Λουδοβίκος Φαδρίκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λουδοβίκος Φαντρίκ''' ''(Luis ή Lluís Frederic d'Aragó)'' αναφέρεται και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος των Σαλώνων'' και ''Λουδοβίκος Φαντρίκ ή Φρειδερίκος της Αραγώνας'' αλλά και ''δον Φρειδερίκος Φαδρίγος''<ref name="Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446">Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446</ref>. Ήταν γιος του [[Ιάκωβος Φαντρίκ|Ιάκωβου Φαντρίκ]], [[Αυθεντία των Σαλώνων|Κόμης των Σαλώνων]] (1365–1380) και επίτροπος του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου των Αθηνών]] και των [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Νέων Πατρών]] (1375-1381), κύριος του Ζυτουνίου και της Αίγινας από το 1380, κόμης της Μάλτας (1365-1381) και του Γκόζο.

Το 1375 διορίσθηκε επίτροπος-Βικάριος του δουκάτου των Αθηνών και του δούκα [[Φρειδερίκος Γ΄ ο απλός|Φρειδερίκου Γ΄]] κι έπειτα παρέμεινε στην θέση του από τον νέο δούκα [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρο της Αραγωνίας]]. Παντρεύτηκε την [[Ελένη Καντακουζηνή]] και κόρη τους ήταν η [[Μαρία Φαντρίκ]] τελευταία κόμισα των Σαλώνων. Όταν ανέλαβε δούκας ο Πέτρος της Αραγώνας ο Φρειδερίκος ζήτησε να του παραχωρήσει το προνόμιο του κόμη της Μελίτης, να του επιστραφεί το κάστρο του Σιδηρόκαστρου και την Αίγινα που ήταν παλιό του φέουδο, ο Πέτρος δέχτηκε τα αιτήματα του Φρειδερίκου<ref> name="Μίλλερ-Λάμπρου, σελ 446<"/ref>.