Δυναστεία των Σελτζούκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πρώτος μεγάλος Σελτζούκος κατακτητής [[Τογρούλ Μπεγ]] (1038-1063), με αστραπιαία διείσδυση στο ανατολικό σύνορο του μουσουλμανικού κόσμου, το 1055 κατέλαβε τηντη [[Βαγδάτη]], διώχνοντας τον τελευταίο εκπρόσωπο της δυναστείας των [[Βουγίδες|Μπουιδών]] (τουρκοπερσικής δυναστείας σιιτών μουσουλμάνων) και, λαμβάνοντας τον τίτλο του «σουλτάνου». Ο ΤοργρούλΤογρούλ κατάφερε να επιβληθεί σε μια αχανή έκταση από το σημερινό Αφγανιστάν ωςώς δυτικά στα ανατολικά σύνορα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] στηνστη σημερινή [[Αρμενία]].

Ο διάδοχος του Τογρούλ Μπεγ, [[Αλπ Αρσλάν]] (1063-1073), ξεκίνησε μια σειρά κατακτήσεων με απώτατο στόχο την διάλυση του [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών|Χαλιφάτου των Φατιμιδών]] της Αιγύπτου, ενώ η εισβολή στην [[Αρμενία]], κατέληξε στηνστη βυζαντινή συμφορά στηνστη [[Μάχη του Μάντζικερτ]] το 1071, η οποία μάλλον πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια νατης προσπάθειας αποφευχθείαποφυγής πιθανήπιθανής δημιουργίαδημιουργίας Βυζαντινοφατιμιδικήςβυζαντινοφατιμιδικής συμμαχίας. Το Βυζάντιο όμως δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία δημιουργίας συνασπισμού με τους Φατιμίδες.

Τον Αλπ Αρσλάν διαδέχτηκε ο [[Μαλίκ Σαχ]] (1072-1092), επί του οποίου παγιώθηκαν τα θεμέλια για την κυριαρχία των Σελτζούκων στονστο χώρο της Εγγύς Ανατολής. Παγιώθηκε η κυριαρχία στην Περσία, τηντη Μεσοποταμία, τη [[Συρία]] και την [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]]. Την εποχή εκείνη κατακτήθηκε η Ιβηρία (σημερινή [[Γεωργία]]) και νικήθηκαν επανειλημμένα τα φύλα των Καραχανίδων[[Καραχανίδες|Καραχανιδών]], ενώ στηνστη Συρία ιδρύθηκε νέος δυναστικός σελτζουκικός κλάδος από τον αδελφό του σουλτάνου, τον [[Τουτούς]].

Από τους σημαντικότερους διαδόχους του Μαλίκ Σαχ υπήρξε ο [[Σαντζάρ]] (1118-1157), που αρχικά σημείωσε σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες κατά των Καραχανιδών στην ΥπεροξιανήΥπερωξιανή (Τρανσοξιανή) και κατά των [[Γαζνεβίδες|Γαζνεβιδών]] στα σύνορα με τηντη σημερινή [[Ινδία]]. Όμως, από το 1138 αντιμετώπισε πρόβλημα με την απόσχιση της Χορεσμίας[[Χορεσμία]]ς και τις εισβολές των Καρά-Κιτάι από την κεντρική Ασία, οι οποίοι τον συνέτριψαν το 1141.

Μετά τοντο θάνατο του Σαντζάρ, καταλύθηκε η σελτζουκική κυριαρχία στο [[Χορασάν]], που από το 1194 προσαρτήθηκε από τους διαρκώς ανερχόμενους Χορεσμιανούς Τούρκους. Η σελτζουκική δυναστεία της Συρίας καταλύθηκε το 1117 από τους Ιλγαζί των [[Ορτοκίδες|Ορτοκιδών]], ενώ η δυναστεία του Κιρμάν άρχισε να καταρρέει μετά το θάνατο του Τουγρίλ Σαχ.

Τελικά η περιοχή που ήλεγχαν λεηλατήθηκε μέχρι αφανισμού από τους τουρκομάνουςΤουρκομάνους του ΧορασανΧορασάν, το 1185-1187. Παρά ταύτα, σε ένα μέρος της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] διατήρηθηκανδιατηρήθηκαν ωςώς τις αρχές του 14ου αιώνα.