Μάχη του Πελεκάνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η μάχη του Πελεκάνου ήταν η πρώτη σύγκρουση στην οποία ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας συνάντησε ένα Οθωμανό Μπεή.<ref name="Nicol"/><ref name="Finlay">{{cite book|last=Finlay|first=George|title=History of the Byzantine Empire|publisher=Blackwood, Harvard University|year=1854|page=530}}</ref> Η ηθική επίδραση της μάχης ήταν πιο σημαντική από την ίδια τη μάχη - οι βαρέως οπλισμένοι και πειθαρχημένοι Έλληνες ηττήθηκαν από τους ελαφρώς οπλισμένους και άτακτους Τούρκους - το πνεύμα του Έλληνα Αυτοκράτορα και του ελληνικού έθνους είχε σπάσει.<ref name="Finlay"/> Μια εκστρατεία αποκατάστασης ματαιώθηκε.<ref name=Treadgold/> Από τότε, ο βυζαντινός στρατός δεν προσπάθησε να ανακαταλάβει περιοχές στην Ασία. Οι πρώην αυτοκρατορικές πρωτεύουσες της [[Νικομήδεια]]ς και της [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαιας]] δεν απελευθερώθηκαν και η διατήρηση του αυτοκρατορικού ελέγχου γύρω από τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] δεν ήταν πλέον ανεκτή. Οι Οθωμανοί [[Πολιορκία της Νίκαιας (1328-1331)|κατέλαβαν τη Νίκαια το 1331]] και τη [[Πολιορκία της ΝικομήδειαςΝικομηδείας|Νικομήδεια το 1337]].<ref name="Nicol"/> Οι κάτοικοι της Νίκιας της Νικομήδειας γρήγορα και πρόθυμα ενσωματώθηκαν στην αυξανόμενη [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] και πολλοί απ' αυτούς ασπάστηκαν το [[Ισλάμ]] το 1340.<ref name="Nicol2">{{cite book|last=Nicol|first=Donald M.|title=The Last Centuries of Byzantium, 1261-1453|publisher=Cambridge University Press|year=1993|ISBN=9780521439916|page=171}}</ref> Με την κατάληψη αυτών των πόλεων και του [[Πριγκιπάτο του Καράσι|Πριγκιπάτου του Καράσι]] το 1336, οι Οθωμανοί ολοκλήρωσαν την κατάληψη της [[Βιθυνία]]ς και του βορειοδυτικού άκρου της [[Ανατολία]]ς.<ref name="Nicol2"/>