Βίλχελμ Κάιτελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν τελείωσε ο [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] και η Γερμανία ανασυγκρότησε τον Στρατό της με βάση την [[Συνθήκη των Βερσαλλιών]], ο Χανς φον Ζέεκτ (Hans von Seeckt) προσκάλεσε τον Κάιτελ να ενταχθεί και πάλι στοστην Στρατόαναδιοργανωμένη και προβλεπόμενη από τη Συνθήκη [[Ράιχσβερ]]. Ο Κάιτελ, τοποθετήθηκε με τον βαθμό του Συνταγματάρχη στο αποκαλούμενο "Γραφείο Στρατεύματος" (Truppenamt), το οποίο είχε αντικαταστήσει το (μη επιτρεπόμενο από τη Συνθήκη) Γενικό Επιτελείο, ως επικεφαλής του κλάδου οργανωτικών θεμάτων. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1933 και στη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Κάιτελ πέρασε σημαντικό χρονικό διάστημα στη [[Σοβιετική Ένωση]] μελετώντας τακτική και εξοπλισμούς με αξιωματικούς του [[Κόκκινος Στρατός|Ερυθρού Στρατού]].

Στις 30 Ιανουαρίου του 1933 ο Πρόεδρος [[Πάουλ φον Χίντενμπουργκ|Χίντενμπουργκ]] ανέθεσε καθήκοντα ΚαγγελαρίουΚαγκελαρίου στον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]]. Ο Κάιτελ δυσφόρησε με αυτή την είδηση {{παραπομπή}}, ωστόσο η πειθαρχία προς τους θεσμούς τουτού υπαγόρευε υπακοή στις αποφάσεις του Προέδρου. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ο Κάιτελ προήχθη στον βαθμό του Υποστρατήγου και ένα χρόνο αργότερα του ανατέθηκε η διοίκηση της 22ας Μεραρχίας Πεζικού, η οποία βρισκόταν υπό συγκρότηση σε πλήρη μυστικότητα στη [[Βρέμη]]. Την περίοδο εκείνη βίωσε άμεσα τις προστριβές μεταξύ του τακτικού Στρατού και των [[SA]] (Sturmabteilung), τις μονάδες κρούσεως του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]] (NSDAP). H SA εκείνη την εποχή αριθμούσε περίπου δύο εκατομμύρια άνδρες.

Όπως οι περισσότεροι ανώτεροι αξιωματικοί του Στρατού, ο Κάιτελ πίστευε ότι ο [[Ερνστ Ρεμ]] (Ernst Röhm), αρχηγός των SA, θα έκανε πραξικόπημα εναντίον του Χίτλερ για να αναλάβει την ηγεσία του Κόμματος. Όταν έγινε η σφαγή της ηγεσίας των SA στις 30 Ιουνίου 1934, γνωστή με την ονομασία «[[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|Η Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών]]», ο Κάιτελ δεν έξέφρασεεξέφρασε αντιρρήσεις. Σιωπηλός παρέμεινε, επίσης, όταν τα [[SS]] δολοφόνησαν τους απόστρατους στρατηγούς [[Κουρτ φον Σλάιχερ]] και φον Μπρέντοβ. Η γνωριμία και η φιλία του με τον [[Βέρνερ φον Μπλόμπεργκ]] (Werner von Blomberg) ήταν καθοριστική: Ο Μπλόμπεργκ ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Αμύνης στην Κυβέρνηση του Χίτλερ και έφερε τους δύο άνδρες σε επαφή. Η αποστροφή του Κάιτελ μεταλλάχθηκε σε αφοσίωση προς τον Φύρερ ύστερα από αυτή τη συνάντηση και παρέμεινε αφοσιωμένος σε αυτόν σε όλη του την υπόλοιπη ζωή. Δεν έγινε μέλος στο [[NSDAP]], επειδή ο νόμος απαγόρευε την ένταξη στρατιωτικών σε πολιτικά κόμματα. Ο γιος του Κάιτελ, Χάιντς, και η κόρη του Μπλόμπεργκ, Ντόρλε, αρραβωνιάστηκαν το 1938, αλλά ο Κάιτελ δεν έκανε το παραμικρό για να υποστηρίξει τον συμπέθερό του, όταν αυτός περιέπεσε στη δυσμένεια του Χίτλερ το ίδιο έτος και εκδιώχθηκε τελικά από την Κυβέρνηση.

Έχοντας πλέον αρχίσει να αποκτά όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη του Χίτλερ, φροντίζει να αναλάβει την αρχηγία του Γενικού Επιτελείου ο προσωπικός του φίλος [[Βάλτερ φον Μπράουχιτς]] (Walther Heinrich von Brauchitsch), εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι οι περισσότεροι στρατιωτικοί ηγέτες με κύρος αρνούνταν να υπηρετήσουν υπό τις διαταγές του [[Βάλτερ φον Ράιχεναου]] (Walther von Reichenau), ενός από τους ελάχιστους αφοσιωμένους Εθνικοσοσιαλιστές ανώτατους αξιωματικούς (4 Φεβρουαρίου 1938). Το 1939 ιδρύεται η [[Ανώτατη Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων]] (Oberkommando Wehrmacht ή OKW) και ο Κάιτελ ορίζεται από τον Χίτλερ ως ο επικεφαλής της. Άμεσοι συνεργάτες του εκεί είναι οι [[Άλφρεντ ΓιόντλΓιοντλ]] (Alfred Jodl), προσωπικός στρατηγός του Χίτλερ, και [[Βάλτερ Βάρλιμοντ]] (Walter Warlimont).