%C3%A9riade Tériade] ([[Μυτιλήνη]], [[2 Μαΐου]] [[1897]] &ndash; [[Παρίσι]], [[23 Οκτωβρίου]] [[1983]]), γνωστός επίσης και με το γαλλικό καλλιτεχνικό όνομα '''[http://fr.wikipedia.org/wiki/T%C3%A9riade Tériade]''' (Τεριάντ), ήταν τεχνοκριτικός, εκδότης καλλιτεχνικών εντύπων και συλλέκτης έργων τέχνης.<ref>Hommage à Tériade, Grand Palais, 16 mai - 3 septembre 1973, textes de Michel Anthonioz, Paris, Grand Palais, Centre National d’Art Contemporain, 1973</ref>

 

Το [[1915]] πήγε στο [[Παρίσι]] για να σπουδάσει νομικά, αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές του για να αφοσιωθεί στην παρακολούθηση των καλλιτεχνικών εξελίξεων της εποχής του. Με τις πρώτες κριτικές του στο περιοδικό ''Cahiers d’Art'' από το 1926 έως το 1931 και κατόπιν στην απογευματινή εφημερίδα ''L'Intransigeant ''από το 1928 έως το 1933, ο Ελευθεριάδης έδωσε ώθηση σε νέους καλλιτέχνες της εποχής.<ref>''Tériade & les livres de peintres'', textes de Isabelle Monod-Fontaine, Claude Laugier, Dominique Szymusiak, Musée Matisse, Le Cateau-Cambrésis,2002. 204 p. : ill. ; 34 cm. ISBN 2907545337</ref> Έτσι, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη ζωγράφων και γλυπτών που έμελλε να σημαδέψουν τον 20ο αιώνα, υπήρξε συνιδρυτής του σουρεαλιστικού περιοδικού ''Minotaure'' ([[1933]]) (μαζί με τον Ελβετό εκδότη Albert Skira) και ιδρυτής του περιοδικού ''Verve'' ([[1937]]-1960)<ref>Χαρά Κολοκυθά, Το περιοδικό Verve: Δεκέμβριος 1937 - Ιούλιος 1960, Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας Τέχνης, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2011. 2 τομ, 498σελ.: ill, 30 εκ.</ref>, στις σελίδες των οποίων παρουσίασαν τα έργα τους μεγάλοι ζωγράφοι όπως ο [[Πιέρ Μποννάρ|Μποννάρ]] (Pierre Bonnard), ο [[Ανρί Ματίς|Ματίς]] (Henri Matisse), ο [[Ζωρζ Μπρακ|Μπρακ]] (Georges Braque), ο [[Πάμπλο Πικάσο| Πικάσο]] (Pablo Picasso), ο [[Μαρκ Σαγκάλ|Σαγκάλ]] (Marc Chagall), ο [[Φερνάν Λεζέ|Λεζέ]] (Fernand Léger), ο [[Χουάν Μιρό|Μιρό]] (Joan Miro) και άλλοι.<ref>http://elocus.lib.uoc.gr/dlib/0/8/c/metadata-dlib-1331548351-236526-23092.tkl</ref>

Από το [[1943]] έως το [[1975]], ο Ελευθεριάδης εξέδωσε περίπου 27 βιβλία, με εικόνες σχεδιασμένες από μεγάλους ζωγράφους και χαράκτες.<ref>- Rebecca Rabinow, The legacy of la Rue Férou: Livres d’ artiste created for Tériade by Rouault, Bonnard, Matisse, Léger, Le Corbusier, Chagall, Giacometti and Miró, thesis, New York University, 1995, 510 p. ; 24 cm.</ref> Το [[1979]] δώρισε ένα μεγάλο μέρος του εκδοτικού του έργου, έργα ελλήνων και γάλλων ζωγράφων του 20ού αιώνα, καθώς και μεσαιωνικά χειρόγραφα για να γίνει το φερώνυμο μουσείο στην [[Μυτιλήνη]]. Η χήρα του, Αλίς (Alice), έχει επίσης δωρίσει μεγάλο μέρος της συλλογής του σε μουσείο στην [[Γαλλία]]. Στον Ελευθεριάδη οφείλεται και η ανακάλυψη του λαϊκού ζωγράφου [[Θεόφιλος Χατζημιχαήλ|Θεόφιλου]].

Με δωρεά του Ελευθεριάδη χτίστηκε το μουσείο Θεοφίλου σε κτήμα της οικογένειάς του στη Βαρειά της Μυτιλήνης, κοντά στο παρεκλήσι της Αγίας Παρασκευής. Αργότερα χτίστηκε και το Μουσείο Tériade λίγα μέτρα πιο πέρα που φιλοξενεί έργα σπουδαίων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων (Τσαρούχη, Πικάσο, Σαγκάλ, Ματίς κ.α.) που ανήκαν στην συλλογή του Ελευθεριάδη.<ref>http://www.lifo.gr/guide/cultureblogs/artsblog/31731</ref>

 

 

 

 

==Εξωτερικές συνδέσεις==