Βίκτωρ Ουγκώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παρόλες τις ποιητικές του δάφνες, τα οικονομικά του Ουγκώ δεν ήταν πολύ ανθηρά μέχρι που καταπιάστηκε με το δράμα. Η περίοδος των ετών [[1830]] έως [[1843]] αποτελεί διάστημα καταξίωσης του Γάλλου λογοτέχνη με πλούσια παραγωγή έργων. Το 1830 ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία το θεατρικό του έργο ''Ερνάνης'' (Hernani), του οποίου η έκδοση τού έφερε πολλά κέρδη. Λίγο αργότερα, το [[1831]], κυκλοφορεί το διάσημο μυθιστόρημά του ''Η Παναγία των Παρισίων'' (Notre-Dame de Paris), που σύντομα μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες και τον έκανε ακόμα πιο πλούσιο. Παράλληλα δημοσιεύει έργα λυρικής ποίησης, εμπνευσμένα από το ειδύλλιό του με τη Ζυλιέτ Ντρουέ. Στα [[1841]], έπειτα από δύο άκαρπες υποψηφιότητες, εκλέγεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (''Académie française''). [[Αρχείο:Auguste de Chatillon - Victor Hugo et son fils.jpg|thumb|right|140px|Ο Ουγκώ με την κόρη του Λεοπολδίνη]] [[Αρχείο:Romanticism-Hugo.jpg|thumb|left|250px|Ο Βίκτωρ Ουγκώ (όρθιος αριστερά) και άλλοι εκπρόσωποι του κινήματος του Ρομαντισμού σε φανταστική απεικόνιση]]

 

 

 

Στα [[1845]] ο Λουδοβίκος Φίλιππος τον ονόμασε ''Pair de France'', μέλος δηλαδή της Άνω Βουλής. Εκεί εκφώνησε λόγους ενάντια στη θανατική καταδίκη και την κοινωνική αδικία ενώ υποστήριξε την ελευθερία του Τύπου και την [[Εθνική αυτοδιάθεση|αυτοδιάθεση]] της [[Πολωνία]]ς. Μετά την [[Επανάσταση του 1848]] και την ανακήρυξη της Β’ Γαλλικής Δημοκρατία εκλέγεται, με τη βοήθεια του [[Λέων Γαμβέτας|Λέοντος Γαμβέτα]], βουλευτής Παρισίων στη Συντακτική και ακόλουθα στη Νομοθετική Συνέλευση. Τότε αναδεικνύεται σε θερμό υποστηρικτή του [[Ναπολέων Γ'|Ναπολέοντα Γ']], ανιψιού του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα Βοναπάρτη]], συντασσόμενος ενεργά με την προώθηση της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

 

 

=== Η περίοδος της εξορίας ===