Δυναστεία των Σελτζούκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Τον Αλπ Αρσλάν διαδέχτηκε ο [[Μαλίκ Σαχ]] (1072-1092), επί του οποίου παγιώθηκαν τα θεμέλια για την κυριαρχία των Σελτζούκων στο χώρο της Εγγύς Ανατολής. Παγιώθηκε η κυριαρχία στην Περσία, τη Μεσοποταμία, τη [[Συρία]] και την [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]]. Την εποχή εκείνη κατακτήθηκε η Ιβηρία (σημερινή [[Γεωργία]]) και νικήθηκαν επανειλημμένα τα φύλα των [[Καραχανίδες|Καραχανιδών]], ενώ στη Συρία ιδρύθηκε νέος δυναστικός σελτζουκικός κλάδος από τον αδελφό του σουλτάνου, τον [[Τουτούς]].
Από τους σημαντικότερους διαδόχους του Μαλίκ Σαχ υπήρξε ο [[Σαντζάρ]] (1118-1157), που αρχικά σημείωσε σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες κατά των Καραχανιδών στην Υπερωξιανή (Τρανσοξιανή) και κατά των [[
Μετά το θάνατο του Σαντζάρ, καταλύθηκε η σελτζουκική κυριαρχία στο [[Χορασάν]], που από το 1194 προσαρτήθηκε από τους διαρκώς ανερχόμενους Χορεσμιανούς Τούρκους. Η σελτζουκική δυναστεία της Συρίας καταλύθηκε το 1117 από τους Ιλγαζί των [[Ορτοκίδες|Ορτοκιδών]], ενώ η δυναστεία του Κιρμάν άρχισε να καταρρέει μετά το θάνατο του Τουγρίλ Σαχ.
| |||