Βασίλειο της Σερβίας (Μεσαίωνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Βασιλείς: διορθωση
Γραμμή 4:
== Ιστορία ==
 
Ο Στέφανος Β΄ διαδέχτηκε τον πατέρα του στο [[Μεγάλο πριγκιπάτοΠριγκιπάτο της Ράσκας]], ο αδελφός του Βουκάν ήταν ηγέτης της περιοχής Ζέτα (σημερινό [[Μαυροβούνιο]]). Ο μικρότερος αδελφός του Ράστκο ήταν μοναχός με το όνομα Σάβας. Το 1217 ο Στέφανος στέφτηκε από τον [[Πάπας|πάπα]] με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος βασιλιάς της Σερβίας. Η στέψη του θεωρήται ότι ήταν προσπάθεια από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία να επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια. Σε σχέση με την [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] ο Στέφανος κατάφερε να εξασφαλίσει αυτοκεφαλία (ανεξαρτησία) για την εκκλησία της Σερβίας και δημιουργήθηκε η πρώτη σερβική αρχιεπισκοπή το 1219. Κατά το ίδιο έτος ο Σάβας δημοσίευσε το πρώτο Σύνταγμα στην Σερβία τον [[Νομοκανόνας του Αγίου Σάββα|νομοκανόνα του Αγίου Σάββα]] ([[σερβικά]] : Zakonopravilo)<ref>http://www.alanwatson.org/sr/petarzoric.pdf Alan Watson Foundation</ref><ref>{{cite web|url=http://www.search.com/reference/Nomocanon |title=Nomocanon |publisher=Search.com Reference |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=QDFVUDmAIqIC&pg=PA118 |title=The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest |author=John V. A. Fine |isbn=978-0-472-08260-5 |year=1994 |accessdate=2010-07-25}}</ref>. Ο νομοκανόνας του Αγίου Σάββα ρύθμιζε το αστικό δίκαιο με βάση το ρωμαϊκό δίκαιο<ref>{{cite book|url=http://www.constitution.org/sps/sps.htm |title=The Civil Law: Vol. I |publisher=Constitution.org |author=S. P. Scott |year=1932 |accessdate=2010-07-25}}</ref><ref>{{cite web|author=Yves LASSARD, Alexandr KOPTEV |url=http://web.upmf-grenoble.fr/Haiti/Cours/Ak/ |title=The Roman Law Library |publisher=Web.upmf-grenoble.fr |date= |accessdate=2010-07-25}}</ref>, και το κανονικού δικαίου με βάση τις Οικουμενικές Συνόδους και βασικός σκοπός του ήταν να οργανώσει τη λειτουργία του νέου σερβικού βασιλείου και της Εκκλησίας της Σερβίας . Έτσι, οι Σέρβοι απέκτησαν δύο μορφές ανεξαρτησίας πολιτική και θρησκευτική.
 
Η επόμενη γενιά των Σέρβων ηγεμόνωνοι γιοι του Στέφανου ο Ράντοσλαβ ο Βλάντισλαβ και ο Ούρος Α΄ σηματοδότησε μια περίοδο στασιμότητας στη δομή του κράτους. Και οι τρεις βασιλιάδες ήταν περισσότερο ή λιγότερο εξαρτημένοι από τα γειτονικά κράτη το Βυζάντιο , την [[Βουλγαρία]] και την [[Ουγγαρία]]. Οι δεσμοί με τους Ούγγρους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο γεγονός ότι τον [[Στέφανος Ούρος Α΄|Ούρο Α΄]] διαδέχθηκε ο γιος του Ντραγκούτιν και παντρεύτηκε Ουγγαρέζα πριγκίπισσα. Αργότερα όταν ο Ντραγκούτιν παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου αδελφού του Μιλούτιν το 1282, αυτός επιτέθηκε στην βορειοανατολική Βοσνία στην περιοχή της [[Μάτσβα]] και στη πόλη του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] που τις κατείχε η [[Αυστροουγγαρία]], ενώ κατάφερε να κατακτήσει και την βορειοανατολική Σερβία . Έτσι ορισμένες από αυτές τις περιοχές έγιναν μέρος του σερβικού κράτους, για πρώτη φορά. Το νέο κράτος πήρε το όνομα [[Βασίλειο της Σίρμιας]]. Όταν ο Ντραγκούτιν πέθανε το 1316 τον διαδέχτηκε ο γιος του Βλάντισλαβ Β΄ μέχρι το 1325.