Κυριότητα πλοίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο '''Κυριότητα πλοίου''' χαρακτηρίζεται η έννομη, καθολική και άμεση εξουσία προσώπου (φυσικού ή νομικού) επί [[πλοίο]]υ. Το δικαίωμα της κυριότητας περιλαμβάνει πλείστα άλλα κατ΄ ιδίαν δικαιώματα όπως το δικαίωμα της χρήσης, κάρπωσης, εκποίησης κ.λπ.

 

Οι τρόποι κτήσεως κυριοτητας πλοίου με βάση τους κανόνες τόσο του Ιδιωτικού Δικαίου όσο και του [[Κ.Ι.Ν.Δ.]] διακρίνονται σε ''πρωτότυπους'' και σε ''παράγωγους''.

 

Πρωτότυποι τρόποι κτήσης κυριότητας πλοίου είναι η ''[[ναυπήγηση]]'', (που διακρίνεται σε επιμέρους "[[ναυπήγηση κατ΄ αποκοπή]]", "[[ναυπήγηση δια λογαριασμόν]]" και "[[οικονομική ναυπήγηση]]"), η ''[[χρησικτησία]]'' (που και αυτή διακρίνεται σε επιμέρους "τακτική χρησικτησία και σε "έκτακτη"), και τέλος η ''δι΄[[εκποίησης]]'' ή ''δια πλειστηριασμού''.

 

Παράγωγοι τρόποι κτήσης και μεταβίβασης κυριότητας πλοίου είναι η λεγόμενη ''συμβατική μεταβίβαση'', η ''μεταβίβαση μερίδας πλοίου'', η ''εγκατάλειψη πλοίου'' καθώς και άλλες επιμέρους όπως δια δωρεάς, ή αιτίας θανάτου, δια κληροδοσίας ή κληρονομίας καθώς και η δια δικαστικής απόφασης περί αναγνώρισης κυριότητας.

 

Ανεξάρτητα των παραπάνω. τρόποι επίσης κτήσης κυριότητας πλοίου κατά το Δημόσιο Δίκαιο είναι η [[άλωση]] (ως [[λεία πολέμου]] αντί [[λάφυρο]]), η [[δήμευση]] καθώς και η παράγωγη κτήση του πλοίου που έχει βυθισθεί (καταποντιστεί) στα ελληνικά χωρικά ύδατα και είναι δυνατή η [[ανέλκυση]] αυτού.

 

Οι λεγόμενοι περιορισμοί μεταβίβασης κυριότητας πλοίου αφορούν περισσότερο μεταβίβαση σε αλλοδαπούς πλοίων που είναι νηολογημένα σε ελληνικά νηολόγια και αφορούν ιδιαίτερα μέτρα εκποίησης.

 

*[[Συγκυριότητα πλοίου]]