Φιλιππίνο Λίππι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
 
ελάχιστη επιμέλεια
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Filippino Lippi 007.jpg|thumb|205px|right|Ο Φιλιππίνο Λίππι σε αυτοπροσωπογραφία-λεπτομέρεια (1481-1482)]]
[[Αρχείο:Bernardo claraval filippino lippi.jpg|right|thumb|275px|''Η εμφάνιση της Παρθένου στον `ΑγιοΆγιο Βερνάρδο'' (1486)]]
[[Αρχείο:Filippino Lippi 001.jpg|thumb|285px|right|''Αλληγορία της Μουσικής'' (περ. 1500)<br>Τέμπερα, 61 × 51 [[Εκατοστόμετρο|cm]]. Gemaldegalerie, Βερολίνο.]]
[[Αρχείο:San Domenico65.jpg|thumb|285px|''Ο μυστικός γάμος της Αγίας Αικατερίνης'' (1501), [[Βασιλική του Αγίου Δομήνικου (Μπολόνια)]]]]
 
Ο '''Φιλιππίνο Λίππι''' (''Filippino Lippi'', Απρίλιος [[1459]] &ndash; [[20 Απριλίου]] [[1504]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] ζωγράφος που εργάσθηκε κατά την [[Αναγέννηση]] στη [[Φλωρεντία]]. Σημαντικά έργα του θεωρούνται ''Η Εμφάνιση της Παρθένου στον `ΑγιοΆγιο Βερνάρδο'' και ''Η προσκύνηση των Μάγων''.
 
==Βιογραφία==
Ο Φιλιππίνο Λίππι γεννήθηκε στο [[Πράτο]] της [[Τοσκάνη]]ς, ως ο νόθος γιος του ζωγράφου [[Φιλίππο Λίππι]] και της Λουκρητίας Μπούτι. Ο Φιλιππίνο εκπαιδεύθηκεεκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική πρώτα από τον πατέρα του. Μετακόμισαν στο [[Σπολέτο]], όπου ο Φιλιππίνο εργάσθηκεεργάστηκε ως βοηθός στην κατασκευή του καθεδρικού ναού της πόλεως. Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1469, ολοκλήρωσε τις [[Νωπογραφία|τοιχογραφίες]] με τις «Ιστορίες της Παρθένου» στο εσωτερικό του ναού. Ο Φιλιππίνο Λίππι συμπλήρωσε τη μαθητεία του στο εργαστήρι του [[Σάντρο Μποττιτσέλλι]], ο οποίος είχε διατελέσει μαθητής του πατέρα του.
 
Τα πρώιμα έργα του Φιλιππίνο έχουν πράγματι μεγάλες ομοιότητες με τη ζωγραφική του Μποττιτσέλλι, αλλά με λιγότερη ευαισθησία και λεπτότητα. Τα πρώτα (από το 1475 και μετά) αποδίδονταν αρχικώς σε έναν ανώνυμο «Amico di Sandro», δηλαδή «φίλο του Μποττιτσέλλι». Τελικά το ύφος του Λίππι εξελίχθηκε σε πιο προσωπικό και αποτελεσματικό στα χρόνια 1480-1485. Τα πρώιμα έργα του Φιλιππίνο περιλαμβάνουν: τις ''Μαντόννες'' του [[Βερολίνο]]υ, του [[Λονδίνο]]υ και της [[Ουάσινγκτον]], τα ''Ταξίδια του Τωβία'' στην Galleria Sabauda του [[Τορίνο]], η ''Μαντόννα της Θάλασσας'' της Galleria dell'Accademia και οι ''Ιστορίες της Εσθήρ''.
 
Μαζί με τους [[Περουτζίνο]], [[Ντομένικο Γκιρλαντάιο|Γκιρλαντάιο]] και Μποττιτσέλλι, ο Φιλιππίνο Λίππι εργάσθηκε στη νωπογραφική διακόσμηση της βίλας του [[Λαυρέντιος των Μεδίκων|Λαυρεντίου των Μεδίκων]] στο Σπενταλέττο. Στις 31 Δεκεμβρίου 1482 ανατέθηκε στον Λίππι να ζωγραφίσει ένα τοίχο της Sala dell'Udienza του [[Παλάτσο Βέκιο]] στη [[Φλωρεντία]], ένα έργο που δεν άρχισε ποτέ. Λίγο αργότερα (πιθανώς το 1483-1484) κλήθηκε να ολοκληρώσει τη διακόσμηση που είχε αρχίσει ο πρόωρα χαμένος [[Μαζάτσο]] στο [[Παρεκκλήσιο Brancacci]] της [[Σάντα Μαρία ντελ Κάρμινε (Φλωρεντία)|Σάντα Μαρία ντελ Κάρμινε]]. Εδώ δημιούργησε τις ''Ιστορίες του Αγίου Πέτρου'', που περιλαμβάνουν τις εξής νωπογραφίες: ''Αντιδικία με τον Σίμωνα τον Μάγο ενώπιον του Νέρωνος'', ''Η ανάσταση του υιού του Θεοφίλου'', ''Ο `ΑγιοςΆγιος Πέτρος στη φυλακή'', ''Απελευθέρωση'' και ''Η σταύρωση του Αγίου Πέτρου''.
 
