Triple H: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== World Wrestling Entertainment (1995-σήμερα) ==

Το 1995 ο Levesque υπογράφει συμβόλαιο με το WWE (Τότε World Wrestling Federation) και εμφανίζεται με το όνομα Hunter Hearst Helmsley. Στην ουσία, η καριέρα του άρχισε το 1996 όταν και βρέθηκε σε κόντρα με τον Duke "The Dumpster" Droese από τον οποίο ηττήθηκε στο Royal Rumble 1996. Μετά από τρεις μήνες, θα ηττηθεί και πάλι στην WrestleMania 12 (έχοντας μάνατζερ την Sable) από τον [[Ούλτιμεϊτ Γουόριορ|Ultimate Warrior]].

=== The Kliq και το περιστατικό στο Madison Square Garden (1996) ===

Το 1996, ο Hunter σχημάτισε μια ομάδα με τους [[Σον Μάικλς|Shawn Michaels]], Kevin Nash (τότε με το όνομα Diesel), Scott Hall (τότε με το όνομα Razor Ramon) και 1-2-3 Kid, με το ονομα: The Kliq. Φήμες υποστηρίζουν πως η ομάδα καθόριζε την εξέλιξη των σεναρίων και είχε σημαντικό ρόλο στα παρασκήνια. Αυτή η ομάδα χωρίστηκε στις [[19 Μαΐου]] του [[1996]] όταν αγωνίστηκαν οι Shawn Michaels και Scott Hall εναντίον του Hunter Hearst Helmsley και του Kevin Nash, σε έναν αγώνα κλουβιού (Steel Cage Match) στο Madison Square Garden. Τυχαία, τότε ο Hall και ο Nash αποχωρούσαν απ´το WWE για το WCW. Όταν ο αγώνας έληξε, ο Hall αγκάλιασε τον Michaels αφού έφευγε για το WCW και φαινόταν λογικό επειδή υποτίθετο ότι ήταν ο '' καλός ''. Όμως, όταν ο Hall αγκάλιασε τον Michaels, ο Helmsley και ο Nash πήραν μέρος στην αγκαλιά γεγονός που δεν ήταν λογικό αφού υποτίθετο ήταν οι '' κακοί '', δημιουργώντας μια από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές στην ιστορία πάλης. Ο Helmsley ήταν ο μόνος που τιμωρήθηκε, καθώς ο Michaels εκείνο τον καιρό ήταν πρωταθλητής WWE και οι Nash και Hall έφευγαν για το WCW. Ο Helmsley ήταν προγραμματισμένος να κερδίσει το King of The Ring εκείνης της χρονιάς, όμως ως μορφή τιμωρίας, ο πρόεδρος, [[Βινς Μακμάν|Vince McMahon]] αποφάσισε να μην τον αφήσει να κερδίσει, έτσι τελικά κέρδισε ο [[Stone Cold Steve Austin]].

 

=== D-Generation X (1997-1999) ===

Μετά την αποχώρηση των Scott Hall και Kevin Nash, ο Helmsley (τώρα με το όνομα Triple H), σχημάτισε άλλη μια ομάδα με τον Shawn Michaels, την D-Generation X, επίσης γνωστή ως D-X. Επίσης, σε αυτή την ομάδα ήταν και η τότε μάνατζερ του Triple H, Chyna, η οποία ήταν γνωστή για το μέγεθος της και τη δύναμη της, και τον Rick Rude. Είχαν κόντρες με πολλούς παλαιστές σαν τους [[Αντερτέικερ|Undertaker]], [[Στιβ Όστιν|Steve Austin]], [[The Rock]], [[Μπρετ Χαρτ|Bret Hart]] και πολλούς άλλους. Το [[1998]] , στη WrestleMania 14, ο Michaels είχε έναν αγώνα με τον Steve Austin, για το πρωτάθλημα WWE με ειδικό διαιτητή τον βετεράνο μποξέρ, [[Mike Tyson]]. Ο Michaels έχασε τον αγώνα και το πρωτάθλημα πάσχοντας από ένα τραυματισμό στην πλάτη με αποτέλεσμα να βγει εκτός δράσης, αφήνοντας τον Triple H να γίνει ηγέτης της ομάδας. Μετά απ'τη Wrestlemania, ο Triple H ανακοίνωσε τα καινούρια μέλη της DX, τον 1-2-3 Kid και τους Road Dogg και Billy Gunn από τους New Age Outlaws. Το Μάιο και Ιούνιο του 1998, η ομάδα εισέβαλε με ένα τανκ στο γήπεδο όπου το WCW, η εταιρεία πάλης με την οποία το WWE τότε είχε άμεσο ανταγωνισμό, είχε ένα σόου.

