Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδηλασία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
== Ιστορία ==
=== Ιστορική αναδρομή ===
Το άθλημα της [[Ποδηλασία|ποδηλασίας]] άρχισε να καλλιεργείται στην [[Ελλάδα]] από το [[1890]]. Το [[1895]], κατασκευάστηκε στην περιοχή του [[Νέο Φάληρο|Νέου Φαλήρου]] το [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]] (η πρώτη μορφη του σημερινού γηπέδου ''[[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεώργιος Καραϊσκάκης]]''), το οποίο κατασκευάστηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια των πρώτων [[Ολυμπιακοί Αγώνες|Ολυμπιακών Αγώνων]] που τελέστηκαν στην [[Αθήνα]] το [[1896]]. Την κατασκευή του ποδηλατοδρομίου[[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρομίου]] είχε αναλάβει ο μηχανικός Βελλίνης.
 
Μετά την επιτυχή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων της [[Αθήνα|Αθήνας]], όλο και περισσότεροι αθλητές από την [[Αθήνα]], τον [[Πειραιάς|Πειραιά]] και τις υπόλοιπες γύρω περιοχές, χρησιμοποιούσαν το [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρόμιο]] και ασκούσαν το άθλημα της [[Ποδηλασία|ποδηλασίας]]. Με το πέρασμα των χρόνων, όλο και περισσότεροι [[Ελλάδα|Έλληνες]] αθλητές έδειχναν ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο άθλημα, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν να δημιουργούνται και αντίστοιχα τμήματα [[Ποδηλασία|ποδηλασίας]] εκ μέρους αρκετών συλλόγων της εποχής.
 
=== Ίδρυση ===
Το [[1930]], η τότε διοίκηση του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού Πειραιώς]], η οποία βρισκόταν υπουπό την προεδρία του [[Θανάσης Μέρμηγκας|Θανάση Μέρμηγκα]], αφουγκραζόμενη αφενός την επιθυμία του κόσμου να δημιουργηθεί τμήμα [[Ποδηλασία|ποδηλασίας]] και ακολουθώντας αφετέρου τα παραδείγματα των "αιωνίων αντιπάλων" [[Παναθηναϊκός Α.Ο.|Παναθηναϊκού]] και [[ Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως|ΑΕΚ]] οι οποίοι είχαν δημιουργήσει τμήμα ποδηλασίας το [[1928]] και το [[1929]] αντίστοιχα, αποφάσισε να προχωρήσει στην επίσημη ίδρυση του ποδηλατικού τμήματος του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]]. Το ίδιο έτος μάλιστα είχε ιδρυθεί και το τμήμα [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (χειροσφαίριση)|χάντμπολ]] του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]], το οποίο επίσης χρησιμοποιούσε για τις προπονήσεις των αθλητών του το γήπεδο του [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Ποδηλατοδρομίου]].
 
[[File:Georgios Andrianopoulos.JPG|thumb|right|135px|Ο [[Γεώργιος Ανδριανόπουλος]]]]
Η τότε διοίκηση του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] έδειξε από πολύ νωρίς την πρόθεσή της να ενισχύει σημαντικά το συγκεκριμένο τμήμα, καθώς λίγο καιρό μετά την ίδρυσή του, κατάφερε να εγγράψει στην ομάδα τον [[Πειραιάς|Πειραιώτη]] Πανελληνιονίκη στους δρόμους αντοχής, Μπαφίτη, χάρη στη βοήθεια του Ι. Παούρη, (ο οποίος μάλιστα ήταν έφορος του συγκεκριμένου τμήματος καθώς επίσης και εκ των ιδρυτών του ερυθρόλευκου συλλόγου) αλλά και του [[Γεώργιος Ανδριανόπουλος|Γεώργιου Ανδριανόπουλου]], ενός από τα πέντε αδέρφια των θρυλικών Ανδριανόπουλων, ο οποίος αποτελούσε εκτός από ένα εκ των ιδρυτικών μελών του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] και αθλητή πολλών τμημάτων του συλλόγου όπως αυτό του ποδοσφαίρου, του βόλει, του στίβου αλλά και της ποδηλασίας.
 
Η διοίκηση του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] κατόρθωσε να καταθέσει σε σύντομο χρονικό διάστημα όλα τα απαραίτητα έγγραφα στον [[Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων|Σύνδεσμο Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων]], γνωστό πιο απλά και ως [[Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων|ΣΕΓΑΣ]], προκειμένου να συμμετάσχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδηλασίας του [[1930]], το οποίο διοργανώταν υπό την αιγίδα του (όπως και τα περισσότερα αθλήματα), καθώς δεν είχε ιδρυθεί μέχρι τότε Ελληνική Ποδηλατική Ομοσπονδία. Τελικώς, ο [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακός Πειραιώς]] κατάφερε να συμμετάσχει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ποδηλασίας του [[1930]] στο οποίο εκπροσωπήθηκε από τους αθλητές Μπαφίτη και [[Γιώργος Ανδριανόπουλος|Ανδριανόπουλο]], οι οποίοι μάλιστα στην παρθενική τους εμφάνιση ως αθλητές του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] στην ποδηλασία, κατάφεραν να σημειώσουν σημαντικές επιδόσεις. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Μπαφίτης ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής του τμήματος ποδηλασίας του συλλόγου και κατάφερε να γράψει στα μητρώα του συλλόγου αξιόλογους [[Ελλάδα|Έλληνες]] αθλητές ποδηλασίας της εποχής, όπως ήταν ο Καλούδης, ο Λεωνίδης και ο Παπαδάκης.
 
