Ο Αγών μου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 27:
Ο Χίτλερ γράφει το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του, [[Ρούντολφ Ες (πολιτικός)|Ρούντολφ Ες]] (''Rudolf Hess'', ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά ως συγγραφέας) στη φυλακή του [[Λάντσμπεργκ αμ Λεχ]] το [[1924]]. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του ''Μάιν Καμπφ'' γράφεται σε μια βίλα της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]] όπου παραθερίζει ο Χίτλερ. Το πρώτο μέρος δημοσιεύεται τον Ιούλιο του [[1925]], το δεύτερο τον Δεκέμβριο του [[1926]].
Ο σκοπός του βιβλίου είναι η περιγραφή του [[εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλισμού]]. Επομένως βασίζεται κυρίως στον [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμό]], τον [[ρατσισμός|ρατσισμό]] και τον [[παγγερμανισμός|παγγερμανισμό]]. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους [[Εβραίος|Εβραίους]] για τα δεινά των [[Γερμανία|Γερμανών]] μετά την ήττα τους στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] χρησιμοποιεί τα [[Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών|πρωτόκολλα των σοφών της Σιών]], ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους, και στην πραγματικότητα γραμμένο από την τσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας ([[Οχράνα]]) το [[1905]], οι οποίοι "ομολογούν" σε αυτό την “Εβραϊκή Συνωμοσία“. Αρχικά ο Χίτλερ προορίζει ως τίτλο του βιβλίου του το σύνθημα: ''Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία''. Ο [[Μαξ Άμαν]], στενός φίλος του ο οποίος έχει γνώση περί εκδόσεων, τον πείθει να αλλάξει τον μη ευπώλητο αυτό τίτλο στον πολύ περισσότερο θελκτικό "Ο Αγών μου".<ref name=shi>William Shirer, ''The Rise and Fall of the 3rd Reich'', 1961, σελ. 73</ref>
Αρχικά το βιβλίο εκδίδεται σε δύο τόμους. Στη συνέχεια αυτοί συμπτύσσονται σε έναν. Το αυθεντικό κείμενο του 1925/1926 διορθώνεται και υφίσταται επεξεργασία μέχρι το [[1945]] αμέτρητες φορές από ανώνυμους συνεργάτες του Χίτλερ, οι οποίοι επίσης δεν αναφέρονται πουθενά.
Ο [[Όττο Στράσερ]] (''Otto Strasser''), αδελφός του [[Γκρέγκορ Στράσερ]] (''Gregor Strasser''), ο οποίος είναι στη φυλακή με τον Χίτλερ, γράφει στο βιβλίο του „Hitler und ich“ (''Ο Χίτλερ κι εγώ'') μια καταστροφική εκτίμηση για την αυθεντική μορφή του Μάιν Καμπφ: ''Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολιτικών αντιλήψεων (κυρίως των ''Καρλ Λίγκερ, Πολ ντε Λαγκάρντ, [[Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν]]'') τις οποίες ο Χίτλερ "''δεν χώνεψε καλά. Έγραφε με τον τρόπο ενός δεκάχρονου, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμη να γράφει σωστές εκθέσεις. […] Ο Στέμπφλε (Peter Stempfle) […] χρειάστηκε μήνες για να βάλει σε τάξη τις μπερδεμένες σκέψεις, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Mein Kampf''.
Επίσης ο Στράσερ γράφει ότι ο Χίτλερ "''δεν συγχώρεσε ποτέ''" τον Στέμπφλε, ο οποίος στη διόρθωση του αυθεντικού κειμένου είδε τόσο ξεκάθαρα τις αδυναμίες του – Ο Στέμπφλε δολοφονείται, όπως και οι [[Ερνστ Ρεμ]] (Ernst Röhm) και Γκρέγκορ Στράσερ, τη [[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|νύχτα των μεγάλων μαχαιριών]], το [[1934]], με διαταγή του Χίτλερ.
Ο Άμαν διακήρυξε ότι κατά το πρώτο έτος έκδοσης του το βιβλίο πώλησε περίπου 25.000 αντίτυπα, γεγονός που έγινε δεκτό με σκεπτικισμό από τους αντιναζιστικούς κύκλους. Όπως αποκαλύπτουν τα αρχεία του εκδοτικού οίκου "Eher Verlag" που κατασχέθηκαν από τις αμερικανικές δυνάμεις με τη λήξη του πολέμου, το 1925 το βιβλίο πώλησε συνολικά 9.473 αντίτυπα και έκτοτε οι πωλήσεις του έπεφταν σταθερά: Το 1926 οι πωλήσεις ήταν 6.913 αντίτυπα, το 1927 5.607 αντίτυπα και το 1928 πωλήθηκαν μόνο 3.015 αντίτυπα και των δύο τόμων. Μικρή αύξηση παρουσίασε το 1929 (7.664 αντίτυπα), αλλά εκτοξεύτηκε σε 54.086 αντίτυπα - σε έκδοση ενός τόμου και φθηνή (8 μάρκα) έκδοση το 1930, έπεσε στα 50.808 αντίτυπα το 1931 και έφθασε τα 90.351 αντίτυπα το 1932.<ref name=shi/> Έκτοτε έγινε το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο στη [[Ναζιστική Γερμανία]], αφού η προμήθειά του έγινε σχεδόν υποχρεωτική από τους πολίτες του Ράιχ.
=== Σύντομη περίληψη ===
| |||