Καλμούκοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργία
 
Γραμμή 8:
Πρόγονοι των Καλμίκων ήταν μια ομάδα νομαδικών φύλων που ονομάζονταν γενικά Οϊράτες¹ (''μογγ. Οϊραντίν'') και προέρχονταν από τη μογγολική Τζουγκαρία². Οι Οϊράτες εγκαταστάθηκαν στις ακατοίκητες στέπες πέριξ του Κάτω [[Βόλγας|Βόλγα]] το 1630, συγκροτώντας δικό τους βασίλειο (''χανάτο''). Η ρωσική κυβέρνηση ανέχθηκε την παρουσία τους, φοβούμενη πως σε διαφορετική περίπτωση θα τους εξωθούσε σε συμμαχία με τα [[Τάταροι|ταταρικά]] φύλα της περιοχής του Βόλγα. Σύντομα οι οϊράτες ιππείς έγιναν οι εγγυητές της εξουσίας του [[Βασίλειο της Ρωσίας|Ρωσικού Βασιλείου]] στην περιοχή, εξεδίωξαν τους τουρκομογγόλους Νογκάι και κέρδισαν ειδικά προνόμια από τον [[Τσάρος|τσάρο]]. Σταδιακά έλαβαν και την ονομασία ''Καλμίκ''³ από τους τουρκόφωνους γείτονές τους.
 
Με το πέρασμα του χρόνου, και μολονότι ήταν σχετικά πιστοί στην τσαρική εξουσία, η Ρωσία προσπάθησε να τους ελέγξει ποικιλλόμορφα. Ενθάρρυνε τη δημιουργία σλαβικών και γερμανικών οικισμών στα εδάφη τους, δοκίμασε να τους εκχριστιανίσει, επενέβαινε όλο και περισσότερο στους πολιτικούς θεσμούς τους. Έτσι το χειμώνα του [[1770]] - [[1771]] το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, αυτοί που ζούσαν δυτικάανατολικά του Βόλγα, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους Τζουγκαρία. Από τους 200.000 που έφυγαν, μόλις οι μισοί κατάφεραν τελικά να φθάσουν στη Τζουγκαρία - οι υπόλοιποι πέθαναν στο δρόμο από τις κακουχίες, την πείνα και τις ενέδρες ληστών.
 
Μετά τη μετανάστευσή των περισσότερων καλμίκων, η τσαρίνα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β']] κατήργησε το Χανάτο της Καλμίκια και ενέταξε τα εδάφη του στην επικράτεια του [[Περιφέρεια Άστραχαν|Άστραχαν]]. Οι εναπομείναντες κράτησαν ένα χαμηλό επίπεδο αυτοδιοίκησης, αλλά ήταν πλέον πρωτίστως υπήκοοι του ρωσικού κράτους. Με τον καιρό άρχισαν να εγκαθίστανται σε πιο μόνιμους οικισμούς - σε αυτό το πλαίσιο το [[1865]] ιδρύθηκε η Ελιστά, που σήμερα είναι πρωτεύουσα της Δημοκρατίας.