=== Πρώτες επιτυχίες ===
Γραμμή 32:
 
=== Προσωρινή αδρανοποίηση ===
Μετά και την επίσημη συμμετοχή της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] στον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], κάθε αθλητική δραστηριότητα πέρασε σε δεύτερη μοίρα, με το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] να μην αποτελεί εξαίρεση. Μεταπολεμικά, τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα για το συγκεκριμένο τμήμα καθώς εκτός από τον θάνατο του Καββαδία, ο οποίος αποτελούσε έφορο του τμήματος, αλλά και την απορρόφηση πολλών αθλητών του τμήματος σε άλλα αθλήματα, το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] περνούσε κρίση και η διάλυση ερχόταν με αργό αλλά ταυτόχρονα σταθερό ρυθμό. Για περισσότερο από μία δεκαετία, το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] βρισκόταν σε αδράνεια.
 
=== Προσπάθειες ανασύστασης ===
Στο πέρασμα των δεκαετιών, κατά τη διάρκεια του οποίου το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] παρέμενε ανενεργό, έγιναν κάποιες σημαντικές προσπαθειεςπροσπάθειες για επανασύσταση του τμήματος, όπως παραδείγματος χάρη αυτή του [[1953]] από τον Γενικό Γραμματέα του συλλόγου Κ. Καρύδη. Η προσπάθειά του δε βρήκε πολλούς υποστηρικτές με αποτέλεσμα τελικά να μην υλοποιηθεί η επιθυμία του για επανασύσταση του τμήματος. Η αμέσως επόμενη αξιόλογη προσπάθεια επαναλειτουργίας του τμήματος έγινε το [[1964]] και μάλιστα από πρώην ποδηλάτη του [[Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος|Παναθηναϊκού]]. Επρόκειτο για τον [[Γιώργος Κοντορόζης|Γεώργιο Κοντορόζη]], ο οποίος έπειτα από συνεννόηση με τον τότε πρόεδρο του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] [[Γιώργος Ανδριανόπουλος|Γιώργο Ανδριανόπουλο]], προχώρησε στην επανίδρυση του τμήματος, το οποίο και στελέχωσε αμέσως με αξιόλογους [[Ελλάδα|Έλληνες]] ποδηλάτες όπως ήταν οι Γκιτάκος, Ιωσηφίδης και Νταουσανάκης. Το ρόστερ του νεοσυσταθέντος τμήματος ποδηλασίας του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] αποτελείτο συνολικά από τους: Βόγδο, Γκιτάκο, Ιωσηφίδη, Νταουσανάκη, Παπαρίδη, Σαββόπουλο, Σπανούδη, Τσαλατσάμη και Τσέκερη (πολλοί εξ' αυτών αγωνίζονταν στην Α.Ε. Νίκαιας).
 
Το ποδηλατικό τμήμα απέκτησε πολύ γρήγορα μεγάλη ισχύ και συμμετείχε με αξιώσεις στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ποδηλασίας που έγινε στη [[Ρόδος|Ρόδο]] το [[1966]], δύο μόλις χρόνια δηλαδή μετά την επανίδρυση του τμήματος. Παρά τις υψηλές προσδοκίες των υπευθύνων του τμήματος, η ομάδα δεν κατάφερε να διακριθεί, προκαλώντας έτσι μεγάλη απογοήτευση σε όλους όσους στελέχωναν το τμήμα, παράγοντες αλλά και αθλητές. Το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] ξεκίνησε να παρακμάζει για ακόμα μία φορά αργά και σταθερά, με αποτέλεσμα να σταματήσει τη λειτουργία του λίγα χρόνια μετά την επανίδρυσή του.
 
[[File:Nikos Goulandris.png|thumb|right|85px|Ο [[Νίκος Γουλανδρής]]]]
Η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να αναγεννηθεί το ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] έγινε το [[1973]] και πάλι έπειτα από παρότρυνση αθλητή [[Ποδηλασία|ποδηλασίας]] του [[Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος|Παναθηναϊκού]], ο οποίος μάλιστα είχε γνωστόποιήσειγνωστοποιήσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Αθλητική Ηχώ" το [[1973]] ότι αν και αθλητής του [[Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος|Παναθηναϊκού]], ήταν οπαδός του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]]. Επρόκειτο για τον [[Ρόδος|Ρόδιο]] αθλητή [[Αλή Κέλογλου]], γνωστός και ως Αλέκος Κέλογλου, ο οποίος το καλοκαίρι του [[1973]] έπειτα από συνάντηση που είχε με τον τότε πρόεδρο του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]] [[Νίκος Γουλανδρής|Νίκο Γουλανδρή]], συζήτησε το θέμα περί επανίδρυσης του ποδηλατικού τμήματος του ερυθρόλευκου συλλόγου, με τον ίδιο τον Κέλογλου να αυτοπροτείνεται στονστο [[Νίκος Γουλανδρής|Γουλανδρή]] ως υποψήφιος αθλητής που θα στελέχωνε μελλοντικά το τμήμα σε περίπτωση που τελικά γινόταν η επανίδρυση του τμήματος.
 
Τελικώς, παρά τις προσπάθειες των [[Νίκος Γουλανδρής|Γουλανδρή]] και Κέλογλου καθώς επίσης και την επιθυμία του δεύτερου να αγωνιστεί ως αθλητής στο ποδηλατικό τμήμα του [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακού]], η επανίδρυση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και το τμήμα παρέμεινε για ακόμα μια φορά ανενεργό.
 
Το τμήμα πλέον δεν υφίσταται.