Ψαροτούφεκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Ψαροτούφεκο''' (ή "Ψαροντούφεκο", αγγλικά speargun) είναι ένα είδος [[όπλο]]υ που χρησιμοποιείται στην υποβρύχια [[αλιεία]] και το οποίο εκτοξεύει καμάκι. Πρόκειται για μονόκανο εμπροσθογεμές όπλο, που αποτελείται συνήθως από πέντε μέρη: την λαβή με την σκανδάλη, τον κύριο σωλήνα, την κεφαλή, το μέσον εκτόξευσης ([[Λάστιχο|λάστιχα]], ελατήριο ή πεπιεσμένος αέρας) και το [[καμάκι]]. Τα ψαροτούφεκα διακρίνονται σε τρία είδη, στα ελατηριοβόλα, στα λαστιχοβόλα, που λειτουργούν με την απότομη [[εκτόνωση]] ελατηρίου ή ελαστικού, και τα αεροβόλα, τα οποία λειτουργούν με [[Αέρας|πεπιεσμένο αέρα]]. Και οι τρεις τύποι ψαροτούφεκων οπλίζονται με την μυϊκή δύναμη του χρήστη. Τα υλικά κατασκευής τους διαφέρουν ανάλογα με τη χρήση και συνήθως είναι [[ατσάλι]], [[αλουμίνιο]], ενώ τελευταία χρησιμοποιούνται [[Ανθρακόνημα|ανθρακονήματα]]. Το μήκος του ψαροτούφεκου διαφέρει επίσης ανάλογα με την χρήση. Για ψάρεμα στα θολά νερά αρκεί ένα μικρό σε μήκος όπλο (60 ή 75 εκ.) ενώ για ψάρεμα στην ανοικτή [[θάλασσα]] (blue water hunting) υπάρχουν και όπλα με μήκος 1,5 [[μέτρο]]. Με τέτοια όπλα, ο ψαροκυνηγός μπορεί να χτυπήσει μεγάλα μαγιάτικα ή και μεγάλους γαλαζόφτερους τόνους. Κυριότερο μέλημα του χρήστη είναι να γνωρίζει το βάθος που μπορεί καταδύεται και ο χρόνος που μπορεί να κρατήσει την αναπνοή του, δηλαδή τις αντοχές του.

 

* Η '''κατοχή''' και η χρήση του επιτρέπεται σε άτομα ηλικίας άνω των 18 ετών, εφοδιασμένα με σχετική άδεια ερασιτεχνικής αλιείας.

* Το ψαροτούφεκο '''οπλίζεται''' και αφοπλίζεται υποχρεωτικά πάντα υπό την επιφάνεια της θάλασσας (λίμνης ή ποταμού).

* Ο Δύτης υποχρεούται πάντα να φέρει μαζί του σημαδούρα με το σημαιάκι να αναγράφει Υ.Δ. (Υποβρύχια Δραστηριότητα)

 

Τα ατυχήματα από ψαροτούφεκο είναι μάλλον σπάνια. Συνήθως θύμα είναι ο ίδιος ο χειριστής του, ή κάποιος άλλος λουόμενος. Το αίτιο τέτοιων ατυχημάτων είναι βασικά η μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας χρήσης του όπλου. Σε Ελληνικά νοσοκομεία έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αυτοτραυματισμών από κακή χρήση του όπλου, αλλά και τραυματισμών από χρήση του όπλου για αστεϊσμό. Μια τέτοια περίπτωση αφορούσε κάρφωμα τρίαινας ψαροτούφεκου στον τράχηλο λουόμενου το έτος 1988, ο οποίος χειρουργήθηκε και εξήλθε υγιής του νοσοκομείου ΚΑΤ Κηφισιάς <ref name="ReferenceA">Χαράλαμπος Γκούβας, Δημήτριος Ντάλλας, Α.Τοουλιάς, Ι.Φλίγγερ, Θ.Ζαχαρόπουλος, Α.Τραμπάκλος, Α' Ορθοπεδικό Τμήμα Νοσοκομείου ΚΑΤ, Κηφισιά, Κλινική θώρακος & Αγγείων Νοσοκομείου ΚΑΤ , Κηφισιά: «Σπάνιο ατύχημα από τρίαινα ψαροτούφεκου»: 15ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο, Αθήνα, 9-13 Μαΐου 1989. Βιβλίο προγράμματος - τόμος περιλήψεων: Σελίδα 140, άρθρο Νο 550</ref>

 

Οι γενικές αρχές που διέπουν την ιατρική αντιμετώπιση τέτοιων ατυχημάτων από τρίαινα ψαροτούφεκου είναι οι εξής: Για αφαίρεση τρίαινας ψαροτούφεκου από το ανθρώπινο σώμα ακολουθούνται τα εξής βήματα:

* Αυτό που προέχει είναι άμεση εξασφάλιση αναπνοής, και κυκλοφορίας.

* Άμεση αποκατάσταση τυχόν υπάρχουσας βλάβης αγγείων και νεύρων.<ref name="ReferenceA"/>.

 

Για την πρόληψη παρόμοιων ατυχημάτων από ψαροτούφεκο, θα πρέπει από τους χρήστες να ακολουθούνται οι εξής κανόνες:

* Να μην οπλίζεται ποτέ το όπλο έξω από τη θάλασσα.