 

 

=== Εποχή McMahon-Helmsley (1999-2001) ===

Ο Triple H νίκησε τους British Bulldog, Big Show, Kane, The Rock και Mankind στο Unforgiven ανακτώντας το πρωτάθλημα WWE μόνο για του το πάρει δύο μήνες μετά ο Big Show στο Survivor Series. Έπειτα, συνέχισε την κόντρα του με τον McMahon παντρεύοντας την κόρη του, [[Στέφανι Μακμάν|Stephanie]], για να τον ερεθίσει, με αποτέλεσμα να αγωνιστεί σε έναν αγώνα με τον McMahon στο Armageddo, τον οποίο νίκησε.

 

Έπειτα, ειχε μια κόντρα με τον [[Chris Jericho]] που οδήγησε σε έναν αγώνα στο Fully Loaded που νίκησε. Ύστερα άρχισε μια κόντρα με τον Stone Cold Steve Austin. Ένα χρόνο πριν, στο Survivor Series του [[1999]], o Triple H πλήρωσε τον [[Ρικίσι|Rikishi]], για να πατήσει τον Austin με ένα αμάξι, που οδήγησε στον Austin να βγει εκτός δράσης για ένα χρόνο. Στο Survivor Series [[2000]], Ο Triple H αντιμετώπισε τον Austin σε έναν αγώνα χωρίς κανόνες. Στο τέλος του αγώνα, ο Triple H πήγε στο πάρκινγκ για να πατήσει τον Austin με το αμάξι του. Αντί αυτού, ο Austin σήκωσε το αμάξι με ένα περονοφόρο, ρίχνοντας τον Triple H και το αμάξι του 9 μέτρα απ´τον αέρα στην οροφή του αμαξιού. Μετά από μερικές εβδομάδες, Ο Triple H επέστρεψε. Οι δύο συνέχισαν την κόντρα τους μέχρι το [[2001]] που οδήγησε σε έναν αγώνα "Three Stages Of Hell" στο No Way Out, με τον Triple H να νικά τον αγώνα. Ο Triple H έχασε έναν αγώνα με τον Undertaker στην WrestleMania 17. Μετά, σχημάτισε μια ομάδα με τον Stone Cold Steve Austin ονόματι The 2-Man Power Trip. Μαζί κέρδισαν το παγκόσμιο ομαδικό πρωτάθλημα νικώντας τους Kane και Undertaker. O Triple H επίσης είχε νικήσει τον [[Jeff Hardy]], στις [[5 Απριλίου]] για τo [[Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα WWE|Διηπειρωτικό πρωτάθλημα (Intercontinental)]]. Ο Hunter τραυματίστηκε στις [[21 Μαΐου]] σκίζοντας τον αριστερό του τετρακέφαλο μύ. Αγωνιζόταν σε έναν ομαδικό αγώνα με σύμμαχο τον Steve Austin εναντίον του Chris Jericho και Chris Benoit για το παγκόσμιο ομαδικό πρωτάθλημα. Ο τραυματισμός του προκάλεσε το κόκαλο να αποσυνδενθεί απ'τον μυ. Παρ'οτι δε μπορούσε να βάλει βάρος στο πόδι του, μπορούσε ακόμη να αγωνιστεί. Ακόμα άφησε τον Jericho να του εκτελέσει το Walls Of Jericho, μια λάβη υποταγής που τοποθετεί πολύ πίεση στους τετρακέφαλους. Ο Triple H βγήκε εκτός δράσης για οκτώ μήνες.

 

=== Επιστροφή (2002) ===

Ο Triple H επέστρεψε στις 7 Ιανουαρίου, 2002 και νίκησε το Royal Rumble εκείνης της χρονιάς εξουδετερώνοντας τελευταίο τον [[Kurt Angle]]. Νίκησε τον Chris Jericho για το Αδιαφιλονίκητο πρωτάθλημα WWE στη WrestleMania 18.

