Ασένοβγκραντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 21:
Κατά τη διάρκεια των πολέμων ανάμεσα στη Βουλγαρική και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η πόλη έγινε μείζον στρατιωτικό οχυρό των Βουλγάρων κυβερνητών. Εξαιτίας της όξυνσης των σχέσεων με τη [[Λατινική Αυτοκρατορία]], το 1230 ο Βούλγαρος Τσάρος [[Ιβάν Ασέν Β' της Βουλγαρίας|Ιβάν Ασέν Β']] ενδυνάμωσε το τοπικό φρούριο Στανίμαχα και για αυτό η πόλη πήρε το όνομά του το 1934 (επί λέξει ''Πόλη του Ασέν''). Μετά την κατάληψη της Βουλγαρίας από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], εγκαταστάθηκαν στη Στενήμαχο [[Ρομά]] και [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκοι]], που σήμερα αποτελούν το 15% του πληθυσμού του δήμου του Ασένοβγκραντ. Το 75% είναι Βούλγαροι και οι υπόλοιποι άγνωστης προέλευσης και άλλοι.
Η πόλη κατοικείτο κυρίως από Ελληνες μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Βούλγαροι από διάφορες περιοχές της Ελλάδας εγκαταστάθηκαν στο Ασένοβγκραντ, ενώ οι Ελληνες κάτοικοί του πήγαν. Οι Στενημαχίτες Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο [[Κιλκίς]] και στη [[Νάουσα]] στη [[Μακεδονία]]. Σήμερα λίγο έξω από την πόλη της [[Νάουσα|Νάουσας]] υπάρχει χωριό με το όνομα Στενήμαχος, του οποίου πολλοί κάτοικοι έχουν ρίζες από τη Στενήμαχο της Βουλγαρίας, ενώ η Νάουσα και το Κιλκίς έχουν αδελφοποιηθεί με το Ασένοβγκραντ. Από τη Στενήμαχο κατάγονται πολλοί επιφανείς λόγιοι και επιστήμονες, όπως ο φιλόλογος και παιδαγωγός [[Βλάσιος Σκορδέλης]], ο αρχαιολόγος [[Χρήστος Τσούντας]], ο υπουργός [[Απόστολος Δοξιάδης]], ο αρχιτέκτονας και πολιτικός [[Κωνσταντίνος Δοξιάδης]], ο "πατριάρχης" του Παναθηναϊκού [[Απόστολος Νικολαΐδης]] κ.α.
Ο Τάνε Νικόλοφ, επαναστάτης και ηγέτης της [[Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση|Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης]], πέρασε τα τελευταία του χρόνια στο Ασένοβγκραντ και πέθανε εδώ το 1947.
Γραμμή 28:
Η πόλη είναι προορισμός θρησκευτικού και πολιτιστικού τουρισμού. Τα κύρια αξιοθέατά της είναι τα μοναστήρια Μπάτσκοβο, Αγίας Πέτκα, Αράποβ και Αγ.Κίρικ. Γύρω από την πόλη υπάρχουν 5 μοναστήρια, 18 εκκλησίες και 58 παρεκκλήσια (από τα οποία η πόλη πήρε το προσωνύμιο "ΜΙκρή Ιερουσαλήμ"), υπάρχουν επίσης ιστορικό, εθνογραφικό και παλαιοντολογικό μουσείο και 2 χιλιόμετρα από την πόλη το Κάστρο του Ασέν.
Εξω από την πόλη είναι οι 40 Πηγές, κυνηγετικό και αλιευτικό θέρετρο. Το κλίμα είναι πολύ ευχάριστο το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι, πράγμα που έκανε την πόλη και τα περίχωρά της πολύ ελκυστική για τον τουρισμό. Τα νοτιοανατολικά τμήματα της πόλης είναι γνωστά ως τουριστικός προορισμός και για την αστική τους ανάπτυξη, όπως το Παρακόλοβο και το σύνολο των 40 Πηγών.
Στα τέλη του 20ού αιώνα η πόλη ήταν γνωστή για μια από τις πρώτες Βουλγαρικές ντίσκο, τη Τζουμμπάρε, με 600 θέσεις και κυκλική πίστα, που ολοκληρώθηκε το 1977 και βρισκόταν στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Ασένοβετς, που έχει πλήρως ανακάμψει, αλλά η ντίσκο δεν υπάρχει πια.
===Παλαιοντολογικό μουσείο===
Το Παλαιοντολογικό μουσείο της πόλης υπάγεται στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βουλγαρίας. Ιδρύθηκε το 1990 και έχει μια από τις μεγαλύτερες παλαιοντολογικές συλλογές της χώρας. Μεταξύ των εκθεμάτων είναι [[τίγρη]] με κυνόδοντες, τίγρη μεταϊλούριος, δεινοθηρίο, αρκούδα-ινδάρκτος και άλλα.
===Κάστρο του Ασέν===
[[File:Church of the Holy Mother of God Asen's Fortress Klearchos 1.jpg|250px|thumb|Η Εκκλησία της Θεομήτορος στο κάστρο]]
Το Κάστρο του Ασέν βρίσκεται 2 χιλιόμετρα νότια τη κυρίως πόλης, στη [[Ροδόπη]], σε μια βραχώδη κορυφογραμμή, στην αριστερή όχθη του Ποταμού Ασένιτσα.
== Αδελφές πόλεις ==
| |||