Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +δημαρχος |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454) |
||
Γραμμή 1:
{{
|Πόλη=Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης
|Έμβλημα=Έμβλημα Πεύκης.jpg
Γραμμή 17:
}}
Ο ''' Δήμος Λυκόβρυσης-Πέυκης ''' βρίσκεται στο [[Περιφερειακή Ενότητα Βορείου Τομέα Αθηνών|Βόρειο Τομέα]] της [[Περιφέρεια Αττικής|Περιφέρειας Αττικής]].
Σχηματίστηκε το 2010 κατ'εφαρμογή του [[σχέδιο Καλλικράτης|σχεδίου Καλλικράτης]] από την συνένωση των 2 παλαιότερων δήμων [[Λυκόβρυση]]ς και [[Πεύκη]]ς. Ο δήμος έχει πληθυσμό 31.002 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011<ref>[http://www.scribd.com/doc/31365629/Καλλικράτης-Ταξινόμηση-δήμων-ανά-πληθυσμό Ταξινόμηση δήμων του σχεδίου Καλλικράτης ανά πληθυσμό]</ref> Έδρα του είναι η [[Πεύκη]]. Η έκτασή του είναι 3,74 [[τετραγωνικό χιλιόμετρο|τ.χλμ.]]
Γραμμή 25:
[[File:Ydatopyrgos-lykovrysi.jpg|thumb|left|210|Ο υδατόπυργος της Λυκόβρυσης]]
Οι πρώτοι Μικρασιάτες πρόσφυγες ξεριζωμένοι από τις εστίες τους έφθασαν στο Μαρούσι το 1922 κι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του παλαιού Δημαρχείου. Ορισμένοι ανέβηκαν στην Πεύκη και χτίστηκαν τα πρώτα πλινθόκτιστα σπιτάκια μέσα στο δάσος εκεί που και σήμερα υπάρχει ο συνοικισμός στην Άνω Πεύκη. Το 1950 προσδιορίζεται η Κοινότητα Μαγκουφάνας από όμορες κοινότητες.
Το 1960 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Διάταγμα της μετονομασίας της Μαγκουφάνας σε Πεύκη. Την ίδια εποχή ολοκληρώνεται η ηλεκτροδότηση της πόλης και οι αστικές συγκοινωνίες πληθαίνουν. Ηδη από το 1960 - 1961 υπήρχε αίτηση με υπογραφές κατοίκων για την δημιουργία σταθμού του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου στην περιοχή του Νοσοκομείου Κ.Α.Τ. Ολοκληρώνεται η υδροδότηση της πόλης.
Το πρώτο όμως μεγάλο πληθυσμιακό κύμα καταφθάνει το 1922 από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που λαμβάνουν από το ελληνικό κράτος κλήρους γης στα περίχωρα των Αθηνών και της Κηφισιάς. Άλλες οικογένειες εγκαθίστανται στις γειτονιές περιοχές των Ποδαράδων, του Ποδονίφτη και στις Κουκουβάουνες. Οι κάτοικοι αξιοποιούν το εύφορο έδαφος της περιοχής και ασχολούνται με τη γεωργία. Το φιλήσυχο αττικό χωριό καλύπτεται από όμορφα περβόλια, πλούσια σε κερασιές, αμπέλια, συκιές, φιστικιές και άλλα καλλιεργήσιμα είδη. Καθίσταται δε προσβάσιμο από το παραρεμάτιο μονοπάτι της σημερινής οδού Σοφοκλή Βενιζέλου που καταλήγει στην πλατεία με τα επιβλητικά πλατάνια.
[[File:Eleftherias Square at Ano Pefki.jpg|left|280px|thumb|Πλατεία Ελευθερίας]]
Γραμμή 47:
Κατά τη δεκαετία του '70 καταφθάνουν στη Λυκόβρυση κάτοικοι προερχόμενοι από τη Θράκη και τον Έβρο που γίνονται ευπρόσδεκτοι από τους λιγοστούς κατοίκους. Την ίδια περίοδο ιδρύεται στην περιοχή το Ινστιτούτο Αμπέλου Αττικής, με πλούσιο φυτωριακό υλικό. Από το 1974 έως και το 1977 εξακολουθεί η περιοχή να προσελκύει κατοίκους και επισκέπτες στο θερινό της κινηματογράφο, αλλά ο ανταγωνισμός με την προσφιλή τηλεόραση που ανθεί εκείνη την περίοδο οδηγεί σταδιακά στην απαξίωση και το κλείσιμο του κινηματογράφου.
Στα χρόνια που ακολουθούν, μετά και τη χάραξη της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας στην παραποτάμια ζώνη του Κηφισού, καταφθάνουν στην ευρύτερη περιοχή χειρωνάκτες εργάτες προκειμένου να εργαστούν στη βιομηχανική ζώνη αμφίπλευρα του αυτοκινητοδρόμου. Το 1984 συνεπώς, λαμβάνεται η απόφαση στέγασης οικογενειών από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) καθώς αυξάνεται και ο πληθυσμός. Το Ηλιακό Χωριό οικοδομείται στο ιστορικό κτήμα του Γ. Αργύρη, κοντά στις αγροτικές εκτάσεις της Μαγκουφάνας και υπάγεται στα διοικητικά όρια του νεοσύστατου Δήμου Πεύκης.
[[File:Zoodoxos-lykovrysi.jpg|280px|thumb|right|Ι. Ν. Ζωοδόχου Πηγής]]
Γραμμή 60:
{{Δήμος Πεύκης-Λυκόβρυσης}}
{{
[[Κατηγορία:Δήμος Πεύκης-Λυκόβρυσης]]
| |||