 

 

=== Evolution (2003-2005) ===

Τον Ιανουάριο του [[2003]] ίδρυσε την επιτυχημένη ομάδα '''Evolution''' με τους [[Ντέιβ Μπατίστα|Batista]], [[Ρικ Φλερ|Ric Flair]] και [[Randy Orton]]. Η ομάδα κυριάρχησε μετά τον Δεκέμβριο του 2003, όπου όλα τα μέλη της ομάδας ήταν πρωταθλητές. O Randy Orton είχε κατακτήσει το [[Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα WWE|Διηπειρωτικό τίτλο]], ενώ οι Ric Flair & Batista είχαν το [[Ομαδικό Πρωτάθλημα WWE#Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ομάδων|Παγκόσμιο Ομαδικό τίτλο]] και ο Triple H το [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|τίτλο Βαρέων Βαρών]].

 

Επέστρεψε στις 3 Οκτωβρίου του [[2005]] όπου και πρόδωσε τον Ric Flair, χτυπώντας τον με τη βαριοπούλα μετά από έναν ομαδικό αγώνα. Ο Flair νίκησε τον Triple H σε έναν αγώνα κλουβιού στο Τaboo Tuesday και τον νίκησε σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] στο [[Survivor Series]], τελειώνοντας την κόντρα τους.

 

===Η επανένωση της D-Generation X (2006-2007)===

Στις 22 Ιουλίου του [[2006]] έγινε η επανένωση της DX με τον [[Σον Μάικλς|Shawn Michaels]] μέχρι τις αρχές του [[2007]]. Ο Vince McMahon έβαλε τον Triple H να παλέψει με όλα τα μέλη της [[Ντολφ Ζίγκλερ#Spirit Squad|Spirit Squad]] στο [[WWE Raw]]. Την ώρα που ο Triple H δεχόταν επίθεση από τα 4 μέλη της Spirit Squad (Kenny, Mitch, Nickie, Mickie) o

 

===Πρωτάθλημα WWE και διάφορες κόντρες (2008-2009) ===

O Triple H προσπάθησε να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή στη WrestleMania 24, όμως απέτυχε. Τελικά, κατάφερε να το πετύχει στο Backlash του 2008, νικώντας τον Randy Orton, τον [[Τζον Λέιφιλντ|JBL]] και τον [[Τζον Σίνα|John Cena]]. Έτσι έγινε για 12η φορά Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Μετά από μια επιτυχημένη υπεράσπιση του τίτλου του απέναντι στον Randy Orton και στον John Cena, ο Triple H μεταγράφηκε στο [[WWE SmackDown]] κατά τη διάρκεια της κλήρωσης του WWE για το [[2008]] και πήρε μαζί και τον τίτλο του. Όταν πήγε στο SmackDown ήταν ο δεύτερος παγκόσμιος πρωταθλητής μαζί με το [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών]], [[Ετζ|Edge]]. Όταν όμως ο Edge έχασε τον τίτλο του από τον [[CM Punk]] και πήρε τον τίτλο στο [[WWE Raw|Raw]] έμεινε ο μόνος πρωταθλητής. Ο Triple H υπερασπίστηκε τον τίτλο του επικρατώντας του

Randy Orton στο Judgmen Day σε αγώνα με σιδερένιο κλουβί (steel cage) και στο One Night Stand σε αγώνα Last Man

Μετά από τρεις μήνες, στις 18 Ιουλίου, ο Triple H επέστρεψε, ανακοινώνοντας στον [[Βινς Μακμάν|Vince McMahon]] πως απαλλάσσεται από τα καθήκοντά του και ότι αυτός είναι ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του WWE. Ο Triple H ως πρόεδρος, συμμετείχε σε μια διαμάχη ανάμεσα στους [[CM Punk]] και [[Τζον Σίνα|John Cena]], τοποθετώντας τους σε έναν αγώνα στο SummerSlam, για να ανακηρυχτεί ο Αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής WWE. Ο Triple H ανέλαβε το πόστο του ειδικού διαιτητή, ώστε να αποκτήσει περισσότερο ενδιαφέρον ο αγώνας. Στο SummerSlam, επέστρεψε ένας παλιός φίλος του Triple H, ο Kevin Nash. Ο Nash συνέβαλλε στο να χάσει το τίτλο ο CM Punk απο τον [[Alberto Del Rio]].

