Μάχη του Βαφέως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| λεζάντα =

| ημερομηνία = 27 Ιουλίου 1302

| συντεταγμένες =

| αίτια =

==Στρατηγικό πλαίσιο==

 

 

Την άνοιξη του 1302, ο Αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Θ' Παλαιολόγος]] (βασ. 1294-1320) εξεστράτευσε κατά της Μαγνησίας. Οι Τούρκοι, φοβούμενοι τον μεγάλο στρατό του, απέφυγαν τη μάχη. Ο Μιχαήλ προσπάθησε να τους αντιμετωπίσει, αλλά οι στρατηγοί τον απέτρεψαν. Οι Τούρκοι πήραν θάρρος και προχώρησαν σε επιθέσεις, με αποτέλεσμα να απομονώσουν την πόλη από τον αυτοκράτορα. Ο στρατός του διαλύθηκε χωρίς μάχη, καθώς οι τοπικές δυνάμεις έφυγαν για να υπερασπιστούν τα σπίτια τους, ενώ οι Αλανοί έφυγαν για να ενωθούν με τις οικογένειες τους στη [[Θράκη]]. Ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να υποχωρήσει προς τη θάλασσα, ακολουθόμενος από ένα κύμα προσφύγων.<ref>Nicol (1993), σελ. 125–126</ref><ref>Bartusis (1997), σελ. 76–77</ref><ref>Laiou (1972), σελ. 90</ref>

Για να αντιμετωπίσει την απειλή για τη Νικομήδεια, ο πατέρας του Μιχαήλ, [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος]] (βασ. 1282-1328), έστειλε μια βυζαντινή δύναμη από 2.000 άνδρες (οι μισοί απ' αυτούς ήταν [[Αλανοί]] μισθοφόροι), υπό τις διαταγές του [[Εταιρειάρχης|Μέγα Εταιρειάρχη]] Γεώργιου Μουζάλωνα, με σκοπό να διασχίσει τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]] και να βοηθήσει την πόλη.<ref name="Bartusis"/><ref>Kazhdan (1991),σελ. 251, 1421</ref><ref name="Nicol126">Nicol (1993), σελ. 126</ref>

 

 

==Επακόλουθα==