Απόστολος Κακλαμάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Απόστολος Κακλαμάνης''' του Χρήστου ([[7 Σεπτεμβρίου]] [[1936]]-) είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής [[Εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών |Β΄ Αθηνών]] με το [[ΠΑΣΟΚ]] από το [[1974]] μέχρι σήμερα. Ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της περιόδου [[1981]]-[[1989]], ενώ από το [[1993]] ως το [[2004]] ήταν Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ο μακροβιότερος στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Γεννήθηκε στην [[Καρυά Λευκάδας]] τον Σεπτέμβριο του [[1936]] και αποφοίτησε από το Ζ΄ Εσπερινό Λύκειο. Σπούδασε [[Νομική|Νομικά]] στο Πανεπιστήμιο της [[Αθήνα|Αθήνας]]ς και εργάστηκε ως δικηγόρος. Πήρε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως φοιτητής είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ και του συλλόγου των εργαζομένων φοιτητών. Το [[1963]], νεότατος, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών (Πρόνοιας) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (1963-1965). Διώχθηκε επανειλημμένα στον πρώτο και δεύτερο «Ανένδοτο», αλλά αθωώθηκε από τα τακτικά δικαστήρια. Το [[1967]] διώχθηκε και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση<ref>[http://web.archive.org/20071008065653/www.apkaklamanis.gr/xronologio/xronologio.asp?state=xronologio Επίσημος διαδικτυακός τόπος του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> με τον Νόμο 509, ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Δημοκρατικού Εθνικού Κινήματος Αντίστασης (ΔΕΚΑ), αλλά το [[1968]] αποφυλακίστηκε με την «αμνηστία» του Φεβρουαρίου και υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στις περισσότερες δίκες μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε τους Ξ. Πελοποννήσιο και Θ. Κόκκινο (κατηγορούμενους από έκτακτο στρατοδικείο για συμμετοχή στο ΠΑΚ). Συνέχισε, όμως, τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, γι' αυτό και η δικτατορία του αφαίρεσε το διαβατήριο, απαγορεύοντάς του την έξοδο από τη χώρα. Επίσης, ήταν ο πρώτος<ref>[http://www.hri.org/news/grpapers/eleytherotypia/1996/96-01-18.eley.html#5 εφημερίδα Ελευθεροτυπία]</ref> πρόεδρος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.

Από τον Οκτώβριο του 1981 ως τον Ιούλιο του 1982 διετέλεσε υπουργός Εργασίας, και ήταν υπεύθυνος για το Νόμο 1264/82, που ήταν από τους πιο προοδευτικούς στην τότε Ευρώπη (συνδικαλιστικές ελευθερίες, άδεια 4 εβδομάδων και 40 ωρών, μέτρα για άτομα με αναπηρία, έγκυες γυναίκες και εργαζόμενους νέους κ.ά.).<ref name="apkaklamanis.gr">http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>

Aπό τον Ιούλιο του 1982 ως τον Απρίλιο του 1986 ήταν υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ίδρυσε τα [[ΤΕΙ]], το [[Πανεπιστήμιο Αιγαίου]] και το [[Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας]].<ref>http://www. name="apkaklamanis.gr"/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>

Από τον Απρίλιο του 1986 ως τον Φεβρουάριο του 1987 διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Ιστορική σημασίας ήταν η απόφασή του για διαχωρισμό των εμπόρων από τους χρήστες ναρκωτικών, που μέχρι τότε δεν υπήρχε.<ref>http://www. name="apkaklamanis.gr"/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>

Στη συνέχεια, διετέλεσε υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως (1987-1988) και υπουργός Υγείας (1988-1989), όπου ήταν υπεύθυνος για την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών νοσοκομείων Πάτρας, Ιωαννίνων και Ηρακλείου Κρήτης.<ref>http://www. name="apkaklamanis.gr"/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>