 

 

Οι δυό τους συνελήφθησαν και ο Triple H, θυμωμένος επιτέθηκε και στους δύο. Στο επόμενο Raw, ο Vince McMahon επέστρεψε και έδωσε τη διαχείριση του Raw στον [[Τζον Λορινάιτις|John Laurinaitis]], όμως ο Triple H παρέμεινε διευθυντής της εταιρείας. Σε ένα επεισόδιο του Raw, ο John Laurinaitis ανακοίνωσε την επιστροφή των Miz & R-Truth. Τον Οκτώβριο στο [[WWE Vengeance|Vengeance]], ο Triple H και ο CM Punk έχασαν από τους Miz και R-Truth, λόγω της παρέμβασης του Kevin Nash. Όταν ο αγώνας έληξε, ο Kevin Nash εκτέλεσε με δύναμη το Jacknife Powerbomb στον Triple H. Την επόμενη μέρα στο Raw, o Nash χτύπησε τον Triple H με μια βαριοπούλα και τον τραυμάτισε, στέλνοντας τον στο νοσοκομείο. Το WWE.com αργότερα ανακοίνωσε τον τραυματισμό του Triple H στο λαιμό.

Ο Triple H επέστρεψε στις 12 Δεκεμβρίου στο Raw και μίλησε σχετικά με τις επιθέσεις του Kevin Nash. Στο TLC, νίκησε τον Nash σε έναν ανελέητο [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας με σκάλες|αγώνα με σκάλες]]. Εκτός απο αυτό, ο Triple H τον χτύπησε με μια βαριοπούλα στο κεφάλι, τραυματίζοντας τον. Στις 30 Ιανουαρίου 2012 στο Raw, ο Triple H εμφανίστηκε, όμως τον διέκοψε ο Undertaker, ο οποίος τον προκάλεσε σε άλλον έναν αγώνα στη WrestleMania. Ο Triple H αρνήθηκε, αλλά μετά από τις προκλητικές δηλώσεις του Undertaker, δέχτηκε να τον αντιμετωπίσει σε έναν αγώνα hell in a cell στη WrestleMania 28, με ειδικό διαιτητή τον Shawn Michaels. Τον Απρίλιο στη WrestleMania 28, ο Triple H ηττήθηκε.

 

 

Τον επόμενο μήνα, ο Triple H ήρθε σε ρήξη τον [[Brock Lesnar]] (ο οποίος είχε πρόσφατα επιστρέψει), μόνο για του επιτεθεί ο τελευταίος, τραυματίζοντας του το χέρι. Στο No way out, ο τραυματισμένος Triple H προκάλεσε τον Brock Lesnar σε αγώνα στο SummerSlam, τον Αύγουστο. Παρά τις προκλήσεις του Triple H για αγώνα στο SummerSlam, ο Heyman του έδινε συνεχώς αρνητική απάντηση. Στο 1000ό επεισόδιο του Raw, η σύζυγος του Triple H, η [[Στέφανι Μακμάν|Stephanie McMahon]] αποκάλεσε αποτυχημένο τον Heyman και εκείνος πάνω στο θυμό του, όρισε τον αγώνα. Αμέσως, ο Lesnar εμφανίστηκε και άρχισε καβγά με τον Triple H, ο οποίος και επικράτησε. Στο SummerSlam, ο Triple H έχασε, αφού παραδόθηκε σε μια οδυνηρή λαβή. Απο εκείνο το σημείο και μετά, σταμάτησε να εμφανίζεται στα ρινγκ.

===Κινήσεις μέσα στο ρινγκ===

 

** '''Spinning spinebuster'''

** Facebreaker Knee Smash

===Μάνατζερ===

** Sable

** Mr. Hughes

** [[Γουίλιαμ Ρίγκαλ|Lord Steven Regal]]

* [http://wrestlinginc.com/wi/profiles/45/triple-h/ Προφίλ στο WrestlingInc]

 

 

[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1969]]