Ο Φιλιππίνο άρχισε να ζωγραφίζει τη Sala degli Otto di Pratica του [[Παλάτσο Βέκιο]] στις 20 Φεβρουαρίου [[1486]]. Σήμερα το έργο του βρίσκεται στην [[Ουφίτσι|Πινακοθήκη Ουφίτσι]]. Την ίδια εποχή ο Piero di Francesco del Pugliese του ζήτησε να ζωγραφίσει την ''Εμφάνιση της Παρθένου στον `Αγιο Βερνάρδο'', που σήμερα βρίσκεται στη [[Μπαντία Φιορεντίνα]], στο κέντρο της Φλωρεντίας. Αυτή είναι η πιο πολυσυζητημένη ζωγραφιά του Λίππι: μία σύνθεση απόκοσμων πραγμάτων, με επιμηκυμένεςεπιμηκυσμένες μορφές, με φόντο ένα φαντασμαγορικό σκηνικό βράχων και σχεδόν ανθρωπομορφικών κορμών. Το έργο αυτό μπορεί να χρονολογηθεί στα έτη από το 1480 μέχρι το 1486.
 
Τελικά εργάσθηκεεργάστηκε για λογαριασμό του Tanai de' Nerli στον ναό του Αγίου Πνεύματος.
 
Στις 21 Απριλίου [[1487]], ο Φιλίππο Στρότσι παρήγγειλε στον Λίππι να διακοσμήσει το οικογενειακό παρεκκλήσιο στη [[Βασιλική της Σάντα Μαρία Νοβέλλα]] με τις ''Ιστορίες του Αγίου Ευαγγελιστή Ιωάννη και του Αγίου Φιλίππου''. ΕργάσθηκεΕργάστηκε σε αυτή την παραγγελία με διακοπές και την ολοκλήρωσε το [[1503]], μετά τον θάνατο του πελάτη. Τα παράθυρα με μουσικά θέματα, που επίσης σχεδίασε ο Φιλιππίνο, τελείωσαν τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο του 1503. Αυτές οι απεικονίσεις μπορούν να θεωρηθούν ως ένας καθρέφτης της πολιτικοθρησκευτικής κρίσεως στη Φλωρεντία της εποχής: το θέμα της νωπογραφίας, η σύγκρουση ανάμεσα στον Χριστιανισμό και στην [[ειδωλολατρία]], ήταν θέμα θερμών συζητήσεων στη Φλωρεντία του [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα]].
 
Ο Φιλιππίνο τοποθετούσε τις ανθρώπινες μορφές στα έργα του μέσα σε τοπία που αναδημιουργούσαν τον αρχαίο κόσμο ως τις λεπτομέρειές του, επηρεασμένος από το ύφος που είχε δει στο ταξίδι του στη [[Ρώμη]]. Με αυτό τον τρόπο δημιούργησε ένα ύφος μυστηρίου και φαντασίας. Στη σκηνή του έργου ''Ο `ΑγιοςΆγιος Φίλιππος εκδιώκει ένα τέρας από τον ναό'', το άγαλμα-είδωλο του αρχαίου θεού είναι μία ζωντανή μορφή που φαίνεται να προκαλεί τον Χριστιανό άγιο.
 
Το [[1488]] ο Φιλιππίνο Λίππι μετακόμισε στη [[Ρώμη]], όπου ο [[Λαυρέντιος των Μεδίκων]] είχε συμβουλεύσει τον καρδινάλιο [[Ολιβιέρο Καράφα]] να του εμπιστευθεί τον διάκοσμο του οικογενειακού παρεκκλησίου, στη [[Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα]]. Οι τοιχογραφίες του Λίππι εκεί ανέδειξαν ένα νέο είδος εμπνεύσεως, αρκετά διαφορετικό από τα προγενέστερα έργα του, αλλά επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη έρευνά του πάνω στα θέματα από την αρχαιότητα. Ο Λίππι τελείωσε αυτόαυτόν τον κύκλο έργων το 1493.
 
Η επιστροφή του Λίππι στη Φλωρεντία τοποθετείται από διάφορες πηγές σε κάποιο από τα έτη μεταξύ του 1491 και του 1494. Σε αυτή την περίοδο δημιούργησε έργα όπως: ''Η εμφάνιση του Χριστού στην Παρθένο'' (περ. 1493, σήμερα στο [[Μόναχο]]), ''Η προσκύνηση των Μάγων'' (1496, για τον ναό του Αγίου Δονάτου στο Σκοπέτο, σήμερα στο [[Ουφίτσι]]), ''Η θυσία του Λαοκόοντος'' (τέλος του αιώνα, για την έπαυλη του Λαυρεντίου των Μεδίκων στο Poggio a Caiano), ''Ο Αγ. Ιωάννης ο Βαπτιστής και η Μαγδαληνή'' (παρεκκλήσιο Βαλόρι στο Σαν Πρόκολο της Φλωρεντίας, θυμίζει κάπως την τέχνη του [[Λούκα Σινιορέλλι]]). Ο Φιλιππίνο Λίππι εργάσθηκε και έξω από την επικράτεια της Φλωρεντίας, στην Certosa της [[Παβία]] και στο [[Πράτο]], όπου το 1503 ολοκλήρωσε τη ''Σκηνή του άσματος των Χριστουγέννων'', που σήμερα φυλάσσεται στο μουσείο της πόλεως. Το 1501 ζωγράφισε τον ''Μυστικό γάμο της Αγίας Αικατερίνης'' για τη [[Βασιλική του Αγίου Δομήνικου (Μπολόνια)|Βασιλική του Αγίου Δομήνικου]] στη [[Μπολόνια]].