Σκωληκοειδίτιδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην κλινική εξέταση βλέπουμε ένα παιδί με όψη πάσχοντος. Στην ψηλάφηση διαπιστώνεται ευαισθησία στο κάτω δεξί τεταρτημόριο της κοιλιάς, που αποτελεί και το πιο αξιόπιστο κλινικό σημείο. Η κάμψη του δεξιού ποδιού μπορεί να προκαλέσει πόνο στο ίδιο αυτό σημείο. Από τις εργαστηριακές εξετάσεις διαπιστώνεται αυξημένος αριθμός [[λευκό αιμοσφαίριο|λευκών αιμοσφαιρίων]], αν και ο φυσιολογικός αριθμός τους δεν αποκλείει την πάθηση. Η [[Γενική εξέταση ούρων|γενική ούρων]] συνήθως είναι φυσιολογική, όμως αν η σκωληκοειδής βρίσκεται κοντά στον ουρητήρα, μπορεί να υπάρχουν πυοσφαίρια και ερυθρά. Στην απλή [[ακτινογραφία]] κοιλιάς σε όρθια θέση μπορεί να εμφανιστούν υδραερικά επίπεδα ή κοπρόλιθος.

Η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας δεν είναι πάντα εύκολη. Μπορεί να συγχυστεί με άλλες αρρώστιες όπως πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη. Ακόμα και ο καλύτερος χειρουργός δεν μπορεί να περηφανευτεί ότι όλα τα παιδιά που χειρούργησε για σκωληκοειδίτιδα, είχαν όλα σκωληκοειδίτιδα. Ο γιατρός θα κάνει μια λεπτομερή εξέταση του παιδιού και θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην κοιλιά. Πολύ συχνά ζητά να γίνουν εξετάσεις αίματος και πιθανό να ζητήσει να γίνουν εξετάσεις ούρων και ακτινογραφία. Το υπερηχογράφημα μπορεί να δώσει σημαντικές πληροφορίες για αυτό και συχνά ο γιατρός το ζητά να γίνει.