Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γιος του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου]] (1391-1425) από την [[Ελένη Δραγάση|Ελένη Δραγάση (Jelena Dragaš)]], κόρη του Σέρβου άρχοντα των Σερρών<ref>Timothy E. Gregory, ''[http://books.google.com/books?id=gXCl9P0vKS4C&lpg=PT396&dq=Draga%C5%A1&lr=&as_brr=3&hl=el&pg=PT396#v=onepage&q=&f=false A History of Byzantium]'', Blackwell, 2009, ISBN 1-4051-8471-X, σελ. 378.</ref>, και νεότερος αδελφός τού αυτοκράτορα [[Ιωάννης Η΄|Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου]] (1425-1448). Γεννήθηκε το [[1404]]. Όταν ήταν ακόμη νεαρός, ο πατέρας του Μανουήλ του είχε αναθέσει τη διοίκηση πόλεων του [[Εύξεινος Πόντος|Ευξείνου Πόντου]]. Το 1427 ο Κωνσταντίνος φτάνει στο Μυστρά για να βοηθήσει τους αδερφούς του Θωμά και Θεόδωρο στην ανάκτηση των φραγκοκρατούμενων περιοχών της Πελοποννήσου. Το 1429 ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος καταλαμβάνει και την [[Πάτρα]] μετά [[Πολιορκία της Πάτρας (1429)|από πολιορκία]]<ref>Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της πόλεως Πατρών, Τόμος Β΄, Αχαϊκές εκδόσεις, ISBN 960-7960-10-6</ref>. Το 1432 η ανάκτηση τελειώνει. Εκτός από την [[Μεθώνη]], την [[Κορώνη]] το [[Ναύπλιο]] και το [[Άργος]] που είναι στα χέρια των Βενετών, ολόκληρη η υπόλοιπη Πελοπόννησος είναι στα χέρια των Ελλήνων με το Θεόδωρο να εξουσιάζει τον Μυστρά, το Θωμά τη [[Γλαρέντζα]] και τον Κωνσταντίνο τα [[Καλάβρυτα]]. Η παραμονή και των τριών αδελφών στην Πελοπόννησο δημιουργούσε οπωσδήποτε προβλήματα, οπότε ο Κωνσταντίνος πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου παρέμεινε από το Σεπτέμβριο του 1435 ως τον Ιούνιο του 1436, για να συζητήσει σχετικά θέματα με τον αυτοκράτορα. Στο διάστημα 1435-1441 μετέβη στην [[Ιταλία]], όπου μετείχε στις επιτροπές των Βυζαντινών, που προσπαθούσαν να πετύχουν την ένωση των Εκκλησιών ([[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξων]]-[[Καθολική Εκκλησία|Καθολικών]]). Η ρήξη με τον αδελφό του Θεόδωρο προσέλαβε επικίνδυνες διαστάσεις και χρειάστηκαν σύντονες προσπάθειες για να επιτευχθεί συμβιβαστική συμφωνία και συνδιαλλαγή. Η διοίκηση του δεσποτάτου αναλήφθηκε από το Θεόδωρο και το Θωμά, ο δε Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη για να συμπαρασταθεί στις προσπάθειες του [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Η΄]].