Γυναίκες της Πίνδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο αυτό, κωδικοποιείται η αρωγή που προσέφεραν εθελόντριες από το ντόπιο άμαχο πληθυσμό της ευρύτερης περιοχή της [[Πίνδος|Πίνδου]], προς τον Ελληνικό Στρατό κατά την πρώτη φάση του [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|ελληνοϊταλικού πολέμου]], κατά το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]].

 

 

Κατά το διάστημα 28ης Οκτωβρίου έως 13 Νοεμβρίου 1940, εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδας –και η αρχική απώθησή της- στο πλαίσιο της ευρύτερης δραστηριοποίησης της Ιταλίας στο θέατρο της Μεσογείου , κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεχόμενο την αρχική επίθεση, το Απόσπασμα Πίνδου, συμπτύχθηκε στη γραμμή  Σαμαρίνα-Κούτσουρο-Τσούκα. Ωστόσο, στη συνέχεια, και κατόπιν σχετική εντολής του ελληνικού στρατηγείου υπό την ηγεσία του αρχιστρατήγου [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλεξάνδρου Παπάγου]], προωθήθηκε στη θέση Επταχώρι και στις 7.00 το πρωί της 1ης Νοεμβρίου 1940, αντεπιτέθηκε στην Μεραρχία Τζούλια. Ακολούθως, τη 2α Νοεμβρίου 1940, οι δυνάμεις της 1ης Μεραρχίας κατέλαβαν το ύψωμα Ταμπούρι και το χωριό Φούρκα, αποκόπτοντας έτσι τα όσα ιταλικά τμήματα βρίσκονταν νοτιότερα και τελικά την ίδια ημέρα, η ελληνική ταξιαρχία ιππικού ανακατέλαβε τη Σαμαρίνα. Η πρόελαση του ελληνικού στρατού συνεχίσθηκε, ωθώντας τις ιταλικές δυνάμεις προς την ελληνοαλβανική μεθόριο και τελικά, εισβάλλοντας σε αλβανικά εδάφη.

 

 

Οι ελληνικές δυνάμεις που είχαν αναπτυχθεί στους τομείς Πίνδου και Ηπείρου,δηλαδή από το Γράμμο ως το Ιόνιο, όπου και εκδηλώθηκε η αρχική ιταλική επίθεση ήταν ιδιατέρως ασθενείς. Κατ΄ουσίαν στην περιοχή δραστηριοποιούνταν μονάχα η 8η Μεραρχία και η 3η Ταξιαρχία που ήταν πολύ υποδεέστερες σε αριθμό ανδρών και πυροβολικό από τον αντίπαλο.

Υπήρχε επίσης μεγάλη ανεπάρκεια σε μεταγωγικά μέσα και στον εφοδιασμό, προβλήματα που μεγεθύνονταν εξαιτίας του ορεινού περιβάλλοντος και του πολικού ψύχους που επικρατούσε στην περιοχή. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η ισχύς της ιταλικής αεροπορίας που δεν μπορούσε να ανασχεθεί από την ασθενή ελληνική αεροπορική δύναμη και τα ελάχιστα μέσα αντιαεροπορικής άμυνας.

 

 

Καθόλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη ΒΔ Ελλάδα και ειδικώς από την έναρξη της ιταλικής εισβολής (28η Οκτωβρίου) και της απώθησής της (13η Νοεμβρίου 1940) καθοριστική υπήρξε η αρωγή του ντόπιο πληθυσμού της περιοχής της Ηπείρου. Όπως επισημαίνεται, η εκδίωξη του εισοβλέα είχε γίνει από επιστρατευμένες δυνάμεις με τη συνδρομή των χωρικών ,που έσπευσαν στο πεδίο της μάχης και συνέδραμαν ουσιαστικά στον εφοδιασμό.

Ο ηρωισμός αυτών των γυναικών, σε συνδυασμό με το διεθνή θαυμασμό για τις απροσδόκητες ελληνικές πολεμικές επιτυχίες, τις πρώτες για τους Συμμάχους επί ευρωπαϊκού εδάφους, συντέλεσαν στη δημιουργία του όρου «Οι Γυναίκες της Πίνδου», που γενικώς περιγράφει το σύνολο των εθελοντριών.

 

 

*Γυναίκες που κουβαλούσαν πυρομαχικά.